أنیس الجلیس في أخبار تنیس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '(محقق و مقدمه نویس)' به '(محقق و مقدمه‌نویس)')
    جز (جایگزینی متن - ' ، ' به '، ')
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''أنيس الجليس في أخبار تنيس'''، نوشته حافظ، ادیب و تاریخ‌نگار قرن هفتم هجری قمری، [[شمس‌الدین محمد بن احمد بن بسام محتسب تِنّیسی]]، مشهور به [[ابن بسّام]] (حدود 575- 625ق)، شهر قدیمی و تاریخی «تِنّیس» را معرفی می‌کند که در بخش شرقی دلتای نیل (مصر)، میان «فَرما» در شرق و «دمیاط» در غرب قرار داشته است. مورخ مصری و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه عین‌شمس، [[جمال‌الدین شیال]] (1911-1967م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و اثر حاضر را شناسانده است.
    '''أنيس الجليس في أخبار تنيس'''، نوشته حافظ، ادیب و تاریخ‌نگار قرن هفتم هجری قمری، [[محتسب تنیسی، محمد بن احمد|شمس‌الدین محمد بن احمد بن بسام محتسب تِنّیسی]]، مشهور به [[محتسب تنیسی، محمد بن احمد|ابن بسّام]] (حدود 575- 625ق)، شهر قدیمی و تاریخی «تِنّیس» را معرفی می‌کند که در بخش شرقی دلتای نیل (مصر)، میان «فَرما» در شرق و «دمیاط» در غرب قرار داشته است. مورخ مصری و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه عین‌شمس، [[جمال‌الدین شیال]] (1911-1967م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و اثر حاضر را شناسانده است.


    ==هدف و روش==
    ==هدف و روش==
    * [[جمال‌الدین شیال]]، با تأکید بر اینکه «تِنّیس»، شهری مصری - اسلامی بود که از بین رفت، افزوده است:
    * [[جمال‌الدین شیال]]، با تأکید بر اینکه «تِنّیس»، شهری مصری - اسلامی بود که از بین رفت، افزوده است:
    * این شهر، نقش تمدنی مهمی در تاریخ مصر دوران اسلام ایفا کرد و مرکز مهمی بود که در آن کشتی‌سازی هم داشتند و همچنین از مهم‌ترین مراکز صنعت نساجی بود و پرده کعبه، قرن‌ها در این شهر تولید می‌شد و به همین جهت بسیاری از مردمانش مشغول حرفه نساجی و بافندگی بودند و نیز به صید ماهیان و پرندگان می‌پرداختند.
    * این شهر، نقش تمدنی مهمی در تاریخ مصر دوران اسلام ایفا کرد و مرکز مهمی بود که در آن کشتی‌سازی هم داشتند و همچنین از مهم‌ترین مراکز صنعت نساجی بود و پرده کعبه، قرن‌ها در این شهر تولید می‌شد و به همین جهت بسیاری از مردمانش مشغول حرفه نساجی و بافندگی بودند و نیز به صید ماهیان و پرندگان می‌پرداختند.
    * [[ابن بسّام]]، کتابی به نام «أنيس الجليس في أخبار تنيس» نوشته که فقط قطعه کوچکی از آن باقی مانده است که اطلاعات ارزشمندی از نظر صنعت و عمران این شهر عرضه می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-4</ref>.
    * [[محتسب تنیسی، محمد بن احمد|ابن بسّام]]، کتابی به نام «أنيس الجليس في أخبار تنيس» نوشته که فقط قطعه کوچکی از آن باقی مانده است که اطلاعات ارزشمندی از نظر صنعت و عمران این شهر عرضه می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-4</ref>.


    ==ساختار و محتوا==
    ==ساختار و محتوا==
    خط ۳۶: خط ۳۶:


    ==نمونه مباحث==
    ==نمونه مباحث==
    * همه مساجد «تِنّیس» و محراب‌های داخل و خارج آن جز مسجد جامع، 160 مسجد است و اما مسجد جامع، طولش از طرف قبله به طرف دریا ، 112 ذراع و عرضش از مشرق به مغرب 71 ذراع و طول افزوده متّصل به آن و مسافت تا آن مسجد، 70 ذراع و عرض آن زیاده، 29 ذراع است. در ماه رمضان در مسجد جامع، 3100 چراغ و 250 شمع روشن می‌شود و قبلاً در هر شبی در آن 2800 چراغ روشن می‌شد و هر مسجدی از مساجد این شهر، مناره‌ای دارد<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>.
    * همه مساجد «تِنّیس» و محراب‌های داخل و خارج آن جز مسجد جامع، 160 مسجد است و اما مسجد جامع، طولش از طرف قبله به طرف دریا، 112 ذراع و عرضش از مشرق به مغرب 71 ذراع و طول افزوده متّصل به آن و مسافت تا آن مسجد، 70 ذراع و عرض آن زیاده، 29 ذراع است. در ماه رمضان در مسجد جامع، 3100 چراغ و 250 شمع روشن می‌شود و قبلاً در هر شبی در آن 2800 چراغ روشن می‌شد و هر مسجدی از مساجد این شهر، مناره‌ای دارد<ref>ر.ک: همان، ص36</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    خط ۴۸: خط ۴۸:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:تاریخ (عمومی)]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:تاریخ آسیا]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۶

    أنیس الجلیس في أخبار تنیس
    أنیس الجلیس في أخبار تنیس
    پدیدآورانمحتسب تنیسی، محمد بن احمد (نويسنده) شیال، جمال‌الدین (محقق و مقدمه‌نویس)
    ناشرمکتبة الثقافة الدينية
    مکان نشرمصر - قاهره
    سال نشر1420ق - 2000م
    چاپ1
    شابک977-5250-77-3
    موضوعتنیس (مصر) - تاریخ
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ت‎‏9‎‏ ‎‏الف‎‏22 73 ‏DS‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    أنيس الجليس في أخبار تنيس، نوشته حافظ، ادیب و تاریخ‌نگار قرن هفتم هجری قمری، شمس‌الدین محمد بن احمد بن بسام محتسب تِنّیسی، مشهور به ابن بسّام (حدود 575- 625ق)، شهر قدیمی و تاریخی «تِنّیس» را معرفی می‌کند که در بخش شرقی دلتای نیل (مصر)، میان «فَرما» در شرق و «دمیاط» در غرب قرار داشته است. مورخ مصری و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه عین‌شمس، جمال‌الدین شیال (1911-1967م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و اثر حاضر را شناسانده است.

    هدف و روش

    • جمال‌الدین شیال، با تأکید بر اینکه «تِنّیس»، شهری مصری - اسلامی بود که از بین رفت، افزوده است:
    • این شهر، نقش تمدنی مهمی در تاریخ مصر دوران اسلام ایفا کرد و مرکز مهمی بود که در آن کشتی‌سازی هم داشتند و همچنین از مهم‌ترین مراکز صنعت نساجی بود و پرده کعبه، قرن‌ها در این شهر تولید می‌شد و به همین جهت بسیاری از مردمانش مشغول حرفه نساجی و بافندگی بودند و نیز به صید ماهیان و پرندگان می‌پرداختند.
    • ابن بسّام، کتابی به نام «أنيس الجليس في أخبار تنيس» نوشته که فقط قطعه کوچکی از آن باقی مانده است که اطلاعات ارزشمندی از نظر صنعت و عمران این شهر عرضه می‌کند[۱].

    ساختار و محتوا

    • متن اصلی این اثر، بسیار مختصر (فقط 7 صفحه) است[۲] و به وصف شهر «تِنّیس» و طول و عرض جغرافیایی‌اش، توضیح وضعیت جوّی آن، تعداد مساجد و محراب‌ها، کنیسه‌ها، حمام‌ها و دکان‌های این شهر، تعداد کارگاه‌های نساجی و کارگرانش، اسامی ماهیان و پرندگانش و... پرداخته است.

    نمونه مباحث

    • همه مساجد «تِنّیس» و محراب‌های داخل و خارج آن جز مسجد جامع، 160 مسجد است و اما مسجد جامع، طولش از طرف قبله به طرف دریا، 112 ذراع و عرضش از مشرق به مغرب 71 ذراع و طول افزوده متّصل به آن و مسافت تا آن مسجد، 70 ذراع و عرض آن زیاده، 29 ذراع است. در ماه رمضان در مسجد جامع، 3100 چراغ و 250 شمع روشن می‌شود و قبلاً در هر شبی در آن 2800 چراغ روشن می‌شد و هر مسجدی از مساجد این شهر، مناره‌ای دارد[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3-4
    2. ر.ک: متن کتاب، ص35-41
    3. ر.ک: همان، ص36

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها