تاریخ تعلیم و تربیت در ایران باستان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'طلیعه ی ' به 'طلیعه‌ی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه اند، ' به 'ه‌اند،') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تاریخ تعلیم و تربیت در ایران باستان''' تألیف بهروز | '''تاریخ تعلیم و تربیت در ایران باستان''' تألیف [[رفیعی، بهروز|بهروز رفیعی]]؛ کتاب پیش رو، جلد نخست از مجموعه‌ای 10 جلدی درباره‌ی تاریخ تعلیم و تربیت در ایران است. این کتاب پژوهشی است درباره‌ی تاریخ آموزش وپرورش در ایران عصر باستان که در پنج فصل به سامان شده است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
تاریخ در زندگی جامعه، تأثیری تربیتی دارد و چونان معلم عقل و احساس عمل می‌کند. | تاریخ در زندگی جامعه، تأثیری تربیتی دارد و چونان معلم عقل و احساس عمل می‌کند. آگاهی‌های تاریخی یکی از مهم‌ترین مکمل‌های فرهنگ اجتماعی است و با نبود این مکمل، آموزش و پرورش آدمی نمی‌تواند کامل شود. تاریخ آموزش و پرورش، چونان علم، تا عصر نوزایی در اروپا وجود نداشته است. از این دوره با آغاز جنبش انسان‌گرایی در اروپا، اندک اندک به اهمیت مطالعه‌ی تاریخ آموزش و پرورش پی می‌برند؛ طلیعه‌ی این آگاهی در آثار نویسندگان سده‌های 16 تا 18 م دیده می‌شود. اینان در نگاشته‌های خویش برای اثبات دیدگاه انسان گرایانه‌ی خود به گذشته‌ی تاریخ آموزش و پرورش اقوام و ملل باستان خاصه یونانیان و رومیان اشاره و استناد می‌کنند. تا این دوره هنوز آثار جداگانه‌ای درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش نگاشته نشده است. از نیمه ی دوم قرن نوزدهم، رفته رفته تک نگاشته‌هایی مستقل درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش در غرب نوشته و منتشر شد. در ایران تنها در 90، 80 سال گذشته، به مطالعه و تدریس تاریخ آموزش و پرورش توجه تدریجی شده است. کتاب پیش رو، جلد نخست از مجموعه‌ای 10 جلدی درباره‌ی تاریخ تعلیم و تربیت در ایران است. این کتاب پژوهشی است درباره‌ی تاریخ آموزش وپرورش در ایران عصر باستان. این اثر در پنج فصل به سامان شده است: فصل نخست درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش در آیین زرتشت است. در فصل دوم به تاریخ آموزش و پرورش در عصر مادها نظر شده است. فصل سوم به بازو بسط تاریخ آموزش و پرورش در عصر هخامنشیان پرداخته است. در فصل چهارم سخن بر سر تاریخ آموزش و پرورش در عصر سلوکیان و اشکانیان است. تاریخ آموزش و پرورش ایران عصر ساسانیان در فصل پنجم واکاوی شده است. از آنجا که آموزش و پرورش نمی‌تواند گسسته از تحولات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بازکاوی شود، درهر فصل اندکی به این دست تحولات اشاره شده است. نگارنده در فرایند تحقیق و تحریر این اثر، ضمن استفاده از آنچه دیگران در این حوزه نگاشته‌اند،کوشیده است از آثار و منابع دست اول و معتبر استفاده کند. نیز وی پاییده است در این اثر به ایرانی گرایی تن ندهد و از گرفتار شدن در ورطه‌ی تعصبات ملی و تاریخی تن زند.<ref> [https://historylib.com/books/2727 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات جدید(بهمن) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(بهمن) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۴
| تاریخ تعلیم و تربیت در ایران باستان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رفیعی، بهروز (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه حوزه و دانشگاه |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| شابک | 978-600-298-451-7 |
| کد کنگره | |
تاریخ تعلیم و تربیت در ایران باستان تألیف بهروز رفیعی؛ کتاب پیش رو، جلد نخست از مجموعه‌ای 10 جلدی درباره‌ی تاریخ تعلیم و تربیت در ایران است. این کتاب پژوهشی است درباره‌ی تاریخ آموزش وپرورش در ایران عصر باستان که در پنج فصل به سامان شده است.
معرفی
تاریخ در زندگی جامعه، تأثیری تربیتی دارد و چونان معلم عقل و احساس عمل می‌کند. آگاهی‌های تاریخی یکی از مهم‌ترین مکمل‌های فرهنگ اجتماعی است و با نبود این مکمل، آموزش و پرورش آدمی نمی‌تواند کامل شود. تاریخ آموزش و پرورش، چونان علم، تا عصر نوزایی در اروپا وجود نداشته است. از این دوره با آغاز جنبش انسان‌گرایی در اروپا، اندک اندک به اهمیت مطالعه‌ی تاریخ آموزش و پرورش پی می‌برند؛ طلیعه‌ی این آگاهی در آثار نویسندگان سده‌های 16 تا 18 م دیده می‌شود. اینان در نگاشته‌های خویش برای اثبات دیدگاه انسان گرایانه‌ی خود به گذشته‌ی تاریخ آموزش و پرورش اقوام و ملل باستان خاصه یونانیان و رومیان اشاره و استناد می‌کنند. تا این دوره هنوز آثار جداگانه‌ای درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش نگاشته نشده است. از نیمه ی دوم قرن نوزدهم، رفته رفته تک نگاشته‌هایی مستقل درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش در غرب نوشته و منتشر شد. در ایران تنها در 90، 80 سال گذشته، به مطالعه و تدریس تاریخ آموزش و پرورش توجه تدریجی شده است. کتاب پیش رو، جلد نخست از مجموعه‌ای 10 جلدی درباره‌ی تاریخ تعلیم و تربیت در ایران است. این کتاب پژوهشی است درباره‌ی تاریخ آموزش وپرورش در ایران عصر باستان. این اثر در پنج فصل به سامان شده است: فصل نخست درباره‌ی تاریخ آموزش و پرورش در آیین زرتشت است. در فصل دوم به تاریخ آموزش و پرورش در عصر مادها نظر شده است. فصل سوم به بازو بسط تاریخ آموزش و پرورش در عصر هخامنشیان پرداخته است. در فصل چهارم سخن بر سر تاریخ آموزش و پرورش در عصر سلوکیان و اشکانیان است. تاریخ آموزش و پرورش ایران عصر ساسانیان در فصل پنجم واکاوی شده است. از آنجا که آموزش و پرورش نمی‌تواند گسسته از تحولات اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی بازکاوی شود، درهر فصل اندکی به این دست تحولات اشاره شده است. نگارنده در فرایند تحقیق و تحریر این اثر، ضمن استفاده از آنچه دیگران در این حوزه نگاشته‌اند،کوشیده است از آثار و منابع دست اول و معتبر استفاده کند. نیز وی پاییده است در این اثر به ایرانی گرایی تن ندهد و از گرفتار شدن در ورطه‌ی تعصبات ملی و تاریخی تن زند.[۱]
پانويس
منابع مقاله
کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران