محبالدین طبری، احمد بن عبدالله: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'المومنین' به 'المؤمنین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' مى گ' به ' میگ') |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وى از [[ابوالحسن بن مقيّر|ابوالحسن بن مقیّر]]، [[ابن جميزى|ابن جمیزى]]، [[شعيب زعفرانى|شعیب زعفرانى]] و عدهاى دیگر روایت کرده | وى از [[ابوالحسن بن مقيّر|ابوالحسن بن مقیّر]]، [[ابن جميزى|ابن جمیزى]]، [[شعيب زعفرانى|شعیب زعفرانى]] و عدهاى دیگر روایت کرده است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
محبّ طبرى خود در مکه زیست و به عنوان شیخ حرم و محدث حجاز مطرح گشت. وى مذهب شافعى داشت و شیخ شافعیان در حجاز و معتقد به عقاید اهل سنت و جماعت بود و در علم فقه و حدیث سر آمد دیگران بود. | محبّ طبرى خود در مکه زیست و به عنوان شیخ حرم و محدث حجاز مطرح گشت. وى مذهب شافعى داشت و شیخ شافعیان در حجاز و معتقد به عقاید اهل سنت و جماعت بود و در علم فقه و حدیث سر آمد دیگران بود. | ||
والى یمن براى بیان احکام و نقل حدیث او را از مکه فرا خواند و بدین جهت مدتى را در یمن سکونت کرد. محبالدین شعر نیز | والى یمن براى بیان احکام و نقل حدیث او را از مکه فرا خواند و بدین جهت مدتى را در یمن سکونت کرد. محبالدین شعر نیز میگفت و اشعار زیادى از خود بر جاى گذاشته است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
[[مناقب أميرالمؤمنين علي بن ابيطالب علي علیهالسلام (من الرياض النضرة)]] | [[مناقب أميرالمؤمنين علي بن ابيطالب علي علیهالسلام (من الرياض النضرة)]] | ||
[[القری لقاصد أم القری]] | |||
[[التشويق إلى البيت العتيق]] | |||
[[ذخائر العقبي في مناقب ذوي القربي]] | [[ذخائر العقبي في مناقب ذوي القربي]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۳
نام | محبالدین الطبری، احمد بن عبدالله |
---|---|
نامهای دیگر | طبری، ابوالعباس احمد
طبری، محبالدین احمد طبری، محبالدین ابوالعباس احمد محب الطبری، احمد بن عبدالله طبری، احمد بن عبدالله |
نام پدر | عبدالله |
متولد | 615 ق |
محل تولد | مکه |
رحلت | 694 ق |
اساتید | ابوالحسن بن مقیّر، ابن جمیزى، شعیب زعفرانى |
برخی آثار | ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی |
کد مؤلف | AUTHORCODE01377AUTHORCODE |
أبوالعباس أحمد بن عبدالله بن محمد طبری (615-694ق)، مشهور به محبّالدین، حافظ، فقیه شافعی
ولادت
به سال 615 در شهر مکه تولد یافت.
اساتید
وى از ابوالحسن بن مقیّر، ابن جمیزى، شعیب زعفرانى و عدهاى دیگر روایت کرده است.
شاگردان
و از او کسانى چون دمیاطى، ابن عطار، ابن خباز و برزالى روایت کردهاند.
عصر زندگانى وى همزمان با پایان دولت ایوبیان و بر پایى دولت ممالیک در سال 648 است. خاندان محب طبرى که نسبشان به «حسین بن على بن ابىطالب» مىرسید، در مکه از موقعیت ویژهاى برخوردار بودند.
محبّ طبرى خود در مکه زیست و به عنوان شیخ حرم و محدث حجاز مطرح گشت. وى مذهب شافعى داشت و شیخ شافعیان در حجاز و معتقد به عقاید اهل سنت و جماعت بود و در علم فقه و حدیث سر آمد دیگران بود.
والى یمن براى بیان احکام و نقل حدیث او را از مکه فرا خواند و بدین جهت مدتى را در یمن سکونت کرد. محبالدین شعر نیز میگفت و اشعار زیادى از خود بر جاى گذاشته است.
وفات
طبرى به در آخر جمادی الآخر سال 694 در مکه درگذشت.
آثار
براى وى دهها کتاب برشمردهاند که در موضوعات متنوع تفسیر، فقه، حدیث، سیره، تاریخ و فضائل نوشته است. برخى از این آثار عبارتند از:
- الکافى فى غریب القرآن
- تفسیر جامع
- القبس الاسنى
- ذخائر العُقبى فى مناقب ذَوى القُربى
- السمط الثمین فى مناقب امهات المؤمنین
- خلاصة السِیَر فى احوال سید البشر
- الریاض النضرة فى مناقب العشره
- غایة الإحکام لأحادیث الأحکام
- تقریب المرام فى غریب القاسم ابن سلام
- شرح التنبیه للشیرازى
- الاحکام الکبرى، الدرلمنثور للملک المنصور
- غایة بغیة الناسک من احکام المناسک
- استقصاء البیان فى احکام الشادروان
- الغناء و تحریمه و کتابى بزرگ در احکام که به شش جلد مىرسد.
منابع مقاله
- شرح حال وى را بنگرید در: طبقات الشافعیه الکبرى، 18/8؛ تاریخ الاسلام ذهبى، 211/52؛ شذرات الذهب، 774/7؛
- پایگاه تراجم