أخبار الشيوخ و أخلاقهم: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR71484J1.jpg | عنوان = أخبار الشيوخ و أخلاقهم | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مروذی، احمد بن محمد (نويسنده) صبری، عامر حسن (محقق) صبری، عامر حسن ( مقدمه نويس) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /م۴الف۳ 2...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مروذی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | [[مروذی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[صبری، عامر حسن ]] (محقق) | [[صبری، عامر حسن]] (محقق) | ||
[[صبری، عامر حسن]] ( | [[صبری، عامر حسن]] (مقدمه‌نويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''أخبار الشیوخ و أخلافهم'''، نوشته ابوبکر احمد بن محمد بن حجاج مَرُّوذی (متوفی ۲۷۵ق) از اصحاب برجسته احمد بن حنبل و از محدثان موثق اهل‌سنت است. او در این اثر، نمونه‌هایی از مبادی رفعت انسانی و قاعده‌های اخلاق کریمه‌ای را که مؤمنان پیشین، خویشتن را به آن‌ها می‌آراسته‌اند، با الگوگیری از فرهنگ قرآنی و سنت نبوی (ص) گردآورده و از مواضع عالمان در مواجه با سلاطین سخن گفته است. عامر حسن صبری پژوهش به انجام رسانده است. | '''أخبار الشیوخ و أخلافهم'''، نوشته [[مروزی، احمد بن محمد|ابوبکر احمد بن محمد بن حجاج مَرُّوذی]] (متوفی ۲۷۵ق) از اصحاب برجسته [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و از محدثان موثق اهل‌سنت است. او در این اثر، نمونه‌هایی از مبادی رفعت انسانی و قاعده‌های اخلاق کریمه‌ای را که مؤمنان پیشین، خویشتن را به آن‌ها می‌آراسته‌اند، با الگوگیری از فرهنگ قرآنی و سنت نبوی(ص) گردآورده و از مواضع عالمان در مواجه با سلاطین سخن گفته است. [[صبری، عامر حسن|عامر حسن صبری]] پژوهش به انجام رسانده است. | ||
محقق کتاب در معرفی این اثر می‌گوید: ابوبکر مرّوذی چند نمونه از عزت و خویشتن‌داری یک مسلمان را که از یکسو، در برابر خواهش‌های نفسانی و نیرنگ و فتنه دنیا می‌ایستد و از سوی دیگر، عزتی را که از خود در برابر شکوه هراس‌انگیز فرمان‌روایان نشان می‌دهد، گردآورده است. او با این کار، مسلمانی را می‌نمایاند که در برابر مخلوقی گردنکش و حاکمی سرکش و هیچ نیرویی در این خاکدان پست سر خم نمی‌کند؛ یک نمونه این‌چنین مسلمانی، در پاسخی که ابوحازم در برابر سلیمان بن عبدالملک می‌دهد، جلوه کرده است؛ آنجا که سلیمان می‌پرسد: «چرا ما پدیده مرگ را برنمی‌تابیم» و ابوحازم پاسخ می‌دهد: «این کراهت از مرگ، برای این است که شما آن سرایتان را ویران کرده‌اید و این سرای را آباد نموده‌اید. پس، ناخوش دارید که از آبادی به ویرانه گام نهید!<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6-7</ref> | محقق کتاب در معرفی این اثر می‌گوید: ابوبکر مرّوذی چند نمونه از عزت و خویشتن‌داری یک مسلمان را که از یکسو، در برابر خواهش‌های نفسانی و نیرنگ و فتنه دنیا می‌ایستد و از سوی دیگر، عزتی را که از خود در برابر شکوه هراس‌انگیز فرمان‌روایان نشان می‌دهد، گردآورده است. او با این کار، مسلمانی را می‌نمایاند که در برابر مخلوقی گردنکش و حاکمی سرکش و هیچ نیرویی در این خاکدان پست سر خم نمی‌کند؛ یک نمونه این‌چنین مسلمانی، در پاسخی که ابوحازم در برابر سلیمان بن عبدالملک می‌دهد، جلوه کرده است؛ آنجا که سلیمان می‌پرسد: «چرا ما پدیده مرگ را برنمی‌تابیم» و ابوحازم پاسخ می‌دهد: «این کراهت از مرگ، برای این است که شما آن سرایتان را ویران کرده‌اید و این سرای را آباد نموده‌اید. پس، ناخوش دارید که از آبادی به ویرانه گام نهید!<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6-7</ref> | ||
ابوبکر مرّوذی سخنان و کارهایی را که آدمی در انجامشان به راستی و درستی سفارش شده است، گوشزد می‌کند؛ اخلاص، نیکو‌منشی و گذشت، بردباری و شکیبایی، پیمان‌داری و مهرورزی، یاری و همراهی مؤمنان در نیکی به یکدیگر، پرهیزگاری، دوری‌جستن از ستمکاری، پذیرش پند و اندرز، دنیاگریزی و سِرشت‌های گرانمایه و ویژگی‌های گرانسنگ ایمانیِ دیگر در شمار این خصال‌اند. او در این کار، سخنانی را در منقبت برخی نامبُرداران پیشین مانند «طاوس بن کَیسان»، «ایوب سَخِتیانی»، | [[مروزی، احمد بن محمد|ابوبکر مرّوذی]] سخنان و کارهایی را که آدمی در انجامشان به راستی و درستی سفارش شده است، گوشزد می‌کند؛ اخلاص، نیکو‌منشی و گذشت، بردباری و شکیبایی، پیمان‌داری و مهرورزی، یاری و همراهی مؤمنان در نیکی به یکدیگر، پرهیزگاری، دوری‌جستن از ستمکاری، پذیرش پند و اندرز، دنیاگریزی و سِرشت‌های گرانمایه و ویژگی‌های گرانسنگ ایمانیِ دیگر در شمار این خصال‌اند. او در این کار، سخنانی را در منقبت برخی نامبُرداران پیشین مانند «طاوس بن کَیسان»، «ایوب سَخِتیانی»، «[[ثوری، سفیان بن سعید|سفیان ثوری]]»، «[[عبدالله بن مبارک]]»، «[[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]» و دیگران بازگو می‌کند. مهمترین موضع کتاب، جایی است که مواضع عالمان دینی را درباره آمدوشدی که یک عالم به دربار حاکمان و سلاطین دارد، بازگو می‌کند؛ مثلاً اینکه، برای یک عالم دینی شایسته نیست که به آستان آنان برود؛ زیرا زیور دنیای ایشان فریبش می‌دهد و چنانچه، [به ضرورت] به آستانشان رفت، بر او است که آشکارا به حق سخن بگوید و در این کار خدایی، از سرزنش کسی سرخورده نشود.<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref> | ||
صبری در پژوهش خود نام هشتاد و سه تن از مشایخی که در این کتاب از آنان حدیث نقل شده، فهرست و به اختصار معرفی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص13-21</ref>همچنین برای اثبات درستی اِسناد کتاب به ابوبکر مروذی، سلسله سندی را نقل می‌کند و در آن از کسانی که این کتاب را از خود نویسنده نقل نموه‌اند، به همراه شرح‌حالی کوتاه از ایشان، نام می‌برد؛<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>او پاره‌هایی از متن کتاب را که خود نویسنده در کتاب دیگرش «الورع» آن‌ها را به مانند همین اِسناد و متن آورده است، با ذکر شماره گواه می‌گیرد. دیگر اینکه، او نام برخی از نویسندگان بزرگ و بنام (مانند: قاضی ابو الحسین فرّاء، ابوالفرج عبدالرحمن | [[صبری، عامر حسن|صبری]] در پژوهش خود نام هشتاد و سه تن از مشایخی که در این کتاب از آنان حدیث نقل شده، فهرست و به اختصار معرفی نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص13-21</ref>همچنین برای اثبات درستی اِسناد کتاب به ابوبکر مروذی، سلسله سندی را نقل می‌کند و در آن از کسانی که این کتاب را از خود نویسنده نقل نموه‌اند، به همراه شرح‌حالی کوتاه از ایشان، نام می‌برد؛<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref>او پاره‌هایی از متن کتاب را که خود نویسنده در کتاب دیگرش «الورع» آن‌ها را به مانند همین اِسناد و متن آورده است، با ذکر شماره گواه می‌گیرد. دیگر اینکه، او نام برخی از نویسندگان بزرگ و بنام (مانند: قاضی ابو الحسین فرّاء، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج عبدالرحمن جوزی]]، [[یوسف بن قزغلو ترکی]] و...) را که پاره‌هایی از متن همین کتاب را با اِسناد به مصنف در کتابشان نقل کرده‌اند، می‌آورد؛<ref>ر.ک: همان، ص24-26</ref> او با توجه به گم‌شدن جزء دوم این اثر، به نص‌هایی از «[[ابن ابی‌یعلی|ابن ابی یعلی]]» و «[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن الجوزی]]» استناد می‌کند که به گمانش از متن «أخبار الشیوخ و أخلافهم» برداشت و استدراک شده است. صبری در تهیه کتاب از تک‌نسخه‌ای بهره‌جسته است که در روند کاوش خود، نسخه دومی برای آن نیافته است. این نسخه در کتابخانه «ظاهریه» نگهداری میشود. «أخبار الشیوخ و أخلافهم» سه جزء داشته است که جزء دوم آن گم شده و در دست نیست. او این کتاب را از روی نسخه خطی مذکور و با شماره‌گذاری و تخریج نص آن ارائه نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص27-30</ref>کار دیگر او شرحی است مختصر از زندگانی نویسنده، شاگردان، تألیفات و جایگاه او نزد عالمان دین.<ref>ر.ک: همان، ص21-8</ref>[[صبری، عامر حسن|صبری]] در پایان، فهرست‌های راهنمایی را از آیه‌ها، حدیث‌ها، شعرها، کسان، مصدرهای پژوهش و موضوع‌های کتاب تهیه و ارائه نموده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | |||
[[رده:مواعظ، حکم، نصیحت، حکایات اخلاقی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۶
| أخبار الشيوخ و أخلاقهم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مروذی، احمد بن محمد (نويسنده)
صبری، عامر حسن (محقق) صبری، عامر حسن (مقدمه‌نويس) |
| ناشر | دار البشائر الإسلامیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1426ق - 2005م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م۴الف۳ 249 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أخبار الشیوخ و أخلافهم، نوشته ابوبکر احمد بن محمد بن حجاج مَرُّوذی (متوفی ۲۷۵ق) از اصحاب برجسته احمد بن حنبل و از محدثان موثق اهل‌سنت است. او در این اثر، نمونه‌هایی از مبادی رفعت انسانی و قاعده‌های اخلاق کریمه‌ای را که مؤمنان پیشین، خویشتن را به آن‌ها می‌آراسته‌اند، با الگوگیری از فرهنگ قرآنی و سنت نبوی(ص) گردآورده و از مواضع عالمان در مواجه با سلاطین سخن گفته است. عامر حسن صبری پژوهش به انجام رسانده است.
محقق کتاب در معرفی این اثر می‌گوید: ابوبکر مرّوذی چند نمونه از عزت و خویشتن‌داری یک مسلمان را که از یکسو، در برابر خواهش‌های نفسانی و نیرنگ و فتنه دنیا می‌ایستد و از سوی دیگر، عزتی را که از خود در برابر شکوه هراس‌انگیز فرمان‌روایان نشان می‌دهد، گردآورده است. او با این کار، مسلمانی را می‌نمایاند که در برابر مخلوقی گردنکش و حاکمی سرکش و هیچ نیرویی در این خاکدان پست سر خم نمی‌کند؛ یک نمونه این‌چنین مسلمانی، در پاسخی که ابوحازم در برابر سلیمان بن عبدالملک می‌دهد، جلوه کرده است؛ آنجا که سلیمان می‌پرسد: «چرا ما پدیده مرگ را برنمی‌تابیم» و ابوحازم پاسخ می‌دهد: «این کراهت از مرگ، برای این است که شما آن سرایتان را ویران کرده‌اید و این سرای را آباد نموده‌اید. پس، ناخوش دارید که از آبادی به ویرانه گام نهید![۱]
ابوبکر مرّوذی سخنان و کارهایی را که آدمی در انجامشان به راستی و درستی سفارش شده است، گوشزد می‌کند؛ اخلاص، نیکو‌منشی و گذشت، بردباری و شکیبایی، پیمان‌داری و مهرورزی، یاری و همراهی مؤمنان در نیکی به یکدیگر، پرهیزگاری، دوری‌جستن از ستمکاری، پذیرش پند و اندرز، دنیاگریزی و سِرشت‌های گرانمایه و ویژگی‌های گرانسنگ ایمانیِ دیگر در شمار این خصال‌اند. او در این کار، سخنانی را در منقبت برخی نامبُرداران پیشین مانند «طاوس بن کَیسان»، «ایوب سَخِتیانی»، «سفیان ثوری»، «عبدالله بن مبارک»، «احمد بن حنبل» و دیگران بازگو می‌کند. مهمترین موضع کتاب، جایی است که مواضع عالمان دینی را درباره آمدوشدی که یک عالم به دربار حاکمان و سلاطین دارد، بازگو می‌کند؛ مثلاً اینکه، برای یک عالم دینی شایسته نیست که به آستان آنان برود؛ زیرا زیور دنیای ایشان فریبش می‌دهد و چنانچه، [به ضرورت] به آستانشان رفت، بر او است که آشکارا به حق سخن بگوید و در این کار خدایی، از سرزنش کسی سرخورده نشود.[۲]
صبری در پژوهش خود نام هشتاد و سه تن از مشایخی که در این کتاب از آنان حدیث نقل شده، فهرست و به اختصار معرفی نموده است.[۳]همچنین برای اثبات درستی اِسناد کتاب به ابوبکر مروذی، سلسله سندی را نقل می‌کند و در آن از کسانی که این کتاب را از خود نویسنده نقل نموه‌اند، به همراه شرح‌حالی کوتاه از ایشان، نام می‌برد؛[۴]او پاره‌هایی از متن کتاب را که خود نویسنده در کتاب دیگرش «الورع» آن‌ها را به مانند همین اِسناد و متن آورده است، با ذکر شماره گواه می‌گیرد. دیگر اینکه، او نام برخی از نویسندگان بزرگ و بنام (مانند: قاضی ابو الحسین فرّاء، ابوالفرج عبدالرحمن جوزی، یوسف بن قزغلو ترکی و...) را که پاره‌هایی از متن همین کتاب را با اِسناد به مصنف در کتابشان نقل کرده‌اند، می‌آورد؛[۵] او با توجه به گم‌شدن جزء دوم این اثر، به نص‌هایی از «ابن ابی یعلی» و «ابن الجوزی» استناد می‌کند که به گمانش از متن «أخبار الشیوخ و أخلافهم» برداشت و استدراک شده است. صبری در تهیه کتاب از تک‌نسخه‌ای بهره‌جسته است که در روند کاوش خود، نسخه دومی برای آن نیافته است. این نسخه در کتابخانه «ظاهریه» نگهداری میشود. «أخبار الشیوخ و أخلافهم» سه جزء داشته است که جزء دوم آن گم شده و در دست نیست. او این کتاب را از روی نسخه خطی مذکور و با شماره‌گذاری و تخریج نص آن ارائه نموده است.[۶]کار دیگر او شرحی است مختصر از زندگانی نویسنده، شاگردان، تألیفات و جایگاه او نزد عالمان دین.[۷]صبری در پایان، فهرست‌های راهنمایی را از آیه‌ها، حدیث‌ها، شعرها، کسان، مصدرهای پژوهش و موضوع‌های کتاب تهیه و ارائه نموده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق کتاب.