المصابيح الساطعة الأنوار: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR119672J1.jpg | عنوان = المصابيح الساطعة الأنوار | عنوان‌های دیگر = تفسیر أهل البیت علیهم السلام | پدیدآورندگان | پدیدآوران = شرفی، عبدالله بن احمد (نويسنده) هاشمی، محمد قاسم عبدالله (محقق) وجیه، عبدالس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شرفی، عبدالله بن احمد]] (نويسنده) | [[شرفی، عبدالله بن احمد]] (نويسنده) | ||
[[هاشمی، محمد قاسم عبدالله ]] (محقق) | [[هاشمی، محمد قاسم عبدالله]] (محقق) | ||
[[وجیه، عبدالسلام بن عباس ]] ( محقق) | [[وجیه، عبدالسلام بن عباس]] (محقق) | ||
[[هاشمی، صلاح بن محمد ]] ( ناظر) | [[هاشمی، صلاح بن محمد]] (ناظر) | ||
[[رسی، قاسم بن ابراهیم ]] ( نويسنده) | [[رسی، قاسم بن ابراهیم]] (نويسنده) | ||
[[ | [[ابن قاسم غزی، محمد بن قاسم]] (نويسنده) | ||
[[هادی الی الحق، یحیی بن حسین]] ( نويسنده) | [[هادی الی الحق، یحیی بن حسین]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''المصابيح الساطعة الأنوار تفسير أهل‌البيت(ع)'''، مجموعه‌ای است از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم هجری، نوشته زید بن علی بن الحسین(ع) (75 یا 78 یا 80-122ق)، قاسم بن ابراهیم (196-246ق)، محمد بن قاسم (متوفی 284ق) و الهادي‌إلی‌الحق یحیی بن حسن (245- 298ق) و... که با اشراف عبدالله بن احمد بن ابراهیم شرقی (1062ق) و تحقیق محمد قاسم هاشمی و عبدالسلام عباس | '''المصابيح الساطعة الأنوار تفسير أهل‌البيت(ع)'''، مجموعه‌ای است از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم هجری، نوشته [[زید بن علی بن الحسین(ع)]] (75 یا 78 یا 80-122ق)، [[رسی، قاسم بن ابراهیم|قاسم بن ابراهیم]] (196-246ق)، محمد بن قاسم (متوفی 284ق) و الهادي‌إلی‌الحق یحیی بن حسن (245- 298ق) و... که با اشراف [[شرفی، عبدالله بن احمد|عبدالله بن احمد بن ابراهیم شرقی]] (1062ق) و تحقیق [[هاشمی، محمد قاسم عبدالله|محمد قاسم هاشمی]] و [[وجیه، عبدالسلام بن عباس|عبدالسلام عباس وجیه]]، منتشر شده است. | ||
این تفسیر، ازآنجاکه مجموعه‌ای از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم است، دارای مؤلفان سه‌گانه، بلکه چهارگانه است و از سویی این تفسیر موسوعه‌ای از آثار قرآنی اهل‌بیت(ع) در مدرسه زیدیه است که در مجموعه‌ای گردآوری شده و به‌صورت ترتیبی آیات در کنار هم قرار گرفته است<ref>ر.ک: ایازی، سید محمدعلی، ص597</ref>. | این تفسیر، ازآنجاکه مجموعه‌ای از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم است، دارای مؤلفان سه‌گانه، بلکه چهارگانه است و از سویی این تفسیر موسوعه‌ای از آثار قرآنی اهل‌بیت(ع) در مدرسه زیدیه است که در مجموعه‌ای گردآوری شده و به‌صورت ترتیبی آیات در کنار هم قرار گرفته است<ref>ر.ک: ایازی، سید محمدعلی، ص597</ref>. | ||
این مجموعه تفسیری، از امامان معروف زیدیه به حساب می‌آید و قداست خاص دارد که افزون بر افراد یادشده، افراد دیگری در نگارش آن نقش دارند؛ مانند ابوالفتح دیلمی (متوفی ۴۵۰ق) و حسین بن قاسم عیانی (۳۷۶-404ق) که حوزه گسترده‌ای از قرن دوم تا تفاسیر قرن پنجم را شامل می‌شود و توسط علامه | این مجموعه تفسیری، از امامان معروف زیدیه به حساب می‌آید و قداست خاص دارد که افزون بر افراد یادشده، افراد دیگری در نگارش آن نقش دارند؛ مانند [[ابوالفتح دیلمی]] (متوفی ۴۵۰ق) و [[حسین بن قاسم عیانی]] (۳۷۶-404ق) که حوزه گسترده‌ای از قرن دوم تا تفاسیر قرن پنجم را شامل می‌شود و توسط [[شرفی، عبدالله بن احمد|علامه شرفی]]، یعنی در قرن یازدهم گردآوری شده و پنج جلد آن از سوره فاتحه آغاز و تا سوره روم شامل می‌شود؛ البته با ترتیب خاصی که از آخر قرآن شروع و به سمت اول قرآن، تفسیر ادامه می‌یابد و البته در اصل هفت جلد است و اگر با این شیوه ادامه پیدا کند، شاید به ۱۲ جلد برسد<ref>ر.ک: همان، ص601</ref>. | ||
نکته قابل توجه اینکه در تفسیر قاسم بن | نکته قابل توجه اینکه در تفسیر [[رسی، قاسم بن ابراهیم|قاسم بن ابراهیم]]، برخلاف تفاسیر دیگر، به‌جز سوره حمد، بر مبنای آخر به اول است؛ یعنی از سوره الناس و فلق و اخلاص و شمس و الضحی ادامه می‌یابد<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
روش تفسیری مفسران، بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و قرآن به سنت و قرآن با اتکای لغت عرب و واژه‌شناسی و عقل و گرایش‌های عقلانی و برهانی و استدلالی است، تا آنجا که محقق کتاب، این گرایش مفسران را ممتاز از دیگر تفاسیر آن دوره می‌داند؛ به‌ویژه در عصری که به تعقل توجه نمی‌شده و باعث انحراف در عقاید و ابتلای به عقایدی همچون تجسیم، تشبیه، جبر و امور دیگر گشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | روش تفسیری مفسران، بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و قرآن به سنت و قرآن با اتکای لغت عرب و واژه‌شناسی و عقل و گرایش‌های عقلانی و برهانی و استدلالی است، تا آنجا که محقق کتاب، این گرایش مفسران را ممتاز از دیگر تفاسیر آن دوره می‌داند؛ به‌ویژه در عصری که به تعقل توجه نمی‌شده و باعث انحراف در عقاید و ابتلای به عقایدی همچون تجسیم، تشبیه، جبر و امور دیگر گشته است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:تفاسیر فقهی (آیات الاحکام)]] | [[رده:تفاسیر فقهی (آیات الاحکام)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1403]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۶
| المصابيح الساطعة الأنوار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شرفی، عبدالله بن احمد (نويسنده)
هاشمی، محمد قاسم عبدالله (محقق) وجیه، عبدالسلام بن عباس (محقق) هاشمی، صلاح بن محمد (ناظر) رسی، قاسم بن ابراهیم (نويسنده) ابن قاسم غزی، محمد بن قاسم (نويسنده) هادی الی الحق، یحیی بن حسین (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تفسیر أهل البیت علیهم السلام |
| ناشر | مکتبة التراث الإسلامي |
| مکان نشر | یمن - صعده |
| سال نشر | 1433ق - 2012م |
| چاپ | 3 |
| موضوع | تفاسير زيديه -- قرن 3ق |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 4 |
| کد کنگره | 6م4ش 99/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المصابيح الساطعة الأنوار تفسير أهل‌البيت(ع)، مجموعه‌ای است از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم هجری، نوشته زید بن علی بن الحسین(ع) (75 یا 78 یا 80-122ق)، قاسم بن ابراهیم (196-246ق)، محمد بن قاسم (متوفی 284ق) و الهادي‌إلی‌الحق یحیی بن حسن (245- 298ق) و... که با اشراف عبدالله بن احمد بن ابراهیم شرقی (1062ق) و تحقیق محمد قاسم هاشمی و عبدالسلام عباس وجیه، منتشر شده است.
این تفسیر، ازآنجاکه مجموعه‌ای از تفاسیر زیدی از قرن اول تا سوم است، دارای مؤلفان سه‌گانه، بلکه چهارگانه است و از سویی این تفسیر موسوعه‌ای از آثار قرآنی اهل‌بیت(ع) در مدرسه زیدیه است که در مجموعه‌ای گردآوری شده و به‌صورت ترتیبی آیات در کنار هم قرار گرفته است[۱].
این مجموعه تفسیری، از امامان معروف زیدیه به حساب می‌آید و قداست خاص دارد که افزون بر افراد یادشده، افراد دیگری در نگارش آن نقش دارند؛ مانند ابوالفتح دیلمی (متوفی ۴۵۰ق) و حسین بن قاسم عیانی (۳۷۶-404ق) که حوزه گسترده‌ای از قرن دوم تا تفاسیر قرن پنجم را شامل می‌شود و توسط علامه شرفی، یعنی در قرن یازدهم گردآوری شده و پنج جلد آن از سوره فاتحه آغاز و تا سوره روم شامل می‌شود؛ البته با ترتیب خاصی که از آخر قرآن شروع و به سمت اول قرآن، تفسیر ادامه می‌یابد و البته در اصل هفت جلد است و اگر با این شیوه ادامه پیدا کند، شاید به ۱۲ جلد برسد[۲].
نکته قابل توجه اینکه در تفسیر قاسم بن ابراهیم، برخلاف تفاسیر دیگر، به‌جز سوره حمد، بر مبنای آخر به اول است؛ یعنی از سوره الناس و فلق و اخلاص و شمس و الضحی ادامه می‌یابد[۳].
روش تفسیری مفسران، بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و قرآن به سنت و قرآن با اتکای لغت عرب و واژه‌شناسی و عقل و گرایش‌های عقلانی و برهانی و استدلالی است، تا آنجا که محقق کتاب، این گرایش مفسران را ممتاز از دیگر تفاسیر آن دوره می‌داند؛ به‌ویژه در عصری که به تعقل توجه نمی‌شده و باعث انحراف در عقاید و ابتلای به عقایدی همچون تجسیم، تشبیه، جبر و امور دیگر گشته است[۴].
پانویس
منابع مقاله
ایازی، سید محمدعلی، «شناخت‌نامه تفاسیر»، تهران، نشر علم، چاپ اول، 1393.