طغرای مشهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام کامل =
    | نام کامل =طغرای مشهدی
    | نام‌های دیگر =
    | نام‌های دیگر =
    | لقب =
    | لقب =
    | تخلص =
    | تخلص =طغرا- شیفته
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =سده یازدهم هجری قمری
    | محل تولد =
    | محل تولد =مشهد
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =1078ق یا 1100ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن = کشمیر در‌ کنار مزار کلیم کاشانی
    | طول عمر =
    | طول عمر =
    | نام همسر =
    | نام همسر =
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =شاعر و نویسنده
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار =
    | آثار =[[ارغوان زار شفق]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    خط ۵۳: خط ۵۳:


    ==وفات==
    ==وفات==
    طغرا‌ در‌ کشمیر درگذشت‌ و در‌ کنار مزار کلیم کاشانی (متوفی 1061ق) به خاک سپرده شد. وفات وی را‌ پیش‌ از سال‌ 1078ق، دانسته‌اند، امّا‌ آقا‌بزرگ‌ تهرانی،‌ سال 1100ق را به‌عنوان تاریخ وفات وی ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>.
    طغرا‌ در‌ کشمیر درگذشت‌ و در‌ کنار مزار [[ک‍ل‍ی‍م‌ کاشانی، اب‍وطال‍ب‌|کلیم کاشانی]] (متوفی 1061ق) به خاک سپرده شد. وفات وی را‌ پیش‌ از سال‌ 1078ق، دانسته‌اند، امّا‌ [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا‌بزرگ‌ تهرانی]]،‌ سال 1100ق را به‌عنوان تاریخ وفات وی ثبت کرده است<ref>ر.ک: همان، ص103</ref>.


    ==آثار==
    ==آثار==
    خط ۶۴: خط ۶۴:


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # حائری، محمدحسن؛ صاحبی، سید محمد، «طغرای مشهدی و رسائل او»، تاریخ ادبیات، زمستان 1388، شماره 63، ص101 تا 124:
    #[[:noormags:838222| حائری، محمدحسن؛ صاحبی، سید محمد، «طغرای مشهدی و رسائل او»، تاریخ ادبیات، زمستان 1388، شماره 63، ص101 تا 124]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/838222
    # صاحبی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1401.
    # صاحبی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1401.


    خط ۷۶: خط ۷۵:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۳

    طغرای مشهدی
    NUR18425.jpg
    نام کاملطغرای مشهدی
    تخلصطغرا- شیفته
    ولادتسده یازدهم هجری قمری
    محل تولدمشهد
    رحلت1078ق یا 1100ق
    مدفنکشمیر در‌ کنار مزار کلیم کاشانی
    پیشهشاعر و نویسنده
    اطلاعات علمی
    برخی آثارارغوان زار شفق

    طغرای مشهدی، شاعر و نویسنده ایرانی در سده یازدهم هجری قمری است که از نام و تاریخ تولدش اطلاعاتی در دست نیست. کلیات اشعار و رسائل منثور، مانند: «معیار الادراک» و «جوش بلبل» از جمله آثار اوست.

    نام، مولد و تخلص

    نام او و پدرش به‌درستی معلوم نیست. فقط در یک منبع نام او علی‌ابراهیم‌خان ذکر شده است. از تاریخ تولد و آغاز زندگی و تحصیلاتش نیز اطلاعی در دست نیست. همین‌قدر می‌دانیم که در مشهد زاده شده و از شعرش برمی‌آید که فرزندی نداشته است. او در شعر، «طغرا» و به‌ندرت «شیفته» تخلص می‌کرده است[۱].

    سرگذشت

    او در اواخر دوران‌ جهان‌گیر‌ گورکانی‌ به هند رفت. پس از چندی‌، به‌عنوان‌ منشی شاهزاده مرادبخش بن شاه‌ جهان (متوفی 1070 ق) برگزیده شد و در کنار او به سیاحت در دکن‌ و بخش‌های‌ جنوبی هند پرداخت. مرادبخش در سال 1055ق، به‌ بلخ‌ لشکر کشید و در سنه 1057ق، آن شهر‌ را‌ گشود‌. طغرا در لشکرکشی مرادبخش به بلخ در سال 1055ق، رساله‌ «مرآت الفتوح» را درباره این واقعه نوشت.

    طغرا‌ مدّتی از عمر خود را‌ در‌ پنجاب‌ هند گذارند و رساله‌ «الهامیه»‌ را در آن شهر‌ نوشت‌. برای مدّتی‌ هم‌ به ایران آمد و ازدواج کرد، امّا پس‌ از‌ فوت همسرش‌، دوباره‌ به‌ هند بازگشت. در سال‌های پایانی عمر به تشویق میرزا ابوالقاسم قاضی‌زاده، حاکم کشمیر، به کشمیر‌ رفت‌ و در آنجا عزلت اختیار کرد[۲].

    وفات

    طغرا‌ در‌ کشمیر درگذشت‌ و در‌ کنار مزار کلیم کاشانی (متوفی 1061ق) به خاک سپرده شد. وفات وی را‌ پیش‌ از سال‌ 1078ق، دانسته‌اند، امّا‌ آقا‌بزرگ‌ تهرانی،‌ سال 1100ق را به‌عنوان تاریخ وفات وی ثبت کرده است[۳].

    آثار

    1. کلیات اشعار طغرا؛
    2. ساقی‌نامه؛
    3. رسائل منثور: شامل 35 رساله که بیشتر شهرت وی بر اثر تألیف آنهاست. این آثار تا مدت‌ها از متون درسی فارسی‌گویان هند بود و نمونه اعلای نویسندگی تلقی می‌شد[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: صاحبی، سید محمد، ج31، ص102
    2. ر.ک: حائری، محمدحسن و صاحبی سید محمد، ص102-103
    3. ر.ک: همان، ص103
    4. ر.ک: صاحبی، سید محمد، ص102-103

    منابع مقاله

    1. حائری، محمدحسن؛ صاحبی، سید محمد، «طغرای مشهدی و رسائل او»، تاریخ ادبیات، زمستان 1388، شماره 63، ص101 تا 124.
    2. صاحبی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1401.

    وابسته‌ها