تبریزی، یارعلی بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =یارعلی بن عبدالله علانوی تبریزی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =عبدالله | ||
| ولادت = | | ولادت =نیمه دوم سده ۹ و اوایل سده ۱۰ق/15 و 16م | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی =تبریز | ||
| رحلت = | | رحلت = | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[کلمات قصار امام علی(ع)]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
==ترجمه و تألیف== | ==ترجمه و تألیف== | ||
تبریزی در ۹۱۸ق/۱۵۱۲م، کتابی نوشت به نام «[[نثر اللآلي]]» که ترجمه منظومی است از «مائة كلمة»، منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و آن را به سلطان سلیم اهدا کرد. در | تبریزی در ۹۱۸ق/۱۵۱۲م، کتابی نوشت به نام «[[نثر اللآلي]]» که ترجمه منظومی است از «مائة كلمة»، منسوب به [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و آن را به سلطان سلیم اهدا کرد. در «[[تذکره مجالس النفائس]]»، در ذیل نام شیخ فتح‌الله، نوه دختری [[دوانی، محمد بن اسعد|جلال‌الدین دوانی]]، از یارعلی تبریزی یاد شده و آمده است که وی در ۹۲۰ق/1514م، در شهر بورسه بوده و شبی شیخ فتح‌الله را پس از درگذشت وی، در خواب دیده است. یارعلی تا پایان عمر سلطان سلیم ظاهراً همچنان در بورسه ماند و در ۹۲۶ق/۱۵۲۰م، در ماه‌های اول سلطنت سلیمان قانونی، به سفارش مولانا عبدالقادر - یکی از فضلای بورسه و احتمالاً والی آنجا - کتابی ادبی به زبان فارسی با نام «رياض الأفكار» در توصیف خزان و بهار تصنیف کرد. در همین کتاب، وی مصطفى پاشا - وزیر ثانی سلطان سلیمان - را مدح گفت. تبریزی در شعر «ماتمی» تخلص می‌کرد. | ||
تبریزی احتمالاً دیوانی هم داشته که تاکنون پیدا نشده است. اما مهم‌ترین اثر یارعلی تبریزی و تنها کتابی که تاکنون از وی به چاپ رسیده، «رياض الأفكار» در توصیف خزان و بهار است. این کتاب مناظره‌ای است به زبان حال میان بهار و پاییز؛ موضوعی که در ادبیات سومری در بین‌النهرین و ادبیات لاتینی در قرون وسطى سابقه داشته است. در زبان عربی نیز مناظره‌ای - میان بهار و پاییز - به نام «سلوة الخريف بمناظرة الربيع و الخريف» نوشته و چاپ شده است؛ این اثر به جاحظ نیز نسبت داده شده است<ref>ر.ک: پورجوادی، نصرالله، ج14، ص484-485</ref>. | تبریزی احتمالاً دیوانی هم داشته که تاکنون پیدا نشده است. اما مهم‌ترین اثر یارعلی تبریزی و تنها کتابی که تاکنون از وی به چاپ رسیده، «رياض الأفكار» در توصیف خزان و بهار است. این کتاب مناظره‌ای است به زبان حال میان بهار و پاییز؛ موضوعی که در ادبیات سومری در بین‌النهرین و ادبیات لاتینی در قرون وسطى سابقه داشته است. در زبان عربی نیز مناظره‌ای - میان بهار و پاییز - به نام «سلوة الخريف بمناظرة الربيع و الخريف» نوشته و چاپ شده است؛ این اثر به جاحظ نیز نسبت داده شده است<ref>ر.ک: پورجوادی، نصرالله، ج14، ص484-485</ref>. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۹
| تبريزی، يارعلي بن عبدالله | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | یارعلی بن عبدالله علانوی تبریزی |
| نام پدر | عبدالله |
| ولادت | نیمه دوم سده ۹ و اوایل سده ۱۰ق/15 و 16م |
| محل زندگی | تبریز |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | کلمات قصار امام علی(ع) |
یارعلی بن عبدالله علانوی تبریزی، ادیب، شاعر و نویسنده ایرانی در نیمه دوم سده ۹ و اوایل سده ۱۰ق/15 و 16م، صاحب کتاب «نثر اللآلي» که ترجمه منظومی است از «مائة كلمة»، منسوب به حضرت علی(ع).
زندگانی
یارعلی تبریزی فرزند عبدالله در تبریز پرورش یافت و به کمال رسید. در جوانی دلباخته نوجوانی تبریزی شد و چون کارش به رسوایی کشید، رخت سفر بربست و راهی حجاز گردید؛ سپس به آسیای صغیر رفت و در عهد سلطان سلیم، پادشاه عثمانی در شهر بورسه سکنا گزید.
ترجمه و تألیف
تبریزی در ۹۱۸ق/۱۵۱۲م، کتابی نوشت به نام «نثر اللآلي» که ترجمه منظومی است از «مائة كلمة»، منسوب به حضرت علی(ع) و آن را به سلطان سلیم اهدا کرد. در «تذکره مجالس النفائس»، در ذیل نام شیخ فتح‌الله، نوه دختری جلال‌الدین دوانی، از یارعلی تبریزی یاد شده و آمده است که وی در ۹۲۰ق/1514م، در شهر بورسه بوده و شبی شیخ فتح‌الله را پس از درگذشت وی، در خواب دیده است. یارعلی تا پایان عمر سلطان سلیم ظاهراً همچنان در بورسه ماند و در ۹۲۶ق/۱۵۲۰م، در ماه‌های اول سلطنت سلیمان قانونی، به سفارش مولانا عبدالقادر - یکی از فضلای بورسه و احتمالاً والی آنجا - کتابی ادبی به زبان فارسی با نام «رياض الأفكار» در توصیف خزان و بهار تصنیف کرد. در همین کتاب، وی مصطفى پاشا - وزیر ثانی سلطان سلیمان - را مدح گفت. تبریزی در شعر «ماتمی» تخلص می‌کرد.
تبریزی احتمالاً دیوانی هم داشته که تاکنون پیدا نشده است. اما مهم‌ترین اثر یارعلی تبریزی و تنها کتابی که تاکنون از وی به چاپ رسیده، «رياض الأفكار» در توصیف خزان و بهار است. این کتاب مناظره‌ای است به زبان حال میان بهار و پاییز؛ موضوعی که در ادبیات سومری در بین‌النهرین و ادبیات لاتینی در قرون وسطى سابقه داشته است. در زبان عربی نیز مناظره‌ای - میان بهار و پاییز - به نام «سلوة الخريف بمناظرة الربيع و الخريف» نوشته و چاپ شده است؛ این اثر به جاحظ نیز نسبت داده شده است[۱].
آثار
- نثر اللآلي؛
- رياض الأفكار.
پانویس
- ↑ ر.ک: پورجوادی، نصرالله، ج14، ص484-485
منابع مقاله
پورجوادی، نصرالله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1385.