یادداشت‌های بغداد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه نویسی ' به 'ه‌نویسی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[الراضی، نها]] (نویسنده) | [[الراضی، نها]] (نویسنده) | ||
[[ مؤمنی، مریم]] (مترجم) | [[مؤمنی، مریم]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
[[الراضی، نها|نها الراضی]] (2004-1941) هنرمندی عراقی بود که در یادداشت‌های روزانه‌اش چهره‌ی متفاوتی از عراقی که تاکنون شنیده‌ایم ترسیم کرده و نشان می‌دهد. عراقی که با قدمت چند هزارساله‌اش گهواره‌ی تمدن بشر بوده چطور در چند دهه چنان ویران می‌شود که بازسازی آن در افق روزگار امروز به امری محال می ماند. تاریخ شروع این یادداشت‌ها ژانویه‌ی 1991، هم زمان با زمزمه‌های شروع جنگ اول خیلج فارس، است و پایان آن مارس 2003. در این مدت، عراقی که هنوز از جنگ هشت ساله با ایران نفس تازه نکرده چند جنگ ویرانگر دیگر را پش سر می‌گذارد، این بار با قوای | [[الراضی، نها|نها الراضی]] (2004-1941) هنرمندی عراقی بود که در یادداشت‌های روزانه‌اش چهره‌ی متفاوتی از عراقی که تاکنون شنیده‌ایم ترسیم کرده و نشان می‌دهد. عراقی که با قدمت چند هزارساله‌اش گهواره‌ی تمدن بشر بوده چطور در چند دهه چنان ویران می‌شود که بازسازی آن در افق روزگار امروز به امری محال می ماند. تاریخ شروع این یادداشت‌ها ژانویه‌ی 1991، هم زمان با زمزمه‌های شروع جنگ اول خیلج فارس، است و پایان آن مارس 2003. در این مدت، عراقی که هنوز از جنگ هشت ساله با ایران نفس تازه نکرده چند جنگ ویرانگر دیگر را پش سر می‌گذارد، این بار با قوای بین‌المللی، به سرکردگی آمریکا و پشت سر آن، تحریم‌های کمرشکنی که اندک رمق‌های باقی مانده را هم از ته مانده‌ی منابع و ذخایر آن سرزمین بیرون می‌کشد و مردم را در بی پناه‌ترین وضع ممکن اقتصادی و اجتماعی رها می‌کند. سال 2003، پس از حمله‌ی یازده سپتامبر و برای انتقام جویی دوباره از صدام و این بار به قصد ویرانی کامل او، یک بار دیگر آمریکای وحشت زده، دنیا را علیه عراق بسیج می‌کند و جنگی دیگر را بر سر مردمان آن آوار می‌کند. | ||
در این دوازده سال، روایت [[الراضی، نها|نها الراضی]] از آن چه به او و اطرافیانش می‌گذرد همواره پیوسته نیست؛ گاه هر روز می‌نویسد و گاه ممکن است چند مان بین نوشته‌هایش وقفه بیفتد. با این حال، ورقی از خاطرات او نیست که کسالت بار باشد و در هر یادداشت اطلاعات و رخداد های شخصی و اجتماعی را، بدون حاشیه رفتن و لفاظی، روی کاغذ می‌آورد. گرچه محل شروع یادداشت‌ها بغداد است و نام کتاب را هم در انتها یاداشت‌های بغداد گذاشته، اما این نوشته‌ها به بغداد محدود نمی‌شوند. او همه‌ی این سال‌ها در بغداد نمی ماند و مدتی را در عمان (اردن) و بیروت می‌گذراند. هر کدام از این فصل‌ها عناوین متفاوتی دارند که دغدغه‌های ذهنی او را به خوبی نشان می‌دهند: تحریم، تبعید، هویت. نویسنده نام فصل اول را به طعنه و طنزی شیرین هتل السعادة یا هتل پارادیز گذاشته. این نام اشاره به محل زندگی وی در آن دوران دارد. توصیف زندگی آدم‌هایی که در دوره‌ی جنگ در گوشه و کنار این محل، در کنار هم زندگی می‌کنند و وصف کمبودها و تلاش‌های شان برای تأمین نیازهای اولیه خواندنی است. | در این دوازده سال، روایت [[الراضی، نها|نها الراضی]] از آن چه به او و اطرافیانش می‌گذرد همواره پیوسته نیست؛ گاه هر روز می‌نویسد و گاه ممکن است چند مان بین نوشته‌هایش وقفه بیفتد. با این حال، ورقی از خاطرات او نیست که کسالت بار باشد و در هر یادداشت اطلاعات و رخداد های شخصی و اجتماعی را، بدون حاشیه رفتن و لفاظی، روی کاغذ می‌آورد. گرچه محل شروع یادداشت‌ها بغداد است و نام کتاب را هم در انتها یاداشت‌های بغداد گذاشته، اما این نوشته‌ها به بغداد محدود نمی‌شوند. او همه‌ی این سال‌ها در بغداد نمی ماند و مدتی را در عمان (اردن) و بیروت می‌گذراند. هر کدام از این فصل‌ها عناوین متفاوتی دارند که دغدغه‌های ذهنی او را به خوبی نشان می‌دهند: تحریم، تبعید، هویت. نویسنده نام فصل اول را به طعنه و طنزی شیرین هتل السعادة یا هتل پارادیز گذاشته. این نام اشاره به محل زندگی وی در آن دوران دارد. توصیف زندگی آدم‌هایی که در دوره‌ی جنگ در گوشه و کنار این محل، در کنار هم زندگی می‌کنند و وصف کمبودها و تلاش‌های شان برای تأمین نیازهای اولیه خواندنی است. | ||
کتاب یادداشت‌های بغداد یکی از نمونه‌های درخشان مستندنگاری است که بر اساس خاطرات و مشاهدات شخصی نوشته شده است. این کتاب روز نوشته‌های نقاش و هنرمند و مدرنیست برجسته‌ی عراقی است که از ابتدای جنگ اول خلیج فارس تا انتهای جنگ دوم خلیج فارس را روایت می‌کند. این کتاب صرفا خاطره‌نویسی نیست، بلکه روایت رنج و تاریخ و روزگار ملتهب دوازده سال آخر حکومت صدام است که از چشم زنی برخاسته که یکی از مهم‌ترین خانواده‌های روشنفکر عراق است. [[الراضی، نها|نها الراضی]] یک از نقاشان مهم نوگرای عراقی است که در لندن و بیروت درس خواند و کار کرد و با آغاز جنگ لبنان، در اوایل دهه‌ی هشتاد، به کشورش بازگشت. او در این کتاب شگفت آور روایتی می‌سازد از چگونگی نابود شدن عراق به دست صدام و آمریکا و نیروهای هم پیمانش. | کتاب یادداشت‌های بغداد یکی از نمونه‌های درخشان مستندنگاری است که بر اساس خاطرات و مشاهدات شخصی نوشته شده است. این کتاب روز نوشته‌های نقاش و هنرمند و مدرنیست برجسته‌ی عراقی است که از ابتدای جنگ اول خلیج فارس تا انتهای جنگ دوم خلیج فارس را روایت می‌کند. این کتاب صرفا خاطره‌نویسی نیست، بلکه روایت رنج و تاریخ و روزگار ملتهب دوازده سال آخر حکومت صدام است که از چشم زنی برخاسته که یکی از مهم‌ترین خانواده‌های روشنفکر عراق است. [[الراضی، نها|نها الراضی]] یک از نقاشان مهم نوگرای عراقی است که در لندن و بیروت درس خواند و کار کرد و با آغاز جنگ لبنان، در اوایل دهه‌ی هشتاد، به کشورش بازگشت. او در این کتاب شگفت آور روایتی می‌سازد از چگونگی نابود شدن عراق به دست صدام و آمریکا و نیروهای هم پیمانش. نابودی‌ای که به زعم او کل خاورمیانه را هدف گرفته است. یادداشت‌های او مدام به اتفاق‌های روز، گذشته‌ها و هنر و ادبیات اشاره می‌کنند و برای همین کتاب به یک اثر مهم ادبی تبدیل شد و برای این نقاش برجسته اعتبار فراوانی به همراه آورد. قصه‌ی پرآب چشم رؤیاهایی که قدرت‌ها تباهشان کردند.<ref> [https://historylib.com/books/2588 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۹
| یادداشت‌های بغداد | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | الراضی، نها (نویسنده) مؤمنی، مریم (مترجم) |
| ناشر | نشر چشمه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| شابک | 5-0556-01-622-978 |
| موضوع | خاطرات راضی، نها، ۱۹۴۱ -,عراق - بغداد - خاطرات هنرمندان,زنا‌ن هنرمند,خاطرات عراقی جنگ خلیج فارس، ۱۹۹۱,عراق تحریم اقتصادی |
| کد کنگره | N۷۲۶۹/ر۲ی۲ |
یادداشت‌های بغداد؛ روزنوشته‌های زنی در جنگ و تبعید (۲۰۰۳ ۱۹۹۱) تألیف نها الراضی، مترجم مریم مؤمنی؛ این کتاب یکی از نمونه‌های درخشان مستندنگاری است که بر اساس خاطرات و مشاهدات شخصی نوشته شده است. این کتاب روز نوشته‌های نقاش و هنرمند و مدرنیست برجسته‌ی عراقی است که از ابتدای جنگ اول خلیج فارس تا انتهای جنگ دوم خلیج فارس را روایت می‌کند.
گزارش کتاب
نها الراضی (2004-1941) هنرمندی عراقی بود که در یادداشت‌های روزانه‌اش چهره‌ی متفاوتی از عراقی که تاکنون شنیده‌ایم ترسیم کرده و نشان می‌دهد. عراقی که با قدمت چند هزارساله‌اش گهواره‌ی تمدن بشر بوده چطور در چند دهه چنان ویران می‌شود که بازسازی آن در افق روزگار امروز به امری محال می ماند. تاریخ شروع این یادداشت‌ها ژانویه‌ی 1991، هم زمان با زمزمه‌های شروع جنگ اول خیلج فارس، است و پایان آن مارس 2003. در این مدت، عراقی که هنوز از جنگ هشت ساله با ایران نفس تازه نکرده چند جنگ ویرانگر دیگر را پش سر می‌گذارد، این بار با قوای بین‌المللی، به سرکردگی آمریکا و پشت سر آن، تحریم‌های کمرشکنی که اندک رمق‌های باقی مانده را هم از ته مانده‌ی منابع و ذخایر آن سرزمین بیرون می‌کشد و مردم را در بی پناه‌ترین وضع ممکن اقتصادی و اجتماعی رها می‌کند. سال 2003، پس از حمله‌ی یازده سپتامبر و برای انتقام جویی دوباره از صدام و این بار به قصد ویرانی کامل او، یک بار دیگر آمریکای وحشت زده، دنیا را علیه عراق بسیج می‌کند و جنگی دیگر را بر سر مردمان آن آوار می‌کند.
در این دوازده سال، روایت نها الراضی از آن چه به او و اطرافیانش می‌گذرد همواره پیوسته نیست؛ گاه هر روز می‌نویسد و گاه ممکن است چند مان بین نوشته‌هایش وقفه بیفتد. با این حال، ورقی از خاطرات او نیست که کسالت بار باشد و در هر یادداشت اطلاعات و رخداد های شخصی و اجتماعی را، بدون حاشیه رفتن و لفاظی، روی کاغذ می‌آورد. گرچه محل شروع یادداشت‌ها بغداد است و نام کتاب را هم در انتها یاداشت‌های بغداد گذاشته، اما این نوشته‌ها به بغداد محدود نمی‌شوند. او همه‌ی این سال‌ها در بغداد نمی ماند و مدتی را در عمان (اردن) و بیروت می‌گذراند. هر کدام از این فصل‌ها عناوین متفاوتی دارند که دغدغه‌های ذهنی او را به خوبی نشان می‌دهند: تحریم، تبعید، هویت. نویسنده نام فصل اول را به طعنه و طنزی شیرین هتل السعادة یا هتل پارادیز گذاشته. این نام اشاره به محل زندگی وی در آن دوران دارد. توصیف زندگی آدم‌هایی که در دوره‌ی جنگ در گوشه و کنار این محل، در کنار هم زندگی می‌کنند و وصف کمبودها و تلاش‌های شان برای تأمین نیازهای اولیه خواندنی است.
کتاب یادداشت‌های بغداد یکی از نمونه‌های درخشان مستندنگاری است که بر اساس خاطرات و مشاهدات شخصی نوشته شده است. این کتاب روز نوشته‌های نقاش و هنرمند و مدرنیست برجسته‌ی عراقی است که از ابتدای جنگ اول خلیج فارس تا انتهای جنگ دوم خلیج فارس را روایت می‌کند. این کتاب صرفا خاطره‌نویسی نیست، بلکه روایت رنج و تاریخ و روزگار ملتهب دوازده سال آخر حکومت صدام است که از چشم زنی برخاسته که یکی از مهم‌ترین خانواده‌های روشنفکر عراق است. نها الراضی یک از نقاشان مهم نوگرای عراقی است که در لندن و بیروت درس خواند و کار کرد و با آغاز جنگ لبنان، در اوایل دهه‌ی هشتاد، به کشورش بازگشت. او در این کتاب شگفت آور روایتی می‌سازد از چگونگی نابود شدن عراق به دست صدام و آمریکا و نیروهای هم پیمانش. نابودی‌ای که به زعم او کل خاورمیانه را هدف گرفته است. یادداشت‌های او مدام به اتفاق‌های روز، گذشته‌ها و هنر و ادبیات اشاره می‌کنند و برای همین کتاب به یک اثر مهم ادبی تبدیل شد و برای این نقاش برجسته اعتبار فراوانی به همراه آورد. قصه‌ی پرآب چشم رؤیاهایی که قدرت‌ها تباهشان کردند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران