القرطین‌ لإبن‌ مطرف‌ الکنا‌ني‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴۹: خط ۴۹:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:قرآن و علوم قرآنی]]
    [[رده:علوم قرآنی]]
    [[رده:مباحث ادبی و بلاغی قرآن]]
    [[رده:مسائل بلاغی قرآن]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۲

    القرطین‌ لإبن‌ مطرف‌ الکنا‌ني‌
    القرطین‌ لإبن‌ مطرف‌ الکنا‌ني‌
    پدیدآورانابن‌قتیبه، عبدالله بن مسلم (نويسنده) ابن مطرف، محمد بن احمد (گردآورنده)
    عنوان‌های دیگركتاب مشكل القرآن و غريبه لإبن قتيبة
    ناشردار المعرفة
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر13سده
    چاپ1
    شابک-
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    /الف2ق4 82/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    القرطين، گردآوری محمد بن احمد بن مطرف کنانی، معروف به طرفی (متوفای 454ق)، عالم به قرائات است. این اثر در علوم قرآن به نگارش درآمده است.

    نوشتار حاضر در حقیقت مجموع دو کتاب «مشكل القرآن» و «غريب القرآن» نوشته ابن قتیبه دینوری (متوفای 276ق)، از علمای ادبیات، نحو، لغت، شعر، تاریخ و نویسنده در علوم مختلف است. ابن مطرف کنانی هر دو اثر یادشده ابن قتیبه را در یک جا و تحت عنوان «كتاب القرطين» گرد آورده است[۱].

    «غريب القرآن»، نوشته‌ای مختصر است که نویسنده آن را با اسماء و صفات خدواند متعال و تأویل و ریشه‌یابی آنها آغاز کرده است. به دنبال آن به واژگان قرآنی که بیشترین تکرار را داشته اشاره کرده، سپس به تفسیر واژگان غریب قرآن بدون متعرض شدن به تأویل واژگان مشکل آن پرداخته است. رعایت اختصار در طرح مطالب همراه با روشن بودن توضیحات و کامل بودن آن مورد اهتمام نویسنده در کتاب بوده است. کتاب با تکیه بر نوشته‌های مفسران و کتب عالمان لغت، تدوین شده است. نویسنده تلاش کرده است در خصوص بیان نظرات، آرای لغوی برتر و مناسب با سیاق آیه را برگزیند و از ذکر تأویلات و تفسیرهای ضعیف خودداری نماید[۲].

    کتاب دیگر «مشكل القرآن» است که نویسنده در آن از آنچه خداوند عرب را به آن مخصوص نموده (همچون قوت بیان)، همچنین از وجوه قرآن، لحن، تناقض، اختلاف، متشابهات در قرآن، مجاز، استعاره، قلب، حذف، اختصار، تکرار کلام و زیادت در آن، کتابت، مخالفت ظاهر لفظ با معنای آن و... سخن گفته است[۳].

    نویسنده مطالب کتاب حاضر را از سوره فاتحه آغاز کرده و به بیان واژگان غریب و مشکل قرآن و توضیحاتی دیگر در این خصوص تا آخرین سوره‌های قرآن پرداخته است[۴].

    ازآنجاکه گردآورنده دو کتاب را به‌صورت مزجی آورده، متن متعلق به هریک از آنها را با ذکر حرف «غ» برای غريب القرآن و حرف «ش» برای مشكل القرآن، مشخص کرده است[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه س؛ متن کتاب، همان، ص1-2؛ مشار، خان‌بابا، ص847
    2. ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه ن
    3. ر.ک: همان، صفحه س
    4. ر.ک: متن کتاب، همان، ص3 و ج2، ص223
    5. ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص2

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. مشار، خان‌بابا، «فهرست کتاب‌هاى چاپى عربى»، بی‌جا، بی‌نا، 1344ش، چاپ اول.


    وابسته‌ها