البئر: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR78397J1.jpg | عنوان = البئر | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ابن اعرابی، محمد بن زیاد (نويسنده) عبدالتواب، رمضان (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /الف2ب9 6190 PJ | موضوع = |ناشر | ناشر = موسسة إقرا | م...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ابن اعرابی، محمد بن زیاد]] (نويسنده) | [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد]] (نويسنده) | ||
[[عبدالتواب، رمضان]] (محقق) | [[عبدالتواب، رمضان]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = مؤسسة إقرا | ||
| مکان نشر = مصر | | مکان نشر = مصر | ||
| سال نشر = 1970م | | سال نشر = 1970م | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البِئر'''، تألیف ادیب و شاعر کوفی قرن دوم و سوم هجری قمری، [[ابوعبدالله محمد بن زیاد]]، مشهور به [[ابن اَعرابى]] (۱۵۰- ۲۳۱ق)، پژوهشی ادبی است که اسامی بِئر (چاه) و معانی واژگان مرتبط را در زبان عربی توضیح می‌دهد و بر جنبه زبان‌شناسی و شواهد شعری تأکید دارد. ادیب، واژه‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر مصری و استاد پژوهش‌های لغوی دانشکده ادبیات دانشگاه عین شمس، [[رمضان عبدالتواب]] (1348-1422ق)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع شواهدش را ثبت کرده و گاه توضیحی لغوی عرضه داشته است. محقق کتاب، سلسله روایت اثر حاضر از [[ابن اعرابى]] را بر اساس نسخه‌های خطی آن و فهرست «ابن خیر» به شکل نمودار ترسیم کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص31</ref>. | '''البِئر'''، تألیف ادیب و شاعر کوفی قرن دوم و سوم هجری قمری، [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابوعبدالله محمد بن زیاد]]، مشهور به [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اَعرابى]] (۱۵۰- ۲۳۱ق)، پژوهشی ادبی است که اسامی بِئر (چاه) و معانی واژگان مرتبط را در زبان عربی توضیح می‌دهد و بر جنبه زبان‌شناسی و شواهد شعری تأکید دارد. ادیب، واژه‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر مصری و استاد پژوهش‌های لغوی دانشکده ادبیات دانشگاه عین شمس، [[عبدالتواب، رمضان|رمضان عبدالتواب]] (1348-1422ق)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع شواهدش را ثبت کرده و گاه توضیحی لغوی عرضه داشته است. محقق کتاب، سلسله روایت اثر حاضر از [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اعرابى]] را بر اساس نسخه‌های خطی آن و فهرست «ابن خیر» به شکل نمودار ترسیم کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص31</ref>. | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* [[ابن اَعرابى]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده است و در نتیجه، دیدگاه او درباره اهداف و چگونگی‌های نگارش اثر حاضر مشخص نیست. | * [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اَعرابى]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده است و در نتیجه، دیدگاه او درباره اهداف و چگونگی‌های نگارش اثر حاضر مشخص نیست. | ||
* [[رمضان عبدالتواب]]، این کتاب را یکی از آثاری دانسته که هسته اولیه پیدایش فرهنگ‌نامه‌های بزرگ واژه‌شناسی زبان عربی در دوره‌های بعدی را تشکیل داده است. او تأکید دارد که نویسندگان این نوع از کتاب‌ها، کوشیده‌اند همه واژگانی را که بر یک معنا دلالت دارد یا شامل یک موضوع می‌شود، در یک کتاب گردآوری کنند و برای آن، شواهدی از قرآن، روایات، اشعار و امثال و حکم بیاورند<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>. | * [[عبدالتواب، رمضان|رمضان عبدالتواب]]، این کتاب را یکی از آثاری دانسته که هسته اولیه پیدایش فرهنگ‌نامه‌های بزرگ واژه‌شناسی زبان عربی در دوره‌های بعدی را تشکیل داده است. او تأکید دارد که نویسندگان این نوع از کتاب‌ها، کوشیده‌اند همه واژگانی را که بر یک معنا دلالت دارد یا شامل یک موضوع می‌شود، در یک کتاب گردآوری کنند و برای آن، شواهدی از قرآن، روایات، اشعار و امثال و حکم بیاورند<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>. | ||
* به‌گفته محقق کتاب، [[ابن اَعرابى]]، کتاب‌های دیگری به شیوه اثر حاضر درباره خیل (اسب)، انواء (طلوع و غروب خورشید و منازل ماه)، ذباب (مگس، پشه و زنبور)، زرع (بذرافشانی و زراعت)، نخل (درخت خرما)، نبات (گیاه) و... تألیف کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | * به‌گفته محقق کتاب، [[ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد|ابن اَعرابى]]، کتاب‌های دیگری به شیوه اثر حاضر درباره خیل (اسب)، انواء (طلوع و غروب خورشید و منازل ماه)، ذباب (مگس، پشه و زنبور)، زرع (بذرافشانی و زراعت)، نخل (درخت خرما)، نبات (گیاه) و... تألیف کرده است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اسفند 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۰
| البئر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن اعرابی، ابوعبدالله محمد بن زیاد (نويسنده) عبدالتواب، رمضان (محقق) |
| ناشر | مؤسسة إقرا |
| مکان نشر | مصر |
| سال نشر | 1970م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2ب9 6190 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البِئر، تألیف ادیب و شاعر کوفی قرن دوم و سوم هجری قمری، ابوعبدالله محمد بن زیاد، مشهور به ابن اَعرابى (۱۵۰- ۲۳۱ق)، پژوهشی ادبی است که اسامی بِئر (چاه) و معانی واژگان مرتبط را در زبان عربی توضیح می‌دهد و بر جنبه زبان‌شناسی و شواهد شعری تأکید دارد. ادیب، واژه‌شناس و قرآن‌پژوه معاصر مصری و استاد پژوهش‌های لغوی دانشکده ادبیات دانشگاه عین شمس، رمضان عبدالتواب (1348-1422ق)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای روشمند و ارزنده نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را شناسانده و همچنین پاورقی‌هایی بر آن افزوده و منابع شواهدش را ثبت کرده و گاه توضیحی لغوی عرضه داشته است. محقق کتاب، سلسله روایت اثر حاضر از ابن اعرابى را بر اساس نسخه‌های خطی آن و فهرست «ابن خیر» به شکل نمودار ترسیم کرده است[۱].
هدف و روش
- ابن اَعرابى بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده است و در نتیجه، دیدگاه او درباره اهداف و چگونگی‌های نگارش اثر حاضر مشخص نیست.
- رمضان عبدالتواب، این کتاب را یکی از آثاری دانسته که هسته اولیه پیدایش فرهنگ‌نامه‌های بزرگ واژه‌شناسی زبان عربی در دوره‌های بعدی را تشکیل داده است. او تأکید دارد که نویسندگان این نوع از کتاب‌ها، کوشیده‌اند همه واژگانی را که بر یک معنا دلالت دارد یا شامل یک موضوع می‌شود، در یک کتاب گردآوری کنند و برای آن، شواهدی از قرآن، روایات، اشعار و امثال و حکم بیاورند[۲].
- به‌گفته محقق کتاب، ابن اَعرابى، کتاب‌های دیگری به شیوه اثر حاضر درباره خیل (اسب)، انواء (طلوع و غروب خورشید و منازل ماه)، ذباب (مگس، پشه و زنبور)، زرع (بذرافشانی و زراعت)، نخل (درخت خرما)، نبات (گیاه) و... تألیف کرده است[۳].
ساختار و محتوا
در این اثر کوتاه، نظم و سازمان‌دهی مشخصی مشاهده نشد، جز آنکه به بحث از الفاظ و اسامی چاه، استخراج آب از آن، کمی و زیادی آب چاه، اجزاء و انواع و اقسام چاه و ابزار و آلات استخراج آب از چاه مانند بکره (قرقره و استوانه)، حِبال (ریسمان‌ها و طناب‌ها) و دلو (سطل) پرداخته شده است[۴].
نمونه مباحث
- «... فطرها إذا كان هو ابتدأها و اختصم إلی ابن عباس رجلان في بئر فقال أحدهما: «بئري أنا فطرتها»؛ أي ابتدأتها و استخرجتها. فإذا أنفذتها في الجبل قيل: بئرٌ خَسيفٌ و هي التي خُسفَ جبلُها»[۵]؛ یعنی: وقتی کسی برای اولین بار چاهی حفر کند، گویند: «فَطَرَها» و 2 مرد در نزد ابن عباس با هم نزاع و اختلاف کردند؛ پس یکی از آن دو گفت: «این چاه من است و خودم آن را شکافتم و ساختم». منظورش این بود که من خودم اول بار، در زمین چاه حفر کردم و چاه را به آب رساندم و از آن، آب برداشت کردم. پس اگر چاه را در کوه‌پایه بسازی، گویند: چاهی «خَسیف» است؛ یعنی در زمینی سنگلاخ قرار دارد و آبش فراوان است و کوه سوراخ شده و آبش جوشیده و جاری است و قطع نشود.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.