اشعار پراکنده قدیمیترین شعرای فارسی زبان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مجموعه ها' به 'مجموعه‌ها') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =PIR4120/ل2الف5 | | کد کنگره =PIR4120/ل2الف5 | ||
| موضوع =شعر | | موضوع =شعر فارسی - قرن 4ق - مجموعه‌ها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱
| اشعار پراکنده قدیمیترین شعرای فارسی زبان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | لازار، ژیلبر (نويسنده) لازار، ژیلبر (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | از حنظله بادغیسی تا دقیقی (به غیر رودکی) |
| سال نشر | 1361ش - 1982م |
| چاپ | 0 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 4ق - مجموعه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR4120/ل2الف5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اشعار پراکنده قدیمیترین شعرای فارسی زبان؛ از حنظله بادغیسی تا دقیقی (بغیر رودکی)، کتابی است درباره اشکار پراکنده نخستین شعرای فارسی زبان که با تصحیح و مقابله و ترجمه و مقدمه به زبان فرانسوی، به کوشش ژیلبر لازار، منتشر شده است.
این کتاب، حاوی بخش دوم تألیف نویسنده درباره کهن‌ترین متون شعر فارسی می‌باشد. بخش نخست، تمام به زبان فرانسه نگاشته شده و شامل مقدمه‌ای مفصل و ترجمه متون این جلد است[۱].
روش جمع‌آوری و ترتیب اشعار و اطلاعات راجع به مآخذ و ترجمه احوال شعراء و ملاحظات درباره زبان و سبک آنان، در مقدمه به زبان فرانسه شرح داده شده است و در مقدمه این کتاب، به ذکر نکاتی که به نظر نویسنده بایسته است، پرداخته شده است[۲].
منظور نویسنده در این کتاب، فراهم آوردن و منتشر ساختن مقطعات و بیت‌های پراکنده نخستین شعرای فارسی زبان بوده است. به استثناء آثار رودکی که در کتاب «احوال و اشعار رودکی» سعید نفیسی، مستقلاً گردآوری شده است[۳].
تا زمان نگارش این کتاب، اشعار شعرای دیگر قرن نهم و دهم هجری در کتابی جداگانه، به‌طور کامل و به تصحیح و مقابله، فراهم و چاپ نشده بود، لذا نویسنده کوشیده است به نقل کلیه اشعار پیشروان و هم‌عصران و پیروان رودکی تا زمان فردوسی (یعنی تا حدود سال 370ق) از روی همه مآخذی که به آنها دسترسی داشته، بپردازد و چون قبلاً اشعار رودکی منتشر شده، در این کتاب درج نگردیده است. همچنین از شعرایی که بعد از سال 370ق شعر سروده‌اند، چشم پوشی شده و از ذکر عده‌ای که در «لباب الالباب» و یا مأخذهای دیگر به دوره سامانی منسوب شده‌اند، ولی زمان زندگی آنان به‌طور دقیق معلوم نیست، خودداری شده است و اشعار غیرعروضی قدیم نیز در این کتاب مورد بحث قرار نگرفته است[۴].
نکته قابل توجه آنکه از دقیقی، فقط اشعار پراکنده‌ای که در تذکره‌ها و فرهنگ‌ها و جز آنها پیدا می‌شود، درج شده است. آن قسمت از شاهنامه فردوسی که تألیف دقیقی و در حدود هزار بیت می‌باشد، در اینجا ذکر نشده است[۵].
بسیاری از بیت‌های پراکنده شعرای قدیم، در مأخذهای گوناگون به سرایندگان مختلف نسبت داده شده است. در جلو این بیت‌ها و نیز در جلو بیت‌هایی که درصحت نسبت آنها بدان گویندگان شکی موجود بود، علامت ستاره گذاشته شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.