مختصر تهذيب الألفاظ: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۵
مختصر تهذیب الألفاظ (و هو متن کتاب الألفاظ) | |
---|---|
پدیدآوران | ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق (نويسنده) شیخو، لویس (مصحح) |
ناشر | المطبعة الکاثوليکية |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1897م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | الف2م3 6622 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مختصر تهذيب الألفاظ، اثری است برگرفتهشده از متن کتاب «الألفاظ» ابویوسف یعقوب بن اسحاق سکّیت، معروف به ابن سکیت (۱۸۶ـ۲۴۴ق)، که با شرح خطیب ابوزکریا یحیی تبریزی بر آن عرضه شده است. لویس شیخو یسوعی (1927-1859م)، تحقیق و تدوین کتاب را انجام داده است.
«الألفاظ» جایگاه والایی در علم لغت دارد؛ بهگونهای که مرجعی برای لغتشناسی عرب بوده است. لویس شیخو برای بهرهگیری فزونتر دانشجویان مدارس و رغبت بیشتر آنان به این کتاب، آن را مختصر نموده است؛ بدینگونه که متن کتاب «الألفاظ» را جدا کرده و آن را به شکل کتاب درسی و با حجم کم و با نام «مختصر تهذيب الألفاظ» عرضه نموده است. او در تدوین این اثر، از شرح خطیب بر «الألفاظ» بهره جسته است. او میگوید: میان این کتاب و کتاب «الألفاظ الكتابية» از همدانی، همانندیهای درخور توجهی دیده میشود که همدانی آنها را از کتاب ابن سکیت برگرفته است. لویس آنچه را که با کتاب «فقه اللغة» ثعالبی و «الألفاظ الكتابية» موافقت دارد، مقابله نموده و آنها را در آغاز هر فصل نشان داده است. او برای آسانی فهم مطالب کتاب، دو فهرست به آخر آن افزوده است؛ یکی نمایش بابها و دیگری، الفاظی است که بر مبنای حروف معجم ترتیب یافته است[۱].
«الألفاظ» کتابی درباره واژههای متشابه است که در 148 فصل سامان یافته است. روش کار ابن سکیت در این اثر بر اساس تفسیمبندی موضوعی است و مباحثی را درباره «الغنی و الخصب»، «الفقر و الجدب»، «الجماعة»، «الكتائب» و جز آنها ارائه میدهد. این کتاب در بیروت با عنوان «تهذيب الألفاظ» بههمراه اضافاتی از نسخههای گوناگون به چاپ رسیده است. نام دیگر این کتاب «كنز الحفاظ» است[۲].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- فاتحینژاد، عنایتالله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.