تاریخ کتابت و قرائات قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'ن اند.' به 'ن‌اند.')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - ' می برد' به ' می‌برد')
     
    (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان =
    | کد کنگره =
    | کد کنگره =BP۷۵/ر۳ت۲‏
    | موضوع =
    | موضوع =تلاوت‌ - تا‌ریخ‌ قرآن‌,قرآن‌ - جمع‌ و گردآوری,تلاوت‌ قرآن‌
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =پژوهشگاه حوزه و دانشگاه  
    | ناشر =پژوهشگاه حوزه و دانشگاه  
    خط ۶۱: خط ۶۱:
    درس شانزدهم: مصاحف چاپی مشهور چهان اسلام
    درس شانزدهم: مصاحف چاپی مشهور چهان اسلام
    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    پیامبر اکرم(ص) همزمان با تعلیم و ترویج قرائت و کتابت قرآن کریم و جمع و تدوین و تنظیم و ترتیب آیات و سوره‌ها در مصحف، نظام آموزش قرآن را با هدف فهم و بکارگیری زبان آن بنیان گذاری کردند. بر اساس زمینه‌های صدور حدیث «نزول قرآن بر هفت حرف»، رسول خدا(ص) هر قرائات برآمده از اختلاف‌های لهجه‌ای و زبانی مسلمانان را تجویز نمودند، و هم از گسترش تصریفات قرآن در سه حوزه‌ی کلمات، آیات و سوره‌ها استقبال کردند؛ قرائات تصریفی نماد پویایی و زایایی زبان قرآن و فهم صحابه است که آن را ممزوج با آیات یا به شکلی جدید برگرفته از ساختار زبان قرآن به کار می بردند. با رحلت پیامبر اکرم(ص) از گسترش قرائات تصریفی و تفسیری جلوگیری و گستره‌ی هفت قرائات همسو با قرائت متواتر میان مسلمانان و موافق با رسم المصحف، در آغاز سده‌ی چهارم هجری در تألیف ارزشمند ابن مجاهد السبعة فی القراءات تثبیت شد.
    پیامبر اکرم(ص) همزمان با تعلیم و ترویج قرائت و کتابت قرآن کریم و جمع و تدوین و تنظیم و ترتیب آیات و سوره‌ها در مصحف، نظام آموزش قرآن را با هدف فهم و بکارگیری زبان آن بنیان‌گذاری کردند. بر اساس زمینه‌های صدور حدیث «نزول قرآن بر هفت حرف»، رسول خدا(ص) هر قرائات برآمده از اختلاف‌های لهجه‌ای و زبانی مسلمانان را تجویز نمودند، و هم از گسترش تصریفات قرآن در سه حوزه‌ی کلمات، آیات و سوره‌ها استقبال کردند؛ قرائات تصریفی نماد پویایی و زایایی زبان قرآن و فهم صحابه است که آن را ممزوج با آیات یا به شکلی جدید برگرفته از ساختار زبان قرآن به کار می‌بردند. با رحلت پیامبر اکرم(ص) از گسترش قرائات تصریفی و تفسیری جلوگیری و گستره‌ی هفت قرائات همسو با قرائت متواتر میان مسلمانان و موافق با رسم المصحف، در آغاز سده‌ی چهارم هجری در تألیف ارزشمند ابن مجاهد السبعة فی القراءات تثبیت شد.


    اصطلاح «تاریخ قرآن» را نخستین بار مستشرق آلمانی، تئودور نولدکه در سال 1860 م، به کار برد. پس از او گرچه خاورشناسان دیگر درباره‌ی شکل گیری متن قران به مطالعه و تألیف روی آوردند، ولی آثار خود را تاریخ قرآن نام ننهادند. در جهان اسلام، گویا نخستین بار موسی جارالله ترکستانی کتاب تاریخ القرآن و المصاحف را در سال 1323 ق/1905 م، منتشر کرد. با تألیف کتاب تاریخ القرآن ابوعبدالله زنجانی در سال 1354ق/1935 م، اصطلاح «تاریخ قرآن» در میان مسلمانان رواج یافت؛ چنان که هم اکنون به رغم آنکه عالمان و مفسران بزرگ معاصر، عنوان تاریخ قرآن را برای مباحث مرتبط با جمع و تدوین قرآن هرگز به کار نبرده اند، بیش از 25 کتاب تاریخ قرآن به زبان عربی و بیش از پنج تاریخ قرآن به زبان فارسی در دسترس اند.
    اصطلاح «تاریخ قرآن» را نخستین بار مستشرق آلمانی، [[نولدکه، تئودور|تئودور نولدکه]] در سال 1860 م، به کار برد. پس از او گرچه خاورشناسان دیگر درباره‌ی شکل‌گیری متن قران به مطالعه و تألیف روی آوردند، ولی آثار خود را تاریخ قرآن نام ننهادند. در جهان اسلام، گویا نخستین بار [[موسی جارالله ترکستانی]] کتاب [[تاریخ القرآن و المصاحف]] را در سال 1323 ق/1905 م، منتشر کرد. با تألیف کتاب [[تاريخ القرآن (زنجانی)|تاریخ القرآن]] [[زنجانی، ابوعبدالله|ابوعبدالله زنجانی]] در سال 1354ق/1935 م، اصطلاح «تاریخ قرآن» در میان مسلمانان رواج یافت؛ چنان که هم اکنون به رغم آنکه عالمان و مفسران بزرگ معاصر، عنوان تاریخ قرآن را برای مباحث مرتبط با جمع و تدوین قرآن هرگز به کار نبرده‌اند، بیش از 25 کتاب تاریخ قرآن به زبان عربی و بیش از پنج تاریخ قرآن به زبان فارسی در دسترس اند.


    این اثر با حمایت مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآنی کشور تدوین و به عنوان منبع آموزشی درس تاریخ کتابت قرآن و قرائات رشته علوم قرآن و حدیث معرفی شده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2463 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    این اثر با حمایت مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآنی کشور تدوین و به عنوان منبع آموزشی درس تاریخ کتابت قرآن و قرائات رشته علوم قرآن و حدیث معرفی شده است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2463 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
    خط ۷۸: خط ۷۸:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
    [[رده:علوم قرآنی]]
    [[رده:علم قرائت و تجوید]]
    [[رده:علم قرائت]]
    [[رده:مقالات(فروردین) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات(فروردین) باقی زاده]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵

    تاریخ کتابت و قرائات قرآن کریم
    تاریخ کتابت و قرائات قرآن کریم
    پدیدآورانرجبی قدسی، محسن (نویسنده)
    ناشرپژوهشگاه حوزه و دانشگاه
    مکان نشرقم
    سال نشر۱۳۹۸ش
    شابک3-248-298-600-978
    موضوعتلاوت‌ - تا‌ریخ‌ قرآن‌,قرآن‌ - جمع‌ و گردآوری,تلاوت‌ قرآن‌
    کد کنگره
    BP۷۵/ر۳ت۲‏

    تاریخ کتابت و قرائات قرآن کریم تألیف دکتر محسن رجبی قدسی؛ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله هم زمان و موازی با ابلاغ، آموزش و ترویج تدریجی قرآن کریم، نسبت به کتابت و تثبیت متن قرآن اهتمام فراوانی داشتند، به گونه‌ای که همه علمای اسلامی درباره‌ی نگارش کل قرآن در عهد رسالت آن حضرت یک سخن‌اند.

    ساختار

    این کتاب پس از پیشگفتار، مقدمه و تعریف مفاهیم پایه، از شانزده درس تشکیل شده است. عناوین این شانزده درس عبارتند از:

    درس اول: ابلاغ و آموزش قرآن در سیره‌ی نبوی

    درس دوم: ترویج قرآن در عهد نبوی

    درس سوم: کاتبان وحی و ابزار کتابت قرآن در عصر نزول

    درس چهارم: جمع و تدوین قرآن کریم با تعلیم و نظارت پیامبر اکرم

    درس پنجم: نزول قرآن بر هفت حرف و پیدایش قرائات

    درس ششم: فراگیری زبان قرآن با گسترش تصریف کلمات، آیات و سوره‌های آن

    درس هفتم: گردآوری قرائت‌های تصریفی پیامبر اکرم(ص)

    درس هشتم: انحصار قرائت‌های قرآنی در محدوده‌ی رسم الخط

    درس نهم: تثبیت قرائات هفت گانه

    درس دهم: نزول واحد و قرائت واحد قرآن

    درس یازدهم: خط کوفی و واج های زبان قرآن

    درس دوازدهم: قواعد رسم المصحف

    درس سیزدهم: تغییر خط و رسم الخط قرآن

    درس چهاردهم: ضبط المصحف

    درس پانزدهم: آداب کتابت قرآن و تهیه مصحف

    درس شانزدهم: مصاحف چاپی مشهور چهان اسلام

    گزارش کتاب

    پیامبر اکرم(ص) همزمان با تعلیم و ترویج قرائت و کتابت قرآن کریم و جمع و تدوین و تنظیم و ترتیب آیات و سوره‌ها در مصحف، نظام آموزش قرآن را با هدف فهم و بکارگیری زبان آن بنیان‌گذاری کردند. بر اساس زمینه‌های صدور حدیث «نزول قرآن بر هفت حرف»، رسول خدا(ص) هر قرائات برآمده از اختلاف‌های لهجه‌ای و زبانی مسلمانان را تجویز نمودند، و هم از گسترش تصریفات قرآن در سه حوزه‌ی کلمات، آیات و سوره‌ها استقبال کردند؛ قرائات تصریفی نماد پویایی و زایایی زبان قرآن و فهم صحابه است که آن را ممزوج با آیات یا به شکلی جدید برگرفته از ساختار زبان قرآن به کار می‌بردند. با رحلت پیامبر اکرم(ص) از گسترش قرائات تصریفی و تفسیری جلوگیری و گستره‌ی هفت قرائات همسو با قرائت متواتر میان مسلمانان و موافق با رسم المصحف، در آغاز سده‌ی چهارم هجری در تألیف ارزشمند ابن مجاهد السبعة فی القراءات تثبیت شد.

    اصطلاح «تاریخ قرآن» را نخستین بار مستشرق آلمانی، تئودور نولدکه در سال 1860 م، به کار برد. پس از او گرچه خاورشناسان دیگر درباره‌ی شکل‌گیری متن قران به مطالعه و تألیف روی آوردند، ولی آثار خود را تاریخ قرآن نام ننهادند. در جهان اسلام، گویا نخستین بار موسی جارالله ترکستانی کتاب تاریخ القرآن و المصاحف را در سال 1323 ق/1905 م، منتشر کرد. با تألیف کتاب تاریخ القرآن ابوعبدالله زنجانی در سال 1354ق/1935 م، اصطلاح «تاریخ قرآن» در میان مسلمانان رواج یافت؛ چنان که هم اکنون به رغم آنکه عالمان و مفسران بزرگ معاصر، عنوان تاریخ قرآن را برای مباحث مرتبط با جمع و تدوین قرآن هرگز به کار نبرده‌اند، بیش از 25 کتاب تاریخ قرآن به زبان عربی و بیش از پنج تاریخ قرآن به زبان فارسی در دسترس اند.

    این اثر با حمایت مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش عالی قرآنی کشور تدوین و به عنوان منبع آموزشی درس تاریخ کتابت قرآن و قرائات رشته علوم قرآن و حدیث معرفی شده است.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها