کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهل‌بیت') |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NURکارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در | | تصویر =NURکارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسیJ1.jpg | ||
| عنوان =کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در | | عنوان =کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =2ک7ي / 65/3 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = قرآن - ترويج | ||
قرآن - بررسي و شناخت | |||
چهارده معصوم - نظريه درباره قرآن | |||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی | | ناشر =پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر =۱۳۹۸ش | | سال نشر =۱۳۹۸ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE128786AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ =يکم | ||
| شابک = | | شابک =978-600-195-514-3 | ||
| تعداد جلد = | | تعداد جلد = | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی''' تألیف محمدهادی یعقوب | '''کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی''' تألیف [[یعقوب نژاد، محمدهادی|محمدهادی یعقوب نژاد]]، اهتمام اهل‌بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به قرآن و برنامه ریزی‌های کاربردی آنان برای نگاهداشت درست قرآن در میان مسلمانان با مدل‌ها و کارکردهایی نمایان می‌شود. این اثر پرداختی جستجوگرانه با آن است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب از دو دفتر تشکیل شده و هر دفتری از چندین بخش و هر بخشی از چندین فصل تشکیل شده است. | کتاب از دو دفتر تشکیل شده و هر دفتری از چندین بخش و هر بخشی از چندین فصل تشکیل شده است. | ||
دفتراول: پیش | دفتراول: پیش داشت‌های نظری | ||
بخش اول: طرح رسالت برای بقای اسلام | بخش اول: طرح رسالت برای بقای اسلام | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۴: | ||
فصل اول: قرآن زبان وحی | فصل اول: قرآن زبان وحی | ||
فصل دوم: | فصل دوم: اهل‌بیت علیهم‌السلام همتای قرآن | ||
دفتر دوم: راهبردها و اقدامات عملی | دفتر دوم: راهبردها و اقدامات عملی | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۸: | ||
فصل چهارم: رسمیت بخشی به تحریف ناپذیری قرآن | فصل چهارم: رسمیت بخشی به تحریف ناپذیری قرآن | ||
فصل پنجم: برخی از اقدامات محوری | فصل پنجم: برخی از اقدامات محوری اهل‌بیت علیهم‌السلام در حفظ اساس قرآن | ||
فصل ششم: تحمل | فصل ششم: تحمل مصیبت‌ها برای نگهداشت اساس قرآن | ||
بخش دوم: احیای مفاهیم و محتوای قرآن | بخش دوم: احیای مفاهیم و محتوای قرآن | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۸: | ||
فصل دوم: تفسیر قرآن | فصل دوم: تفسیر قرآن | ||
بخش سوم: پاسداشت حریم | بخش سوم: پاسداشت حریم ارزش‌های قرآن در نظر و عمل | ||
فصل اول: راهبرد | فصل اول: راهبرد اهل‌بیت علیهم‌السلام برای پاسداشت از ارزش‌های قرآنی | ||
فصل دوم: نشر و تبلیغ معارف قرآن | فصل دوم: نشر و تبلیغ معارف قرآن | ||
| خط ۷۸: | خط ۸۰: | ||
فصل دوم: موقعیت ویژه و حضور علمی به اقتضای زمان و مکان | فصل دوم: موقعیت ویژه و حضور علمی به اقتضای زمان و مکان | ||
فصل سوم: پی ریزی | فصل سوم: پی ریزی بنیان‌های قرآن‌شناسی | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم | قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله آخرین پیامبر و عصاره‌ی پیام آوران الهی، به امر خداوند در واپسین سخنان خود در اختتامیه‌ی مراسم باشکوه کنگره‌ی عبادی - سیاسی حچ، قرآن کریم و عترت را دو میراث ماندگار رسالت خویش و پیام آور سعادت و کمال انسان و هدایتگر او به سوی خدا معرفی کرد. بدین روی از نظرگاه اسلام، قران و عترت دو منبع اصیل دین شناخته شده‌اند و هرچند ممکن است در چگونگی منبع بودن آن دو، اختلافاتی میان فرقه‌های اسلامی می‌باشد، قرآن رتبه‌ی بلندی دارد؛ زیرا بدون هیچ کاستی و فزونی کلام حتمی خداست. بدین روی آیات، کلمات و حروف و چینش معتادار آن حامل پیام خداست و عترت معصوم نیز در همه‌ی عرصه‌های دینی همراه قرآن بوده، رهنمون انسان خداجوست. پیوند میان قرآن کریم و اهل‌بیت علیهم‌السلام پیوند میان نور و بینایی است. قرآن کریم نوری الهی است که قرین پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله شد، تا گواه رسالت و راستگویی او باشد و اهل‌بیت پیامبر اکرم از یک سو دیدگان بینا و از دیگر سو دستانی نیرومند و توانا دارند که خدای والا در قرآن کریم آن را درباره‌ی برخی بندگان ویژه‌اش ستوده است. آری آن بزرگواران با دیدگان تیزبین و الهی خود همه‌ی ظواهر و بواطن قرآن کریم را شناخته و به جامعه‌ی بشری شناسانده‌اند و با دستان توانا و نیرومند خود در نگهداری و نگهبانی از معارف نورانی قرآن کریم کوشیده‌اند و تبیین این شناخت علمی و آن صیانت عملی موضوع نوشتار حاضر است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2543 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | |||
[[رده:درباره قرآن]] | |||
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۶
کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی تألیف محمدهادی یعقوب نژاد، اهتمام اهل‌بیت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به قرآن و برنامه ریزی‌های کاربردی آنان برای نگاهداشت درست قرآن در میان مسلمانان با مدل‌ها و کارکردهایی نمایان می‌شود. این اثر پرداختی جستجوگرانه با آن است.
| کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی | |
|---|---|
| پرونده:NURکارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسیJ1.jpg | |
| پدیدآوران | یعقوب نژاد، محمدهادی (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۳۹۸ش |
| چاپ | يکم |
| شابک | 978-600-195-514-3 |
| موضوع | قرآن - ترويج
قرآن - بررسي و شناخت چهارده معصوم - نظريه درباره قرآن |
| کد کنگره | 2ک7ي / 65/3 BP |
ساختار
کتاب از دو دفتر تشکیل شده و هر دفتری از چندین بخش و هر بخشی از چندین فصل تشکیل شده است.
دفتراول: پیش داشت‌های نظری
بخش اول: طرح رسالت برای بقای اسلام
فصل اول: دستاوردها و نگرانی‌ها
فصل دوم: دوراندیشی و برنامه‌ریزی
بخش دوم: بازنمودی از قرآن و عترت علیهم‌السلام
فصل اول: قرآن زبان وحی
فصل دوم: اهل‌بیت علیهم‌السلام همتای قرآن
دفتر دوم: راهبردها و اقدامات عملی
بخش اول: اهتمام عترت علیهم‌السلام به نگهداشت قرآن
فصل اول: جمع قرآن
فصل دوم: درست‌خوانی و درست‌نویسی قرآن
فصل سوم: ارجاع به قرآن در همه‌ی امور
فصل چهارم: رسمیت بخشی به تحریف ناپذیری قرآن
فصل پنجم: برخی از اقدامات محوری اهل‌بیت علیهم‌السلام در حفظ اساس قرآن
فصل ششم: تحمل مصیبت‌ها برای نگهداشت اساس قرآن
بخش دوم: احیای مفاهیم و محتوای قرآن
فصل اول: فهم قرآن
فصل دوم: تفسیر قرآن
بخش سوم: پاسداشت حریم ارزش‌های قرآن در نظر و عمل
فصل اول: راهبرد اهل‌بیت علیهم‌السلام برای پاسداشت از ارزش‌های قرآنی
فصل دوم: نشر و تبلیغ معارف قرآن
بخش چهارم: سهم عترت علیهم‌السلام در قرآن پژوهی و ماندگاری آن
فصل اول: راهکارهای ماندگاری تفسیر و معارف قرآن
فصل دوم: موقعیت ویژه و حضور علمی به اقتضای زمان و مکان
فصل سوم: پی ریزی بنیان‌های قرآن‌شناسی
گزارش محتوا
قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله آخرین پیامبر و عصاره‌ی پیام آوران الهی، به امر خداوند در واپسین سخنان خود در اختتامیه‌ی مراسم باشکوه کنگره‌ی عبادی - سیاسی حچ، قرآن کریم و عترت را دو میراث ماندگار رسالت خویش و پیام آور سعادت و کمال انسان و هدایتگر او به سوی خدا معرفی کرد. بدین روی از نظرگاه اسلام، قران و عترت دو منبع اصیل دین شناخته شده‌اند و هرچند ممکن است در چگونگی منبع بودن آن دو، اختلافاتی میان فرقه‌های اسلامی می‌باشد، قرآن رتبه‌ی بلندی دارد؛ زیرا بدون هیچ کاستی و فزونی کلام حتمی خداست. بدین روی آیات، کلمات و حروف و چینش معتادار آن حامل پیام خداست و عترت معصوم نیز در همه‌ی عرصه‌های دینی همراه قرآن بوده، رهنمون انسان خداجوست. پیوند میان قرآن کریم و اهل‌بیت علیهم‌السلام پیوند میان نور و بینایی است. قرآن کریم نوری الهی است که قرین پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله شد، تا گواه رسالت و راستگویی او باشد و اهل‌بیت پیامبر اکرم از یک سو دیدگان بینا و از دیگر سو دستانی نیرومند و توانا دارند که خدای والا در قرآن کریم آن را درباره‌ی برخی بندگان ویژه‌اش ستوده است. آری آن بزرگواران با دیدگان تیزبین و الهی خود همه‌ی ظواهر و بواطن قرآن کریم را شناخته و به جامعه‌ی بشری شناسانده‌اند و با دستان توانا و نیرومند خود در نگهداری و نگهبانی از معارف نورانی قرآن کریم کوشیده‌اند و تبیین این شناخت علمی و آن صیانت عملی موضوع نوشتار حاضر است.[۱]
پانويس