ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابوداود، سلیمان بن اشعث]] (نويسنده) | [[ابوداود، سلیمان بن اشعث]] (نويسنده) | ||
[[ | [[ابن قیسرانی، محمد بن طاهر]] (نويسنده) | ||
[[حازمی، | [[حازمی، محمد بن موسی]] (نويسنده) | ||
[[ابوغده، عبدالفتاح]] (مصحح) | [[ابوغده، عبدالفتاح]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۱۰۶/۷/الف۲ث۸ | ||
| موضوع = | | موضوع =حدیث - اصطلاح ها و تعبیرها,حدیث - تاریخ,حدیث - علم الدرایه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مکتب المطبوعات الاسلامية | | ناشر = مکتب المطبوعات الاسلامية | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# تصدیر، التقدمة، التقدمة للرسالتين. | # تصدیر، التقدمة، التقدمة للرسالتين. | ||
#. بینا، «رسالة أبيداود إلى أهل مكة في وصف سننه»، أضواء الشريعة، السنة 1394، العدد 5، ص264 تا 284 | #.[[:noormags:1890392| بینا، «رسالة أبيداود إلى أهل مكة في وصف سننه»، أضواء الشريعة، السنة 1394، العدد 5، ص264 تا 284]]. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:فهرستها، کشف الحدیثها، واژهنامهها، غریب لغات الحدیث، سازمانها، انجمنها، دارالحدیثها، کنگرهها]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۶
ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث | |
---|---|
پدیدآوران | ابوداود، سلیمان بن اشعث (نويسنده)
ابن قیسرانی، محمد بن طاهر (نويسنده) حازمی، محمد بن موسی (نويسنده) ابوغده، عبدالفتاح (مصحح) |
ناشر | مکتب المطبوعات الاسلامية |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 1426ق - 2005م |
چاپ | 2 |
موضوع | حدیث - اصطلاح ها و تعبیرها,حدیث - تاریخ,حدیث - علم الدرایه |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP۱۰۶/۷/الف۲ث۸ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ثلاث رسائل في علم مصطلح الحديث، مشتمل بر سه رساله عربی در علم مصطلح الحدیث است که به همت عبدالفتاح ابوغده (1336-1417ق)، تحقیق و شرح و توضیح شده است.
عناوین رسالههای مذکور در این کتاب بهترتیب عبارت است از:
- «رسالة الإمام أبيداود السجستاني إلی أهل مكة في وصف سننه»، که روایت ابوالحسین بن جمیع از محمد بن عبدالعزیز هاشمی از ابوداود سجستانی (متوفی 275ق) است؛
- «شروط الأئمة الستة»، نوشته حافظ ابیالفضل محمد بن طاهر مقدسی (متوفی 507ق)؛
- «شروط الأئمة الخمسة»، نوشته حافظ ابیبکر محمد بن موسی حازمی (متوفی 584ق).
نکاتی درباره کتاب
- محقق اثر در مقدمه کتاب به اهمیت جایگاه ائمه ششگانه اهل سنت اشاره کرده و تأکید کرده که هرکس که بخواهد از کتب ششگانه اصول یا یکی از آنها استفاده کند، باید از شروط و شیوه مؤلفین آنها آگاهی یابد تا بتواند آنها را مطالعه و از آنها استفاده کند[۱].
- در بین کتب سنن، «السنن» ابیداود سجستانی نیازمند معرفی نیست؛ چراکه بهترین و کاملترین آنهاست[۲]. در رساله اول، ابوداود این کتاب را معرفی کرده و شیوه او را در تألیف کتابش توضیح داده است. همچنین از جهت علمی ارزشگذاری کرده است و بین این کتاب و سایر کتب تألیفشده در این موضوع مقایسه کرده است. این رساله همچنین بر جوانب مهمی از شخصیت ابوداود دلالت دارد[۳].
- در اهمیت دو رساله آخر همین بس که با وجود حجم کم، کتب مصطلح حدیث از زمان نووی و بعد از آن با نقل از این دو رساله و بحث در قبول و رد مطالب آن نوشته شده است[۴].
- منظور علمای اهل سنت از «شروط الأئمة الخمسة» و «شروط الأئمة الستة» یا «شرط البخاري» یا «شرط الشيخين»، معنای معروف شروط – مانند اسلام راوی و عدالت او – نیست، بلکه منظور از شروط در اینجا عبارت از شیوه این علما در کیفیت اختیار احادیث در استخراج آنها از کتبشان و التزاماتشان در آن است. اغراض و اهداف آنها در تصانیفشان نیز به آن ملحق میشود[۵].
- ابوغده، مزید بر تعلیقات کوثری، خود نیز بر هریک از رسالهها حاشیه زده تا منظور نویسنده را کامل کند و رساله مفیدتر واقع شود. برای رساله اول، مقدمه مفصلی و برای دو رساله دیگر نیز مقدمه بلند دیگری نوشته شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- تصدیر، التقدمة، التقدمة للرسالتين.
- . بینا، «رسالة أبيداود إلى أهل مكة في وصف سننه»، أضواء الشريعة، السنة 1394، العدد 5، ص264 تا 284.