اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - ' می دهد' به ' می‌دهد')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE' به 'AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏BP۵۵/۲/ح۵۵،م۷
| موضوع =
| موضوع =دیدگا‌ه‌ ها‌ی سیا‌سی‌ و اجتما‌عی‌ حسینی‌ طهرانی‌، محمدحسین‌، ۱۳۰۵ - ۱۳۷۴,دیدگا‌ه‌ دربا‌ره‌ سیا‌ست‌ و حکومت‌ حسینی‌ طهرانی‌، محمدحسین‌، ۱۳۰۵ - ۱۳۷۴,اسلام‌ و دولت‌,اسلام‌ و سیا‌ست‌
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی  
| ناشر =پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی  
خط ۱۵: خط ۱۵:
| سال نشر =۱۳۹۷ش  
| سال نشر =۱۳۹۷ش  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
| چاپ =
| چاپ =
| شابک =2-467-195-600-978
| شابک =2-467-195-600-978
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی''' تألیف محمدرضا ملایی، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر علامه طهرانی خواهیم بود.
'''اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی''' تألیف [[ملایی، محمدرضا|محمدرضا ملایی]]، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] خواهیم بود.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۱: خط ۳۱:
این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:
این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:


فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی علامه طهرانی- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.
فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.


فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی علامه طهرانی- در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.
فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]] - در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت‌های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.


فصله سوم: اخلاق سیاسی علامه طهرانی- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.
فصله سوم: اخلاق سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.


فصل چهارم: فقه سیاسی علامه طهرانی- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.
فصل چهارم: فقه سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه طهرانی]]- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
اندیشه‌ی سیاسی علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.
اندیشه‌ی سیاسی [[حسینی طهرانی، سید محمدحسین|علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی]] از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت‌های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب‌های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری‌ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان‌شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.


مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2530 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست.  <ref> [https://www.historylib.com/books/2530 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
خط ۵۵: خط ۵۵:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]]
[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]
[[رده:علما و ائمه]]
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۰۶

اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی تألیف محمدرضا ملایی، در تحقیق حاضر، با الگویی از اندیشه ورزی سیاسی مبتنی بر فقاهت و عرفان شیعی مواجه خواهیم شد که در آن، شاهد کیفیت و میزان حضور عرفان و فقه در سه عرصه‌ی فلسفه‌ی سیاسی، اخلاق سیاسی و فقه سیاسی از منظر علامه طهرانی خواهیم بود.

اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی
اندیشه سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی
پدیدآورانملایی، محمدرضا (نویسنده)
ناشرپژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
مکان نشرقم
سال نشر۱۳۹۷ش
شابک2-467-195-600-978
موضوعدیدگا‌ه‌ ها‌ی سیا‌سی‌ و اجتما‌عی‌ حسینی‌ طهرانی‌، محمدحسین‌، ۱۳۰۵ - ۱۳۷۴,دیدگا‌ه‌ دربا‌ره‌ سیا‌ست‌ و حکومت‌ حسینی‌ طهرانی‌، محمدحسین‌، ۱۳۰۵ - ۱۳۷۴,اسلام‌ و دولت‌,اسلام‌ و سیا‌ست‌
کد کنگره
‏BP۵۵/۲/ح۵۵،م۷

ساختار

این پژوهش در چهار فصل اصلی سامان یافته است:

فصل اول: مفاهیم بنیادین در اندیشه‌ی سیاسی علامه طهرانی- اندیشه‌ی سیاسی علامه، متأثر از قرائتی عرفانی از توحید، ولایت، عصمت و غیبت است. به همین دلیل این فصل متکفل تبیین این چهار مفهوم از منظر علامه است.

فصل دوم: فلسفه‌ی سیاسی علامه طهرانی - در این فصل فلسفه‌ی سیاسی علامه ذیل پنج عنوان کلی «بیگانگی و یگانگی انسان ها»، «نابرابری و برابری»، «قدرت»، «محدودیت‌های قدرت»، «غایات قدرت» تبیین شده است.

فصله سوم: اخلاق سیاسی علامه طهرانی- در این فصل با ترتیبی عرفانی و مشابه با سیر و سلوک سالکان الی الله برای جامعه مسلمانان مواجه می‌شویم.

فصل چهارم: فقه سیاسی علامه طهرانی- در این فصل چهار بخش سامان یافته است.

گزارش محتوا

اندیشه‌ی سیاسی علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. وی از معدود فقهایی است که در عرفان نظری و عملی و نیز حکمت متعالیه، ورودی بسیار جدی داشت و علاوه بر تلاش جدی در علوم اسلامی، فعالیت‌های اجتماعی و سیاس زیادی از خود نشان داد و حتی کتاب‌های مهمی درباره‌ی مسائل و معضلات اجتماعی و سیاسی نگاشت. موضع گیری‌های سیاسی و نظریات علمی و نیز راه حل‌های وی برای معضلات جامعه در حوزه‌ی فرهنگ و سیاست و حتی اقتصاد نشان می‌دهد که وی بر اساس منظومه‌ی فکری‌ای منسجم در حوزه‌ی اندیشه‌ی سیاسی و بر اساس الگوی ولایت سیاسی فقهای عارف، به این مسائل ورود می‌کند. این منظومه‌ی فکری، از محتوای خاصی برخوردار است و می‌توان گفت متأثر از احاطه‌ی وی بر عرفان و حکمت متعالیه است. می‌توان گفت دغدغه‌ی اصلی علامه طهرانی حضور پررنگ هستی شناسی و انسان‌شناسی عرفانی در تمام عرصه‌ها حتی سیاست است و به همین دلیل سعی می‌کند سیرو سلوک عرفانی را در سیاست وارد کند و عرفان عملی را در مقیاس جامعه، تطبیق دهد؛ بنابراین ریاست انسان کامل بر جامعه را پیشنهاد می‌دهد و در همین راستا، نقشی برای مردم در مشروعیت بخشی به مناصب ولایی انسان کامل قایل نیست.

مسئله‌ی اصلی تحقیق پیش رو، تبیین اندیشه‌ی سیاسی علامه و البته یافتن تأثیرات عرفان و حکمت در منظومه‌ی اندیشه‌ی سیاسی اوست. [۱]

پانويس


منابع مقاله

کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

وابسته‌ها