الفكاهة و المزاح: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR95557J1.jpg | عنوان = الفكاهة و المزاح | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن بکار، زبیر (نويسنده) ها‌شمی‌، حسین‌ بن‌ حیدر (مصحح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = [بی نا] | مکان...» ایجاد کرد)
     
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''الفكاهة و المزاح'''، تألیف شاعر، ادیب، محدّث، نسب‌شناس و قاضی قُرَشی بَصری قرن دوم هجری قمری، [[ابوعبدالله زبیر بن بکار]] (172-256ق)، روایاتی را درباره مطایبه و شوخی کردن می‌آورد و نقل‌قول‌هایی خنده‌آور را مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع مطالبش را ثبت کرده و توضیحاتی لغوی و روایی داده است.
    '''الفكاهة و المزاح'''، تألیف شاعر، ادیب، محدّث، نسب‌شناس و قاضی قُرَشی بَصری قرن دوم هجری قمری، [[ابن بکار، زبیر|ابوعبدالله زبیر بن بکار]] (172-256ق)، روایاتی را درباره مطایبه و شوخی کردن می‌آورد و نقل‌قول‌هایی خنده‌آور را مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، [[ها‌شمی‌، حسین‌ بن‌ حیدر|حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌]]، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع مطالبش را ثبت کرده و توضیحاتی لغوی و روایی داده است.


    ==ویژگی‌های کتاب==
    ==ویژگی‌های کتاب==
    * [[حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌]]، چند ویژگی برای این اثر مطرح کرده است؛ از جمله:
    * [[ها‌شمی‌، حسین‌ بن‌ حیدر|حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌]]، چند ویژگی برای این اثر مطرح کرده است؛ از جمله:
    # این کتاب فقط یک نسخه خطی دارد که یکی از پژوهشگران آن را یافته وتصویرش را در شبکه اینترنت منتشر کرده است.
    # این کتاب فقط یک نسخه خطی دارد که یکی از پژوهشگران آن را یافته وتصویرش را در شبکه اینترنت منتشر کرده است.
    # «الفُكاهة و المُزاح»، یکی از تصنیفات (نونگاری‌ها)ی قرون نخستین (عصر روایت و آغاز تدوین) است و در نتیجه، اهمیت و ارزش تاریخی دارد.
    # «الفُكاهة و المُزاح»، یکی از تصنیفات (نونگاری‌ها)ی قرون نخستین (عصر روایت و آغاز تدوین) است و در نتیجه، اهمیت و ارزش تاریخی دارد.
    # نسبت این اثر به نویسنده، مشهور است و در کتاب‌های اخبار، رجال و حدیث و ادبیات، از آن یاد شده و بسیاری مانند [[ابوالبرکات غَزی]] در کتاب [[المَراح في المُزاح]] از آن، مطالبی را نقل کرده‌اند.
    # نسبت این اثر به نویسنده، مشهور است و در کتاب‌های اخبار، رجال و حدیث و ادبیات، از آن یاد شده و بسیاری مانند [[غزی، محمد بن محمد|ابوالبرکات غَزی]] در کتاب [[المَراح في المُزاح]] از آن، مطالبی را نقل کرده‌اند.
    # این کتاب، به کتاب‌های اخبار و تاریخ نزدیک‌تر است تا به کتاب‌های روایات و سنن.
    # این کتاب، به کتاب‌های اخبار و تاریخ نزدیک‌تر است تا به کتاب‌های روایات و سنن.
    # نویسنده اهل خبر و نسب‌شناسی است و گاه روایاتی از حوادثی سخیف یا شوخی‌هایی سبک نقل می‌کند که شرع نمی‌پذیرد و با مقام نبوت تناسبی ندارد و سپس می‌گوید: «فضحك النبي» (پس پیامبر(ص) خندید)...؛ درصورتی‌که خنده پیامبر(ص) تبسم بود و صحیح نیست که تعبیر «ضحك» کرده شود و لبخندش نیز از باب رضایت نیست، بلکه از باب مدارا است...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7-9</ref>.
    # نویسنده اهل خبر و نسب‌شناسی است و گاه روایاتی از حوادثی سخیف یا شوخی‌هایی سبک نقل می‌کند که شرع نمی‌پذیرد و با مقام نبوت تناسبی ندارد و سپس می‌گوید: «فضحك النبي» (پس پیامبر(ص) خندید)...؛ درصورتی‌که خنده پیامبر(ص) تبسم بود و صحیح نیست که تعبیر «ضحك» کرده شود و لبخندش نیز از باب رضایت نیست، بلکه از باب مدارا است...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7-9</ref>.
    خط ۵۹: خط ۵۹:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۰

    الفكاهة و المزاح
    الفكاهة و المزاح
    پدیدآورانابن بکار، زبیر (نويسنده) ها‌شمی‌، حسین‌ بن‌ حیدر (مصحح)
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر1439ق - 2017م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفكاهة و المزاح، تألیف شاعر، ادیب، محدّث، نسب‌شناس و قاضی قُرَشی بَصری قرن دوم هجری قمری، ابوعبدالله زبیر بن بکار (172-256ق)، روایاتی را درباره مطایبه و شوخی کردن می‌آورد و نقل‌قول‌هایی خنده‌آور را مطرح می‌کند. پژوهشگر معاصر، حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع مطالبش را ثبت کرده و توضیحاتی لغوی و روایی داده است.

    ویژگی‌های کتاب

    1. این کتاب فقط یک نسخه خطی دارد که یکی از پژوهشگران آن را یافته وتصویرش را در شبکه اینترنت منتشر کرده است.
    2. «الفُكاهة و المُزاح»، یکی از تصنیفات (نونگاری‌ها)ی قرون نخستین (عصر روایت و آغاز تدوین) است و در نتیجه، اهمیت و ارزش تاریخی دارد.
    3. نسبت این اثر به نویسنده، مشهور است و در کتاب‌های اخبار، رجال و حدیث و ادبیات، از آن یاد شده و بسیاری مانند ابوالبرکات غَزی در کتاب المَراح في المُزاح از آن، مطالبی را نقل کرده‌اند.
    4. این کتاب، به کتاب‌های اخبار و تاریخ نزدیک‌تر است تا به کتاب‌های روایات و سنن.
    5. نویسنده اهل خبر و نسب‌شناسی است و گاه روایاتی از حوادثی سخیف یا شوخی‌هایی سبک نقل می‌کند که شرع نمی‌پذیرد و با مقام نبوت تناسبی ندارد و سپس می‌گوید: «فضحك النبي» (پس پیامبر(ص) خندید)...؛ درصورتی‌که خنده پیامبر(ص) تبسم بود و صحیح نیست که تعبیر «ضحك» کرده شود و لبخندش نیز از باب رضایت نیست، بلکه از باب مدارا است...[۱].

    هدف و روش

    • نویسنده، مقدمه‌ای برای کتابش نیاورده و در نتیجه، انگیزه و اهدافش و چگونگی‌های پیدایش این اثر، پنهان مانده است.

    محدودیت پژوهش

    • حسین‌ بن‌ حیدر ها‌شمی‌، با اشاره به دشواری خواندن سماعات موجود در اول و آخر و وسط نسخه خطی، افزوده است: کوشیدم و زمان زیادی صرف آن کردم، ولی نشد و من آن را به فراموشی سپردم[۲].

    ساختار و محتوا

    در این اثر، تعداد 155 مطلب (روایت، خبر و...) نقل شده است[۳]. جزء اول، 85 مطلب و جزء دوم، 70 مطلب دارد و اشتباهات آن در اعراب‌گذاری و حروف‌چینی، کم نیست و در پایانش نوشته شده که مطالب آن، ادامه دارد، ولی کتاب پایان یافته است.

    نمونه مباحث

    • با سند نقل کرده است که پیامبر(ص) گفت: «إني لأمزح و لا أقول إلا الحقّ»[۴]؛ یعنی من مزاح و شوخی می‌کنم، ولی جز حقّ نمی‌گویم.
    • با سند نقل کرده است که پیرزنی نزد پیامبر(ص) آمد، پس رسول خدا(ص) گفت: «لا يَدخلُ الجنةَ عجوزٌ»؛ (پیران (پیرزنان و پیرمردان) وارد بهشت نشوند)؛ پس آن پیره‌زن گریه کرد. رسول اکرم(ص) گفت: تو در آن روز پیر نیستی. خدای عزَّوجلَّ گفت: «... إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنَّ إِنْشَاءً فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكارًا عُرُبًا أَتْرَابًا لِأَصْحَابِ الْيمِينِ...» (واقعه: 35-37)[۵]؛ یعنی:... ما بانوان بهشتی را نوآفریدیم، نوآفریدنی؛ پس آنان را دوشیزگانی سرشار از محبت و هم‌سال برای «اصحاب یمین» قرار دادیم...

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص7-9
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان، ص88
    4. ر.ک: متن کتاب، ص12
    5. ر.ک: همان، ص12

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها