مهج الدعوات و منهج العنایات: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن طاووس، علی بن موسی]] (نويسنده) | [[ابن طاووس، علی بن موسی]] (نويسنده) | ||
[[طبسی، محمد تقی بن علی نقی ]] (مترجم) | [[طبسی، محمد تقی بن علی نقی]] (مترجم) | ||
[[مرندی، رضا]] ( مصحح) | [[مرندی، رضا]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی - فارسی | | زبان = عربی - فارسی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''مُهَجُ الدّعَوات و مَنهَجُ العِنايات'''، ترجمه فارسی | '''مُهَجُ الدّعَوات و مَنهَجُ العِنايات'''، ترجمه فارسی کتاب «[[مهج الدعوات و منهج العبادات]]»، نوشته [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید علی بن طاووس حسینی حلی]] (متوفای 664ق) می‌باشد که توسط [[طبسي، محمد تقي بن علي نقي|محمدتقی بن علی‌نقی طبسی]]، نگاشته شده است. | ||
«مهج الدعوات» که در موضوع دعا و احراز می‌باشد، از آخرین تألیفات [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] است که قصدش تنها تهیه کتابى در ادعیه بوده، ولذا تمام سندهاى ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوى از امام(ع) اکتفا نموده است؛ البته در بسیارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است. وی در این کتاب، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانى خاص یا مکانى خاص ندارند<ref>[[مهج الدعوات و منهج | «مهج الدعوات» که در موضوع دعا و احراز می‌باشد، از آخرین تألیفات [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] است که قصدش تنها تهیه کتابى در ادعیه بوده، ولذا تمام سندهاى ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوى از امام(ع) اکتفا نموده است؛ البته در بسیارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است. وی در این کتاب، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانى خاص یا مکانى خاص ندارند<ref>[[مهج الدعوات و منهج العبادات]]</ref>. | ||
متأسفانه مترجم، مقدمه‌ای که در آن، به شرح و توضیح روش و سبک ترجمه، یا به خصوصیات و ویژگی‌های ترجمه، اشاره کرده باشد، ننوشته، اما با دقت و توجه به متن ترجمه‌شده، می‌توان تا حدودی به برخی از ویژگی‌های ترجمه، پی برد. | متأسفانه مترجم، مقدمه‌ای که در آن، به شرح و توضیح روش و سبک ترجمه، یا به خصوصیات و ویژگی‌های ترجمه، اشاره کرده باشد، ننوشته، اما با دقت و توجه به متن ترجمه‌شده، می‌توان تا حدودی به برخی از ویژگی‌های ترجمه، پی برد. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# متن کتاب. | # متن کتاب. | ||
# [[مهج الدعوات و منهج | # [[مهج الدعوات و منهج العبادات]]. | ||
# سید بن طاووس، «مهج الدعوات و منهج العنايات»، تهران، شمس الضحی، چاپ اول، 1388ش. | # سید بن طاووس، «مهج الدعوات و منهج العنايات»، تهران، شمس الضحی، چاپ اول، 1388ش. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۲
| مهج الدعوات و منهج العنایات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن طاووس، علی بن موسی (نويسنده)
طبسی، محمد تقی بن علی نقی (مترجم) مرندی، رضا (مصحح) |
| ناشر | يادمان فلسفی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1389ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-8876-44-4 |
| موضوع | دعاها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2 م9041 1389 267/55 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مُهَجُ الدّعَوات و مَنهَجُ العِنايات، ترجمه فارسی کتاب «مهج الدعوات و منهج العبادات»، نوشته سید علی بن طاووس حسینی حلی (متوفای 664ق) می‌باشد که توسط محمدتقی بن علی‌نقی طبسی، نگاشته شده است.
«مهج الدعوات» که در موضوع دعا و احراز می‌باشد، از آخرین تألیفات ابن طاووس است که قصدش تنها تهیه کتابى در ادعیه بوده، ولذا تمام سندهاى ادعیه و روایات را حذف کرده و تنها به ذکر نام راوى از امام(ع) اکتفا نموده است؛ البته در بسیارى از موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است. وی در این کتاب، تنها ادعیه مطلقه را نقل کرده که اختصاص به زمانى خاص یا مکانى خاص ندارند[۱].
متأسفانه مترجم، مقدمه‌ای که در آن، به شرح و توضیح روش و سبک ترجمه، یا به خصوصیات و ویژگی‌های ترجمه، اشاره کرده باشد، ننوشته، اما با دقت و توجه به متن ترجمه‌شده، می‌توان تا حدودی به برخی از ویژگی‌های ترجمه، پی برد.
از جمله ویژگی‌های کتاب آن است که متن عربی ادعیه و حرزها، به‌صورت اعراب‌گذاری‌شده، در کنار ترجمه آن، آمده است. مترجم سعی فراوانی در حفظ اصل امانت در ترجمه نموده و ترجمه‌ای تقریبا تحت‌اللفظی از متن ارائه کرده است. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از آن، اشاره می‌شود:
متن:
«حرز النبي(ص): رواه أبوالحسن علي بن محمد بن علي بن عبدالصمد التميمي... عن آمنة أم النبي(ص): أنها لما حملت بالنبي(ص)، أتاها آت في منامها، فقال لها: حملت سيد البرية فسميه محمدا؛ اسمه في التوراة أحمد و علقي عليه هذا الكتاب...»[۲].
ترجمه:
«حرز اول پیغمبر اکرم(ص): روایت نموده است ابوالحسن علی بن محمد بن علی بن عبدالصمد تمیمی... از آمنه مادر پیغمبر(ص): چون حامله شدم به پیغمبر(ص)، در خواب دیدم که شخصی آمد و گفت: ای آمنه، حامله شده‌ای به شخصی که بهترین مخلوقات است. پس باید که نام گذاری او را «محمد»؛ چون نام او در تورات «احمد» است و بعد از تولد او، ببند بر او این دعا را...»[۳].
پانویس
- ↑ مهج الدعوات و منهج العبادات
- ↑ ر.ک: سید بن طاووس، ص17
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص9
منابع مقاله
- متن کتاب.
- مهج الدعوات و منهج العبادات.
- سید بن طاووس، «مهج الدعوات و منهج العنايات»، تهران، شمس الضحی، چاپ اول، 1388ش.