آیین برگزاری جشنهای ایران باستان: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = NUR آیین برگزاری جشنهای ایران باستانJ1.jpg | | تصویر =NUR آیین برگزاری جشنهای ایران باستانJ1.jpg | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[آذرگشسب، موبد اردشیر]] (مؤلف) | [[آذرگشسب، موبد اردشیر]] (مؤلف) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =GT 4874/آ۴/آ۹ | | کد کنگره =GT 4874/آ۴/آ۹ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = فرهنگ آریایی | | ناشر =فرهنگ آریایی | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر =ایران - تهران | ||
| سال نشر = | | سال نشر =1356 | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = دوم | | چاپ =دوم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = 1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
''' | '''آیین برگزاری جشنهای ایران باستان'''، تألیف [[آذرگشسب، موبد اردشیر|موبد اردشیر آذرگشسب]]، چهارمین و آخرین بخش از مجموعه کتابهای مربوط به مراسم دینی زرتشتیان به قلم همین مؤلف است که خود زرتشتی بوده است. | ||
نویسنده با نگاهی توصیفی به شناساندن جشنهای ایران باستان پرداخته است. او پیش از هر چیز، ریشهشناسی واژه «جشن» را مورد توجه قرار میدهد و آن را مشتق از کلمه اوستایی یسنا (YASNA) از ریشه یَز (YAZ) اوستایی | نویسنده با نگاهی توصیفی به شناساندن جشنهای ایران باستان پرداخته است. او پیش از هر چیز، ریشهشناسی واژه «جشن» را مورد توجه قرار میدهد و آن را مشتق از کلمه اوستایی یسنا (YASNA) از ریشه یَز (YAZ) اوستایی میداندکه به معنای ستایش و پرسش به کار میرفته و واژه دیگری با تلفظ جَشِن (Jashen) به مفهوم مراسم عید و ایام خوشی از همان ریشه میداند که کاربرد آن به تأثیر از لهجه هندی پارسیان بوده است. | ||
جشنهای ایران باستان به سه دسته ماهیانه، سالیانه و متفرقه تقسیمبندی شدهاند. نویسنده از جشنهای ماهیانه، به جشنهای فروردینگان، اردیبهشتگان، خردادگان، شهریورگان، مهرگان و...؛ از جشنهای سالیانه به شش گاهنبار، قدمت و روش برگزاری و فایدههای آنها و...؛ و از جشنهای متفرقه به جشن نوروز، زاد روز زرتشت (ششم فرروردین: خرداد روز)، روزهای سوگواریهای عمومی و نمازهای ویژه جشنها و سوگواریها اشاره کرده و به توضیح و شرح هر کدام پرداخته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص288</ref>. | جشنهای ایران باستان به سه دسته ماهیانه، سالیانه و متفرقه تقسیمبندی شدهاند. نویسنده از جشنهای ماهیانه، به جشنهای فروردینگان، اردیبهشتگان، خردادگان، شهریورگان، مهرگان و...؛ از جشنهای سالیانه به شش گاهنبار، قدمت و روش برگزاری و فایدههای آنها و...؛ و از جشنهای متفرقه به جشن نوروز، زاد روز زرتشت (ششم فرروردین: خرداد روز)، روزهای سوگواریهای عمومی و نمازهای ویژه جشنها و سوگواریها اشاره کرده و به توضیح و شرح هر کدام پرداخته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص288</ref>. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۲۷
آیین برگزاری جشنهای ایران باستان، تألیف موبد اردشیر آذرگشسب، چهارمین و آخرین بخش از مجموعه کتابهای مربوط به مراسم دینی زرتشتیان به قلم همین مؤلف است که خود زرتشتی بوده است.
| آیین برگزاری جشنهای ایران باستان | |
|---|---|
| پرونده:NUR آیین برگزاری جشنهای ایران باستانJ1.jpg | |
| پدیدآوران | آذرگشسب، موبد اردشیر (مؤلف) |
| ناشر | فرهنگ آریایی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1356 |
| چاپ | دوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | GT 4874/آ۴/آ۹ |
نویسنده با نگاهی توصیفی به شناساندن جشنهای ایران باستان پرداخته است. او پیش از هر چیز، ریشهشناسی واژه «جشن» را مورد توجه قرار میدهد و آن را مشتق از کلمه اوستایی یسنا (YASNA) از ریشه یَز (YAZ) اوستایی میداندکه به معنای ستایش و پرسش به کار میرفته و واژه دیگری با تلفظ جَشِن (Jashen) به مفهوم مراسم عید و ایام خوشی از همان ریشه میداند که کاربرد آن به تأثیر از لهجه هندی پارسیان بوده است.
جشنهای ایران باستان به سه دسته ماهیانه، سالیانه و متفرقه تقسیمبندی شدهاند. نویسنده از جشنهای ماهیانه، به جشنهای فروردینگان، اردیبهشتگان، خردادگان، شهریورگان، مهرگان و...؛ از جشنهای سالیانه به شش گاهنبار، قدمت و روش برگزاری و فایدههای آنها و...؛ و از جشنهای متفرقه به جشن نوروز، زاد روز زرتشت (ششم فرروردین: خرداد روز)، روزهای سوگواریهای عمومی و نمازهای ویژه جشنها و سوگواریها اشاره کرده و به توضیح و شرح هر کدام پرداخته است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص288
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.