محمد(ص) پیامبر صلح در گرماگرم ستیز امپراتوری‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۲۲/۹/ک۹م۳ | ||
| موضوع = | | موضوع =سرگذشتنا‌مه محمد(ص)، پیامبر اسلام، ۵۳ قبل از هجرت - ۱۱ق.,منشا‌ء اسلام,اسلام - تاریخ | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =روزنه | | ناشر =روزنه | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[https://historylib.com/top کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] | [https://historylib.com/top کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] | ||
{{پیامبر اعظم(ص)}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | |||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]] | |||
[[رده:سیرت نبوی]] | |||
[[رده:تاریخ اسلام]] | |||
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰
| محمد(ص) پیامبر صلح در گرماگرم ستیز امپراتوری‌ها | |
|---|---|
_%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85%D8%A8%D8%B1_%D8%B5%D9%84%D8%AD_%D8%AF%D8%B1_%DA%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%DA%AF%D8%B1%D9%85_%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D8%B2_%D8%A7%D9%85%D9%BE%D8%B1%D8%A7%D8%AA%D9%88%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%D9%87%D8%A7J1.jpg) | |
| پدیدآوران | کل، هوان (نویسنده) طباطبایی، صالح (مترجم) |
| ناشر | روزنه |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| موضوع | سرگذشتنا‌مه محمد(ص)، پیامبر اسلام، ۵۳ قبل از هجرت - ۱۱ق.,منشا‌ء اسلام,اسلام - تاریخ |
| کد کنگره | BP۲۲/۹/ک۹م۳ |
محمد(ص) پیامبر صلح در گرماگرم ستیز امپراتوری‌ها، تألیف هوان کل، و ترجمه صالح طباطبایی؛ به جای آنکه بکوشد توضیح دهد که مسلمانان درباره کتاب مقدسشان چه می‌اندیشدند، قرآن را در بستر تاریخی‌اش بررسی می‌کند.
گزارش کتاب
کتاب حاضر به جای آنکه بکوشد توضیح دهد که مسلمانان درباره کتاب مقدسشان چه می‌اندیشدند، قرآن را در بستر تاریخی‌اش بررسی می‌کند. قرآن بر آزادی عقیده و رواداری و گذشت نسبت به دشمنان پای می‌فشارد و از جنگ ناموجه و یورشگرانه بازمی‌دارد. قرآن به همه موحّدان درستکار و نه فقط به پیروان پیامبر اسلام(ص) مژده رستگاری می‌دهد. بسیاری از بیگانگان و جمع نه چندان کم‌شماری از مسلمانان هیچ یک از این اوصاف را به آن نسبت نداده‌اند، بلکه غالبا آن را چنان تفسیر کرده‌اند که گویی عکس آن را تأیید می‌کند. این حقیقت نشانگر آن است که قرآن تا چه حدی مورد سوء فهم واقع شده است.
اگر قرآن به سنجیدگی در کنار تواریخ متأخرتر خوانده شود، روشن می‌گردد که اسلام در طول زندگی پیامبر به شیوه‌ای صلح‌آمیز در شهرهای عمده عربستان غربی انتشار یافت. قدرت نرم پیام معنوی قرآن معمولا در عمده مطالعاتی که به این دوره پرداخته‌اند دست کم گرفته شده است. تصویر پیامبر اسلام و دوران صدر اسلام، آن چنان که از خوانش دقیق قرآن در خصوص مضامین مربوط به صلح بر می‌آید، نه تنها با دیدگاه‌هایی که در غرب در این باره رواج گسترده‌ای داشته‌اند که حتی با عمده سنت اخیر تاریخ‌نگاری اسلامی هم‌خوانی ندارد. چنین یافته‌ای جای شگفتی ندارد. زندگی در جوامع فئوادلی سده‌های میانه تعالیم صلح‌جویانه را تشویق و تبلیغ نمی‌کرد و مسلمانان در سلسله‌های سلطنتی اخیر پیوند خود را با واقعیات اوایل سده هفتم از دست داده بودند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران