۱۰۶٬۶۸۰
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ه اند.' به 'ه‌اند.'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ن های ' به 'ن‌های ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه اند.' به 'ه‌اند.') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
مرزهای کنونی تاجیکستان، در جنوب شرقی آسیای مرکزی، همه‌ی سرزمین‌های تاجیک نشین را در بر نمی گیرد و سمرقند، بخارا، خوارزم و خیوه از سرزمین‌های ایرانی نبار تاجیک نشین، در ازبکستان واقع | مرزهای کنونی تاجیکستان، در جنوب شرقی آسیای مرکزی، همه‌ی سرزمین‌های تاجیک نشین را در بر نمی گیرد و سمرقند، بخارا، خوارزم و خیوه از سرزمین‌های ایرانی نبار تاجیک نشین، در ازبکستان واقع شده‌اند. تاجیکستان کشوری با طبیعتی گوناگون، مناطق مرتفع و گیاهان و جانوران کمیاب است. بیشت از 90 درصد سرزمین جمهوری تاجیکستان کوهستانی است و از کوه‌های بلندی که با برف و یخچال‌های ابدی پوشیده شده‌اند تشکیل شده است. | ||
پیوستن تاجیکستان همچون پاره‌ای از تن ایران به پیکره‌ی زمین، آرزوی دیرین هردو سو بوده است. فرایند استقلال تاجیکستان، در میانه‌ی دهه‌ی 1990 با جنگ داخلی همراه بود. ایرانیان و تاجیکان نسبت به هم حسی نوستالژیک دارند؛ زمزمه‌ی «بوی جوی مولیان» [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]] آرزوی دیدار هر دو ملت را در سر می‌پروراند. مردمان هر دو سوی آمویه، خواهان گسترش روابط هستند. تاجیکستان پاره‌ی تن ایران و بخشی از سرچشمه‌ی فرهنگ و تمدن ایران و زبان فارسی از ورارودان است و خراسان بزرگ نیز پیوند دهنده‌ی هردو سوی آمویه. | پیوستن تاجیکستان همچون پاره‌ای از تن ایران به پیکره‌ی زمین، آرزوی دیرین هردو سو بوده است. فرایند استقلال تاجیکستان، در میانه‌ی دهه‌ی 1990 با جنگ داخلی همراه بود. ایرانیان و تاجیکان نسبت به هم حسی نوستالژیک دارند؛ زمزمه‌ی «بوی جوی مولیان» [[رودکی، جعفر بن محمد|رودکی]] آرزوی دیدار هر دو ملت را در سر می‌پروراند. مردمان هر دو سوی آمویه، خواهان گسترش روابط هستند. تاجیکستان پاره‌ی تن ایران و بخشی از سرچشمه‌ی فرهنگ و تمدن ایران و زبان فارسی از ورارودان است و خراسان بزرگ نیز پیوند دهنده‌ی هردو سوی آمویه. | ||