فانی کشمیری، محسن بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
پیرغلام‌حسن (وفات 1898م) در «تاریخ کشمیر» پس از بیان این نکته که فانی از نزدیکان شیخ یعقوب صوفی شاعر بزرگ کشمیر بود، می‌نگارد: «بعد تحصیل کمالات علوم عقلی و نقلی، اطراف و اکناف هندوستان را سیاحت نمود و نیک و بد زمانه بسیار آزموده و با هر ملت آشنایی کرده، تحقیقات حالات مذاهب و ملل به‌خوبی ساخته، کتاب دبستان مذاهب تصنیف فرمود». | پیرغلام‌حسن (وفات 1898م) در «تاریخ کشمیر» پس از بیان این نکته که فانی از نزدیکان شیخ یعقوب صوفی شاعر بزرگ کشمیر بود، می‌نگارد: «بعد تحصیل کمالات علوم عقلی و نقلی، اطراف و اکناف هندوستان را سیاحت نمود و نیک و بد زمانه بسیار آزموده و با هر ملت آشنایی کرده، تحقیقات حالات مذاهب و ملل به‌خوبی ساخته، کتاب دبستان مذاهب تصنیف فرمود». | ||
فانی چنان‌که از تذکره‌ها استنباط می‌گردد، در کودکی علاقه فراوان به شعر و فلسفه داشت. به قول صوفی، فانی پس از تحصیل علوم متداول در کشمیر به سایر نقاط هند و بعداً به بلخ مسافرت نمود و در آنجا به خدمت نذر محمد خان والی بلخ درآمد. در آن دوره قصایدی در تحسین ممدوح خود ساخت. بعد از مدتی بلخ را ترک کرد، به هند بازگشت و با شاهزاده داراشکوه آشنا شد. چند روزی در ایالت اله‌آباد مقام قاضی‌القضات را داشت. در اله‌آباد با درویشی به نام محب‌الله آشنا شد و وی را به مریدی پذیرفت. در این زمان بخت از وی روی برگرفت. چنانچه آورده‌اند سلطان مرادبخش پس از فتح بلخ و ضبط اموال نذر محمد خان، والی آن صفحات، نسخه‌ای از دیوان شیخ فانی را به دست آورد و دریافت که فانی در مدح والی قصیده‌ای سروده است. این امر موجب عدم رضایت شاه جهان گردید و او را از منصب رسمی معزول ساخت. فانی به کشمیر بازگشت و بقیه عمر را همواره به تدریس و افاده در مولد خود گذرانید. | فانی چنان‌که از تذکره‌ها استنباط می‌گردد، در کودکی علاقه فراوان به شعر و فلسفه داشت. به قول صوفی، فانی پس از تحصیل علوم متداول در کشمیر به سایر نقاط هند و بعداً به بلخ مسافرت نمود و در آنجا به خدمت نذر محمد خان والی بلخ درآمد. در آن دوره قصایدی در تحسین ممدوح خود ساخت. بعد از مدتی بلخ را ترک کرد، به هند بازگشت و با شاهزاده [[داراشکوه بابری، شاهزاده هند|داراشکوه]] آشنا شد. چند روزی در ایالت اله‌آباد مقام قاضی‌القضات را داشت. در اله‌آباد با درویشی به نام محب‌الله آشنا شد و وی را به مریدی پذیرفت. در این زمان بخت از وی روی برگرفت. چنانچه آورده‌اند سلطان مرادبخش پس از فتح بلخ و ضبط اموال نذر محمد خان، والی آن صفحات، نسخه‌ای از دیوان شیخ فانی را به دست آورد و دریافت که فانی در مدح والی قصیده‌ای سروده است. این امر موجب عدم رضایت شاه جهان گردید و او را از منصب رسمی معزول ساخت. فانی به کشمیر بازگشت و بقیه عمر را همواره به تدریس و افاده در مولد خود گذرانید. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
فانی در سال 1082ق، در همان ولایت کشمیر رحلت کرد و در نزدیکی داراشکوه دفن شد. | فانی در سال 1082ق، در همان ولایت کشمیر رحلت کرد و در نزدیکی [[داراشکوه بابری، شاهزاده هند|داراشکوه]] دفن شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۹
| فانی کشمیری، محسن بن حسن | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محسن فانی کشمیری |
| تخلص | فانی |
| نام پدر | حسن کشمیری |
| محل تولد | قطب‌الدین پوره در سرینگر، کشمیر |
| رحلت | 1082ق |
| پیشه | از شیوخ و شاعران |
| اطلاعات علمی | |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
| شاگردان | |
| برخی آثار | |
محسن فانی کشمیری (نامعلوم – 1082ق)، شاعر و یکی از دانشمندان عصر خود در کشمیر بشمار می‌رود. آثار مشهور او «دبستان مذاهب» و دیوان اوست.
شهرت
شهرتش از زمانی آغاز شد که کتاب معروفش به نام «دبستان مذاهب» در قرن نوزدهم به دست مرحوم سرویلیام جونز افتاد.
ولادت
محسن فانی در سنه نامعلومی در کشمیر در خانه شیخ حسن پا به عرصه وجود گذارد. به قول میرشیرعلی خان لودی، مردی فاضل و متبحر و صاحب‌جاه و پاکیزه‌روزگار و خوش‌خو و خوش‌صحبت بود.
تحصیلات
پیرغلام‌حسن (وفات 1898م) در «تاریخ کشمیر» پس از بیان این نکته که فانی از نزدیکان شیخ یعقوب صوفی شاعر بزرگ کشمیر بود، می‌نگارد: «بعد تحصیل کمالات علوم عقلی و نقلی، اطراف و اکناف هندوستان را سیاحت نمود و نیک و بد زمانه بسیار آزموده و با هر ملت آشنایی کرده، تحقیقات حالات مذاهب و ملل به‌خوبی ساخته، کتاب دبستان مذاهب تصنیف فرمود».
فانی چنان‌که از تذکره‌ها استنباط می‌گردد، در کودکی علاقه فراوان به شعر و فلسفه داشت. به قول صوفی، فانی پس از تحصیل علوم متداول در کشمیر به سایر نقاط هند و بعداً به بلخ مسافرت نمود و در آنجا به خدمت نذر محمد خان والی بلخ درآمد. در آن دوره قصایدی در تحسین ممدوح خود ساخت. بعد از مدتی بلخ را ترک کرد، به هند بازگشت و با شاهزاده داراشکوه آشنا شد. چند روزی در ایالت اله‌آباد مقام قاضی‌القضات را داشت. در اله‌آباد با درویشی به نام محب‌الله آشنا شد و وی را به مریدی پذیرفت. در این زمان بخت از وی روی برگرفت. چنانچه آورده‌اند سلطان مرادبخش پس از فتح بلخ و ضبط اموال نذر محمد خان، والی آن صفحات، نسخه‌ای از دیوان شیخ فانی را به دست آورد و دریافت که فانی در مدح والی قصیده‌ای سروده است. این امر موجب عدم رضایت شاه جهان گردید و او را از منصب رسمی معزول ساخت. فانی به کشمیر بازگشت و بقیه عمر را همواره به تدریس و افاده در مولد خود گذرانید.
وفات
فانی در سال 1082ق، در همان ولایت کشمیر رحلت کرد و در نزدیکی داراشکوه دفن شد.
آثار
- دبستان مذاهب؛
- دیوان محسن فانی[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: ک . ل . تیکو، صفحه ث - ح
منابع مقاله
ک . ل . تیکو، مقدمه «دیوان محسن فانی»، تهران، انتشارات انجمن ایران و هند، شهریور 1342.