ابن قاضی شهبه، يوسف بن محمد: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن قاضی شهبه (ابهام زدایی)' به 'ابن قاضی شهبه (ابهامزدایی)') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE64306AUTHORCODE | | کد مؤلف =AUTHORCODE64306AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه ( | {{کاربردهای دیگر|ابن قاضی شهبه (ابهامزدایی)}} | ||
''' ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين''' (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه. | ''' ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين''' (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۶
ابوالمحاسن يوسف بن محمد بن عمر، ملقب به جمالالدين (720-789ق/1320-1387م)، قاضى و فقيه.
تحصیلات
او نخست نزد پدر خويش حديث و فقه آموخت و اجازه فتوا يافت.
مناصب، تدریس
وی نخست به قضای الزبدانى و سپس به قضای کرک نوح منصوب گرديد، ولى ديری نپاييد که قضا را ترک کرد و به دمشق بازگشت و به جای پدر خود رئيس جامع دمشق و معيدِ مدارس ظاهريه، امينيه و عذراويه گرديد و در مدرسه مجاهدّيه نيابت تدريس را به عهده گرفت و آنگاه در مدرسه عصرونيه به تدريس پرداخت و سپس تدريس را ترک کرد.
بیماری، وفات
وی را مردی خيّر و متدين شمردهاند.
در اواخر زندگى در اثر بيماری، سخن گفتن برايش دشوار شد و سرانجام 5 سال پس از مرگ پدرش درگذشت و در مقبره بابالصغير به خاک سپرده شد.
آثار
تنها اثری که از او برجای مانده:
1-جزء الاحاديث المنتقاه من مغازی موسى بن عقبه،
است که نسخهای از آن در برلين، موجود است.[۱].
پانویس
- ↑ رفیعی، علی، ج4، ص442
منابع مقاله
رفیعی، علی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.