التوسل إلی الترسل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'مقدمه و متن كتاب رده:کتاب‌شناسی' به 'مقدمه و متن كتاب ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11398J1.jpg | |||
| عنوان =التوسل إلی الترسل | |||
| | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
[[بهاءالدین بغدادی، محمد بن موید]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[بهمنیار، احمد]] (مصحح) | [[بهمنیار، احمد]] (مصحح) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =PIR 4847 /ت9 | ||
| موضوع = | |||
نامه نگاری فارسی - متون قدیمی تا قرن 14 | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
نثر فارسی - قرن 6ق. | نثر فارسی - قرن 6ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | اساطير | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1385 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11398AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =964-331-350-6 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11398 | |||
| کتابخوان همراه نور =11398 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''التوسل إلی الترسل''' اثر [[بهاءالدین بغدادی، محمد بن مؤید|بهاء‌الدين محمد بن مؤيد بغدادى]] در موضوع ادبيات و فن انشاء به زبان فارسی مى‌باشد كه توسط [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] مورد تحقيق و تصحيح قرار گرفته است. مؤلف انگیزه خود از نوشتن كتاب را خدمت به پادشاه زمانش علاءالدين تكش خوارزمشاه و پاس داشتن الطاف وى ذكر كرده است. | |||
== ساختار== | == ساختار== | ||
كتاب مشتمل بر دو مقدمه از محققین، ديباچه مؤلف و دو فصل است كه فصل دوم مشتمل بر سه قسم است. | |||
كتاب مشتمل بر دو مقدمه از | |||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
كتاب با مقدمه‌اى از مصحح كتاب استاد [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] و مقدمه نسخه پاريس به قلم علامه قزوينى آغاز شده است. ديباچه كتاب در ستايش سلطان وقت و سبب تألیف كتاب است. | |||
فصل اول را مؤلف به مدح و ثناى بهاء‌الدين وزير اختصاص داده و در فصل دوم مختصرى مفيد در انشاء فارسی و سبک هاى مختلف نويسندگان و سبک و طريقه خود بيان كرده است. | |||
فصل دوم كتاب از سه قسم اصلى شده است: قسم اول، مشتمل است بر منشورها، فرمانها و عهدنامه‌هاى حكومتى، فتح‌نامه‌ها و يك سوگندنامه؛ قسم دوم، حاوى فرمانها، تحيّت‌نامه‌ها و نامه‌هایى است كه سلطان براى ملوك و بزرگان وقت فرستاده است؛ قسم سوم، شامل نامه‌هاى خصوصى، رقعه‌ها و مدايحى است كه نویسنده به دوستان خود و بزرگان عهد نوشته است. در پایان اين قسم چند قطعه انشاء كه براى افتتاح انواع مراسلات شايسته است، به طور نمونه و مثال درج و مجموعه را به يك قصيده پارسى در عرض حال خويش و توصيف كتاب و يك قصيده تازى در مدح بهاء‌الدين وزير ختم كرده است. | |||
فصل دوم كتاب از سه قسم اصلى شده است: قسم اول، مشتمل است بر منشورها، فرمانها و عهدنامه‌هاى حكومتى، فتح‌نامه‌ها و يك سوگندنامه؛ قسم دوم، حاوى فرمانها، تحيّت‌نامه‌ها و | |||
نویسنده نه تنها اطلاعاتى بسيار ارزشمند از حوادث تاريخى عصر خويش به دست مى‌دهد بلكه از عادات و اخلاق و كيفيات حالات مردم و دربار و امراء و رجال نيمه دوم قرن ششم هجرى نيز سخن به ميان آورده است. | |||
علامه قزوينى در تنبيه اول مقدمه‌اش كتاب را هم از لحاظ ادبى يعنى براى مقايسه بين | علامه قزوينى در تنبيه اول مقدمه‌اش كتاب را هم از لحاظ ادبى يعنى براى مقايسه بين سبک هاى مختلف و تحصيل ملكه كتابت و هم از لحاظ تاريخى به سبب اشتمال بر بسيارى از وقايع تاريخى اواخر دوره خوارزمشاهى و معاصرين ايشان از غوريه و اتابكان آذربايجان و غيره حائز اهميت مى‌داند. با اين توصيفات مى‌توان گفت كتاب براى محققان تاريخ ایران در نيمه دوم قرن ششم هجرى منبعى سرشار از اطلاعات گرانبها است و افرادى چون بارتولد، لمبتون و فقس اوغلى در تحقيقات خويش از مطالب اين كتاب بهره‌بردارى كامل كرده‌اند. فقس اوغلى در كتاب تاريخ دولت خوارزمشاهيان درباره موارد استفاده كتاب التوسل الى الترسل مى‌گويد: «اين مجموعه مانند عرائس الخواطر راجع به مناسبات بسيار حساس بين خوارزمشاهيان و طوايف تركى قنقلى قبچاق در زمان سلطان تكش است و منابع و اسناد دست اول و ذيقيمتى دارد كه در سايه آنها بررسى حوادث و علل و عوامل جريانات اين دوره امكان‌پذير مى‌باشد». | ||
بهار معتقد است كه دبيران در | بهار معتقد است كه دبيران در نامه‌هایى كه از سوى خدايگان خود به ساير فرمانروايان و صاحبان قدرت مى‌نوشتند مجبور به استفاده از لحنى پرآب و تاب بودند كه موجب تفاوت اين نامه‌ها با نامه‌هاى معمولى باشد. | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
كتاب با تحقيق [[بهمنیار، احمد|احمد بهمنيار]] از روى دو نسخه خطى تصحيح شده است. اختلاف نسخ، معناى الفاظ و عبارات در پاورقى و فهرست نامهاى خاص و مندرجات نيز در انتهاى كتاب آمده است. | |||
كتاب با تحقيق احمد بهمنيار از روى دو نسخه خطى تصحيح شده است. اختلاف نسخ، معناى الفاظ و عبارات در پاورقى و فهرست نامهاى خاص و مندرجات نيز در انتهاى كتاب آمده است. | |||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب | مقدمه و متن كتاب | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۲۴
| التوسل إلی الترسل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بهاءالدین بغدادی، محمد بن موید (نویسنده) بهمنیار، احمد (مصحح) |
| ناشر | اساطير |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1385 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-331-350-6 |
| موضوع | نامه نگاری فارسی - متون قدیمی تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 4847 /ت9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
التوسل إلی الترسل اثر بهاء‌الدين محمد بن مؤيد بغدادى در موضوع ادبيات و فن انشاء به زبان فارسی مى‌باشد كه توسط احمد بهمنيار مورد تحقيق و تصحيح قرار گرفته است. مؤلف انگیزه خود از نوشتن كتاب را خدمت به پادشاه زمانش علاءالدين تكش خوارزمشاه و پاس داشتن الطاف وى ذكر كرده است.
ساختار
كتاب مشتمل بر دو مقدمه از محققین، ديباچه مؤلف و دو فصل است كه فصل دوم مشتمل بر سه قسم است.
گزارش محتوا
كتاب با مقدمه‌اى از مصحح كتاب استاد احمد بهمنيار و مقدمه نسخه پاريس به قلم علامه قزوينى آغاز شده است. ديباچه كتاب در ستايش سلطان وقت و سبب تألیف كتاب است.
فصل اول را مؤلف به مدح و ثناى بهاء‌الدين وزير اختصاص داده و در فصل دوم مختصرى مفيد در انشاء فارسی و سبک هاى مختلف نويسندگان و سبک و طريقه خود بيان كرده است.
فصل دوم كتاب از سه قسم اصلى شده است: قسم اول، مشتمل است بر منشورها، فرمانها و عهدنامه‌هاى حكومتى، فتح‌نامه‌ها و يك سوگندنامه؛ قسم دوم، حاوى فرمانها، تحيّت‌نامه‌ها و نامه‌هایى است كه سلطان براى ملوك و بزرگان وقت فرستاده است؛ قسم سوم، شامل نامه‌هاى خصوصى، رقعه‌ها و مدايحى است كه نویسنده به دوستان خود و بزرگان عهد نوشته است. در پایان اين قسم چند قطعه انشاء كه براى افتتاح انواع مراسلات شايسته است، به طور نمونه و مثال درج و مجموعه را به يك قصيده پارسى در عرض حال خويش و توصيف كتاب و يك قصيده تازى در مدح بهاء‌الدين وزير ختم كرده است.
نویسنده نه تنها اطلاعاتى بسيار ارزشمند از حوادث تاريخى عصر خويش به دست مى‌دهد بلكه از عادات و اخلاق و كيفيات حالات مردم و دربار و امراء و رجال نيمه دوم قرن ششم هجرى نيز سخن به ميان آورده است.
علامه قزوينى در تنبيه اول مقدمه‌اش كتاب را هم از لحاظ ادبى يعنى براى مقايسه بين سبک هاى مختلف و تحصيل ملكه كتابت و هم از لحاظ تاريخى به سبب اشتمال بر بسيارى از وقايع تاريخى اواخر دوره خوارزمشاهى و معاصرين ايشان از غوريه و اتابكان آذربايجان و غيره حائز اهميت مى‌داند. با اين توصيفات مى‌توان گفت كتاب براى محققان تاريخ ایران در نيمه دوم قرن ششم هجرى منبعى سرشار از اطلاعات گرانبها است و افرادى چون بارتولد، لمبتون و فقس اوغلى در تحقيقات خويش از مطالب اين كتاب بهره‌بردارى كامل كرده‌اند. فقس اوغلى در كتاب تاريخ دولت خوارزمشاهيان درباره موارد استفاده كتاب التوسل الى الترسل مى‌گويد: «اين مجموعه مانند عرائس الخواطر راجع به مناسبات بسيار حساس بين خوارزمشاهيان و طوايف تركى قنقلى قبچاق در زمان سلطان تكش است و منابع و اسناد دست اول و ذيقيمتى دارد كه در سايه آنها بررسى حوادث و علل و عوامل جريانات اين دوره امكان‌پذير مى‌باشد».
بهار معتقد است كه دبيران در نامه‌هایى كه از سوى خدايگان خود به ساير فرمانروايان و صاحبان قدرت مى‌نوشتند مجبور به استفاده از لحنى پرآب و تاب بودند كه موجب تفاوت اين نامه‌ها با نامه‌هاى معمولى باشد.
وضعيت كتاب
كتاب با تحقيق احمد بهمنيار از روى دو نسخه خطى تصحيح شده است. اختلاف نسخ، معناى الفاظ و عبارات در پاورقى و فهرست نامهاى خاص و مندرجات نيز در انتهاى كتاب آمده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب