المحاضرات فی فقه الرهن: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' /' به ' /') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = /م۳ ش۴۰۲۳۶4 182 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المحاضرات في فقه الرهن'''، تقریر دروس اصولی و فقیه و مرجع تقلید شیعه و احیاگر علم اصول فقه در قرن چهاردهم هجری قمری، [[آیتالله ضیاءالدین عراقى]]، معروف به [[آقاضیاء عراقی]] (۱۲۷۸-۱۳۶۱ق)، به قلم اصولی، فقیه و مرجع تقلید شیعه [[آیتالله میرزا هاشم آملى]] (1282-1371ش) است که مسئله فقهی «رهن» (گروگذاری مالی) را استدلالی و اجتهادی بررسی میکند و شرایط و احکام «راهن» (گروگذار)، «مرتهن» (گروگیرنده) و «مرهون» یا «رهن» (مالی که گرو گذاشته میشود) را روشن میسازد. حقوقدان و فقیه معاصر، [[آیتالله سید مصطفی محقّق داماد]] (متولد 1324ش)، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند و روشمند نوشته و مدرّس و مقرّر و اثر حاضر را شناسانده است. | '''المحاضرات في فقه الرهن'''، تقریر دروس اصولی و فقیه و مرجع تقلید شیعه و احیاگر علم اصول فقه در قرن چهاردهم هجری قمری، [[عراقی، ضیاءالدین|آیتالله ضیاءالدین عراقى]]، معروف به [[عراقی، ضیاءالدین|آقاضیاء عراقی]] (۱۲۷۸-۱۳۶۱ق)، به قلم اصولی، فقیه و مرجع تقلید شیعه [[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى]] (1282-1371ش) است که مسئله فقهی «رهن» (گروگذاری مالی) را استدلالی و اجتهادی بررسی میکند و شرایط و احکام «راهن» (گروگذار)، «مرتهن» (گروگیرنده) و «مرهون» یا «رهن» (مالی که گرو گذاشته میشود) را روشن میسازد. حقوقدان و فقیه معاصر، [[محقق داماد، سید مصطفی|آیتالله سید مصطفی محقّق داماد]] (متولد 1324ش)، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند و روشمند نوشته و مدرّس و مقرّر و اثر حاضر را شناسانده است. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[آیتالله سید مصطفی محقّق داماد]] با بیان اینکه در سال 1346ش، به لاهیجان رفته و درس رهن را از [[آیتالله میرزا هاشم آملى] آموخته و با تقریر دروس [[آقاضیاء عراقی]] آشنا شده، افزوده است: در این کتاب، [[آقاضیاء]] بیشتر به نقد سخنان متقدمان و [[صاحب جواهر]] توجه دارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه خ - ذ</ref>. | * [[محقق داماد، سید مصطفی|آیتالله سید مصطفی محقّق داماد]] با بیان اینکه در سال 1346ش، به لاهیجان رفته و درس رهن را از [[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى]] آموخته و با تقریر دروس [[عراقی، ضیاءالدین|آقاضیاء عراقی]] آشنا شده، افزوده است: در این کتاب، [[عراقی، ضیاءالدین|آقاضیاء]] بیشتر به نقد سخنان متقدمان و [[صاحب جواهر]] توجه دارد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه خ - ذ</ref>. | ||
==افزودههای مقرّر و محقق== | ==افزودههای مقرّر و محقق== | ||
* [[سید مصطفی محقّق داماد]]، تأکید کرده که [[آیتالله میرزا هاشم آملى]]، نظر توضیحی یا انتقادی خودش را با تعبیر «أقول» از مباحث [[آیتالله ضیاءالدین عراقى]] جدا ساخته است<ref>ر.ک: همان، صفحه خ؛ متن کتاب، ص25</ref>. | * [[محقق داماد، سید مصطفی|سید مصطفی محقّق داماد]]، تأکید کرده که [[آملی، هاشم|آیتالله میرزا هاشم آملى]]، نظر توضیحی یا انتقادی خودش را با تعبیر «أقول» از مباحث [[عراقی، ضیاءالدین|آیتالله ضیاءالدین عراقى]] جدا ساخته است<ref>ر.ک: همان، صفحه خ؛ متن کتاب، ص25</ref>. | ||
* محقق کتاب پاورقیهایی توضیحی و استنادی و گاهی انتقادی بر این اثر افزوده و نظرات او در پاورقی و با حروف ریز آمده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، پاورقی 1</ref>. | * محقق کتاب پاورقیهایی توضیحی و استنادی و گاهی انتقادی بر این اثر افزوده و نظرات او در پاورقی و با حروف ریز آمده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25، پاورقی 1</ref>. | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده: فقه مذاهب]] | |||
[[رده: فقه شیعه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۵
المحاضرات في فقه الرهن، تقریر دروس اصولی و فقیه و مرجع تقلید شیعه و احیاگر علم اصول فقه در قرن چهاردهم هجری قمری، آیتالله ضیاءالدین عراقى، معروف به آقاضیاء عراقی (۱۲۷۸-۱۳۶۱ق)، به قلم اصولی، فقیه و مرجع تقلید شیعه آیتالله میرزا هاشم آملى (1282-1371ش) است که مسئله فقهی «رهن» (گروگذاری مالی) را استدلالی و اجتهادی بررسی میکند و شرایط و احکام «راهن» (گروگذار)، «مرتهن» (گروگیرنده) و «مرهون» یا «رهن» (مالی که گرو گذاشته میشود) را روشن میسازد. حقوقدان و فقیه معاصر، آیتالله سید مصطفی محقّق داماد (متولد 1324ش)، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند و روشمند نوشته و مدرّس و مقرّر و اثر حاضر را شناسانده است.
| المحاضرات فی فقه الرهن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عراقی، ضیاءالدین (نويسنده)
محقق داماد، مصطفی (نويسنده) آملی، هاشم (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام. برگزیده. شرح |
| ناشر | مرکز نشر علوم اسلامی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م۳ ش۴۰۲۳۶4 182 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- آیتالله سید مصطفی محقّق داماد با بیان اینکه در سال 1346ش، به لاهیجان رفته و درس رهن را از آیتالله میرزا هاشم آملى آموخته و با تقریر دروس آقاضیاء عراقی آشنا شده، افزوده است: در این کتاب، آقاضیاء بیشتر به نقد سخنان متقدمان و صاحب جواهر توجه دارد[۱].
افزودههای مقرّر و محقق
- سید مصطفی محقّق داماد، تأکید کرده که آیتالله میرزا هاشم آملى، نظر توضیحی یا انتقادی خودش را با تعبیر «أقول» از مباحث آیتالله ضیاءالدین عراقى جدا ساخته است[۲].
- محقق کتاب پاورقیهایی توضیحی و استنادی و گاهی انتقادی بر این اثر افزوده و نظرات او در پاورقی و با حروف ریز آمده است[۳].
ساختار و محتوا
این اثر که تقسیم به بخش و فصل و... نشده، برخی از عناوین مهمّ آن عبارت است از: تعریف رهن، آیا ممنوعیت تصرف در رهن از باب تعبّد است یا برطبق قاعده؟ شرط بودن قبض در رهن، اشتراط اذن راهن در قبض، رهن دین و رهن منفعت و رهن مدبّر، «از شرایط رهن، عدم جهالت است»، شرایط راهن، شرایط مرتهن و احکامش، «باطل شدن وکالت با مرگ راهن یا مرتهن» و فواید حاصل از رهن، 3 قسم است.
نمونه مباحث
- ... حقّ رهانه با مرگ مرتهن باطل نمیشود؛ پس لوازم عقد رهانه نیز با مرگ مرتهن از بین نمیرود و به ورثه منتقل میشود و راهن حقّ ندارد که از تحویل «مرهون» به وارثان خودداری کند...[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.