بدایع الأفکار في صنایع الأشعار: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کاشفی، حسین' به 'کاشفی، حسین بن علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[کاشفی، حسین بن علی]] (نويسنده) | [[کاشفی، حسین بن علی بن علی]] (نويسنده) | ||
[[کزازی، میر جلالالدین]] (ويراستار) | [[کزازی، میر جلالالدین]] (ويراستار) | ||
|زبان | |زبان | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بدایع الأفکار في صنایع الأشعار'''، اثر [[کاشفی، حسین|کمال‌الدین حسین واعظ کاشفی سبزواری]] (متوفی 910ق)، کتابی است در صناعات شعری به زبان فارسی که با مقدمه و تصحیح [[کزازی، میر جلالالدین|میر جلالالدین کزازی]]، منتشر شده است. | '''بدایع الأفکار في صنایع الأشعار'''، اثر [[کاشفی، حسین بن علی|کمال‌الدین حسین واعظ کاشفی سبزواری]] (متوفی 910ق)، کتابی است در صناعات شعری به زبان فارسی که با مقدمه و تصحیح [[کزازی، میر جلالالدین|میر جلالالدین کزازی]]، منتشر شده است. | ||
این کتاب اثری تحقیقی است که علاوه بر متن «بدایع الافکار فی صنایع الاشعار» مشتمل بر مقدمه‌ای ارزشمند از [[کزازی، میر جلالالدین|میر جلالالدین کزازی]] (در معرفی کاشفی، صنایع شعری، بیان عیوب نظم و...) تا صفحه 65 کتاب است. پس از ارائه متن تصحیح شده بدایع الافکار نیز از صفحه 195 تا انتهای کتاب تحت عنوان «گزارش بدایع الافکار فی صنایع الاشعار»، مقدمه، باب اول و دوم و خاتمه کتاب مذکور مورد مداقه قرار گرفته و واژگان، اصطلاحات، اعلام و متن منثور و منظوم آن به خامه [[کزازی، میر جلالالدین|استاد کزازی]] شرح و توضیح شده است. | این کتاب اثری تحقیقی است که علاوه بر متن «بدایع الافکار فی صنایع الاشعار» مشتمل بر مقدمه‌ای ارزشمند از [[کزازی، میر جلالالدین|میر جلالالدین کزازی]] (در معرفی کاشفی، صنایع شعری، بیان عیوب نظم و...) تا صفحه 65 کتاب است. پس از ارائه متن تصحیح شده بدایع الافکار نیز از صفحه 195 تا انتهای کتاب تحت عنوان «گزارش بدایع الافکار فی صنایع الاشعار»، مقدمه، باب اول و دوم و خاتمه کتاب مذکور مورد مداقه قرار گرفته و واژگان، اصطلاحات، اعلام و متن منثور و منظوم آن به خامه [[کزازی، میر جلالالدین|استاد کزازی]] شرح و توضیح شده است. | ||
==معرفی کتاب به قلم جلالالدین کزازی== | ==معرفی کتاب به قلم جلالالدین کزازی== | ||
[[کاشفی، حسین|کاشفی]] این کتاب را در دانش شعر نوشته است. از دیباچه کتاب برمی‌آید که این اثر، در سال‌هایی نوشته شده است که سلطان حسین میرزا به تازگی بر اورنگ فرمانرانی هرات، نشسته بوده و کاشفی خواسته است با پرداختن این کتاب، ارمغانی ارزنده و شایسته را برای پیوستن بدو و برخوردار گردیدن از نوال و نواخت وی، فراهم بیاورد<ref>ر.ک: دیباچه، ص56</ref>. | [[کاشفی، حسین بن علی|کاشفی]] این کتاب را در دانش شعر نوشته است. از دیباچه کتاب برمی‌آید که این اثر، در سال‌هایی نوشته شده است که سلطان حسین میرزا به تازگی بر اورنگ فرمانرانی هرات، نشسته بوده و کاشفی خواسته است با پرداختن این کتاب، ارمغانی ارزنده و شایسته را برای پیوستن بدو و برخوردار گردیدن از نوال و نواخت وی، فراهم بیاورد<ref>ر.ک: دیباچه، ص56</ref>. | ||
وی کتاب را در یک مقدمه، دو باب و خاتمه‌ای نوشته است. ارزش کتاب، در این است که نویسنده در آن، با گستردگی، آرایه‌های سخن در ادب پارسی را بررسیده است و آنچه در کتاب‌های پیشینه، به کوتاهی آورده شده را فزونتر کاویده است و در بسیاری از آرایه‌ها، کاربردها و نمونه‌هایی تازه به دست داده است. نمونه را، [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشید وطواط]]، تنها از هشت گونه همگونی (تجنیس)، در «[[حدائق السحر فی دقائق الشعر|حدائق السحر]]» یاد کرده است و گونه‌های این آرایه در اثر حاضر، به هشت گونه بخش شده است. نیز آرایه معما که در «[[حدائق السحر فی دقائق الشعر|حدائق السحر]]» تنها گونه‌ای است؛ و در «بدایع الافکار» از هشت گونه سخن رفته است. یا آرایه توشیح که در «حدایق السحر و المعجم» پنج گونه آن برشمرده شده است، در «بدایع الافکار» تا بیست گونه گسترش و فزونی یافته است<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | وی کتاب را در یک مقدمه، دو باب و خاتمه‌ای نوشته است. ارزش کتاب، در این است که نویسنده در آن، با گستردگی، آرایه‌های سخن در ادب پارسی را بررسیده است و آنچه در کتاب‌های پیشینه، به کوتاهی آورده شده را فزونتر کاویده است و در بسیاری از آرایه‌ها، کاربردها و نمونه‌هایی تازه به دست داده است. نمونه را، [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشید وطواط]]، تنها از هشت گونه همگونی (تجنیس)، در «[[حدائق السحر فی دقائق الشعر|حدائق السحر]]» یاد کرده است و گونه‌های این آرایه در اثر حاضر، به هشت گونه بخش شده است. نیز آرایه معما که در «[[حدائق السحر فی دقائق الشعر|حدائق السحر]]» تنها گونه‌ای است؛ و در «بدایع الافکار» از هشت گونه سخن رفته است. یا آرایه توشیح که در «حدایق السحر و المعجم» پنج گونه آن برشمرده شده است، در «بدایع الافکار» تا بیست گونه گسترش و فزونی یافته است<ref>ر.ک: همان، ص57</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
از آنچه نمونه‌وار نوشته آمد، گستردگی و پروردگی آرایه‌های سخن در کتاب حاضر آشکار می‌گردد. از دیگرسوی، در این کتاب، به آرایه‌هایی بازمی‌خوریم که در کتاب‌های بدیعی دیگر، حتی کتاب‌های همزمان با «بدایع الافکار»، چون «حدایق الحدائق» یا «دقائق الشعر» از آنها سخنی نرفته است؛ آرایه‌هایی از گونه: اضمار الحروف، تعریف، افراد، تهجی، اطراد، ترویج، تفصیل، توصیل، ذواللسانین، قلب القوافی، سحر حلال<ref>همان، ص57- 58</ref>. | از آنچه نمونه‌وار نوشته آمد، گستردگی و پروردگی آرایه‌های سخن در کتاب حاضر آشکار می‌گردد. از دیگرسوی، در این کتاب، به آرایه‌هایی بازمی‌خوریم که در کتاب‌های بدیعی دیگر، حتی کتاب‌های همزمان با «بدایع الافکار»، چون «حدایق الحدائق» یا «دقائق الشعر» از آنها سخنی نرفته است؛ آرایه‌هایی از گونه: اضمار الحروف، تعریف، افراد، تهجی، اطراد، ترویج، تفصیل، توصیل، ذواللسانین، قلب القوافی، سحر حلال<ref>همان، ص57- 58</ref>. | ||
فزون‌مایگی اثر حاضر را همین بس که بیش از 300 آرایه سخن، در آن بررسیده شده است. با این‌همه، [[کاشفی، حسین|کاشفی]] در نوشتن این کتاب، از کتب بلغا و رسایل فصحا، فراوان سود جسته است؛ به‌ویژه از «المعجم» شمس قیس رازی. با نگاهی به این هردو کتاب، آشکارا، دریافته خواهد شد که [[کاشفی، حسین|کاشفی]]، در نگارش این اثر، به «المعجم» می‌اندیشیده است<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>. | فزون‌مایگی اثر حاضر را همین بس که بیش از 300 آرایه سخن، در آن بررسیده شده است. با این‌همه، [[کاشفی، حسین بن علی|کاشفی]] در نوشتن این کتاب، از کتب بلغا و رسایل فصحا، فراوان سود جسته است؛ به‌ویژه از «المعجم» شمس قیس رازی. با نگاهی به این هردو کتاب، آشکارا، دریافته خواهد شد که [[کاشفی، حسین بن علی|کاشفی]]، در نگارش این اثر، به «المعجم» می‌اندیشیده است<ref>ر.ک: همان، ص58</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۵
| بدایع الافکار فی صنایع الاشعار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشفی، حسین بن علی بن علی (نويسنده) کزازی، میر جلالالدین (ويراستار) |
| ناشر | نشر مرکز |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1369ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فارسی - فن شعر - فارسی - بدیع |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 3361/ ك2ب4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بدایع الأفکار في صنایع الأشعار، اثر کمال‌الدین حسین واعظ کاشفی سبزواری (متوفی 910ق)، کتابی است در صناعات شعری به زبان فارسی که با مقدمه و تصحیح میر جلالالدین کزازی، منتشر شده است.
این کتاب اثری تحقیقی است که علاوه بر متن «بدایع الافکار فی صنایع الاشعار» مشتمل بر مقدمه‌ای ارزشمند از میر جلالالدین کزازی (در معرفی کاشفی، صنایع شعری، بیان عیوب نظم و...) تا صفحه 65 کتاب است. پس از ارائه متن تصحیح شده بدایع الافکار نیز از صفحه 195 تا انتهای کتاب تحت عنوان «گزارش بدایع الافکار فی صنایع الاشعار»، مقدمه، باب اول و دوم و خاتمه کتاب مذکور مورد مداقه قرار گرفته و واژگان، اصطلاحات، اعلام و متن منثور و منظوم آن به خامه استاد کزازی شرح و توضیح شده است.
معرفی کتاب به قلم جلالالدین کزازی
کاشفی این کتاب را در دانش شعر نوشته است. از دیباچه کتاب برمی‌آید که این اثر، در سال‌هایی نوشته شده است که سلطان حسین میرزا به تازگی بر اورنگ فرمانرانی هرات، نشسته بوده و کاشفی خواسته است با پرداختن این کتاب، ارمغانی ارزنده و شایسته را برای پیوستن بدو و برخوردار گردیدن از نوال و نواخت وی، فراهم بیاورد[۱].
وی کتاب را در یک مقدمه، دو باب و خاتمه‌ای نوشته است. ارزش کتاب، در این است که نویسنده در آن، با گستردگی، آرایه‌های سخن در ادب پارسی را بررسیده است و آنچه در کتاب‌های پیشینه، به کوتاهی آورده شده را فزونتر کاویده است و در بسیاری از آرایه‌ها، کاربردها و نمونه‌هایی تازه به دست داده است. نمونه را، رشید وطواط، تنها از هشت گونه همگونی (تجنیس)، در «حدائق السحر» یاد کرده است و گونه‌های این آرایه در اثر حاضر، به هشت گونه بخش شده است. نیز آرایه معما که در «حدائق السحر» تنها گونه‌ای است؛ و در «بدایع الافکار» از هشت گونه سخن رفته است. یا آرایه توشیح که در «حدایق السحر و المعجم» پنج گونه آن برشمرده شده است، در «بدایع الافکار» تا بیست گونه گسترش و فزونی یافته است[۲].
از آنچه نمونه‌وار نوشته آمد، گستردگی و پروردگی آرایه‌های سخن در کتاب حاضر آشکار می‌گردد. از دیگرسوی، در این کتاب، به آرایه‌هایی بازمی‌خوریم که در کتاب‌های بدیعی دیگر، حتی کتاب‌های همزمان با «بدایع الافکار»، چون «حدایق الحدائق» یا «دقائق الشعر» از آنها سخنی نرفته است؛ آرایه‌هایی از گونه: اضمار الحروف، تعریف، افراد، تهجی، اطراد، ترویج، تفصیل، توصیل، ذواللسانین، قلب القوافی، سحر حلال[۳].
فزون‌مایگی اثر حاضر را همین بس که بیش از 300 آرایه سخن، در آن بررسیده شده است. با این‌همه، کاشفی در نوشتن این کتاب، از کتب بلغا و رسایل فصحا، فراوان سود جسته است؛ به‌ویژه از «المعجم» شمس قیس رازی. با نگاهی به این هردو کتاب، آشکارا، دریافته خواهد شد که کاشفی، در نگارش این اثر، به «المعجم» می‌اندیشیده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
دیباچه و متن کتاب.