تمنای مرادآبادی، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
}} | }} | ||
تمنای | '''محمدحسین تمنای مرادآبادی'''، شاعر پارسی‌گوی شبه‌قاره در سدۀ 13ق/ 19م. | ||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
وی در مرادآباد به دنیا آمد. او شاگرد مهدی علی زکی بود، اما از درس اسدالله غالب دهلوی نیز بهره‌مند شد. وی از جملۀ آخرین شاعران نامدار هند و استادِ بهادرشاه | وی در مرادآباد به دنیا آمد. او شاگرد مهدی علی زکی بود، اما از درس اسدالله غالب دهلوی نیز بهره‌مند شد. وی از جملۀ آخرین شاعران نامدار هند و استادِ بهادرشاه ـ پادشاه دهلی ـ بود. تمنا به حیدرآباد دکن رفت و مدتی در آنجا به سر برد، و در راه بازگشت به وطن، در بهوپال ـ از سرحدات دکن ـ با محمدصدیق حسن‌خان، نویسندۀ تذکرۀ شمع انجمن دیدار کرد؛ دیداری که به همنشینی و مکاتبه انجامید. او باقی عمر خود را در مرادآباد به گوشه‌نشینی گذراند. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
1. قصاید تمنا، که در مرادآباد چاپ سنگی شده است؛ 2. گل رعنا، به شعر فارسی ـ هندوستانی که در مرادآباد چاپ سنگی شده است؛ 3. بدیع الصرف، در دستور زبان، که آن را برای آموزش محمد عبدالحفیظ، نوۀ محمد حفیظ‌الله خان بهادر یار جنگ نگاشت. این کتاب شامل مقدمه، 11 باب و خاتمه است. مقدمه در تعریف صرف و موضوع و اشتقاق و اسم‌های صفات، و باب‌های یازده‌گانه در اقسام فعل و اشتقاق آن است<ref>طاهره اسماعیل‌زاده، ج 16، ص156</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۱۶: | خط ۱۱۴: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید(بهمن) باقی زاده]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | |||
[[رده:فاقد کد پدیدآور]] | [[رده:فاقد کد پدیدآور]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۷
| تمنای مرادآبادی، محمدحسین | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمدحسین تمنای مرادآبادی |
| تخلص | تمنا |
| نسب | مرادآبادی |
| محل تولد | مرادآباد، هند |
| محل زندگی | مرادآباد |
| رحلت | 13ق/19م |
| دین | اسلام |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | مهدی علی زکی، اسدالله غالب دهلوی |
| معاصرین | محمدصدیق حسن خان |
| شاگردان | بهادر شاه پادشاه هند |
| برخی آثار | قصاید، گل رعنا، بدیع الصرف |
محمدحسین تمنای مرادآبادی، شاعر پارسی‌گوی شبه‌قاره در سدۀ 13ق/ 19م.
زندگی‌نامه
وی در مرادآباد به دنیا آمد. او شاگرد مهدی علی زکی بود، اما از درس اسدالله غالب دهلوی نیز بهره‌مند شد. وی از جملۀ آخرین شاعران نامدار هند و استادِ بهادرشاه ـ پادشاه دهلی ـ بود. تمنا به حیدرآباد دکن رفت و مدتی در آنجا به سر برد، و در راه بازگشت به وطن، در بهوپال ـ از سرحدات دکن ـ با محمدصدیق حسن‌خان، نویسندۀ تذکرۀ شمع انجمن دیدار کرد؛ دیداری که به همنشینی و مکاتبه انجامید. او باقی عمر خود را در مرادآباد به گوشه‌نشینی گذراند.
آثار
1. قصاید تمنا، که در مرادآباد چاپ سنگی شده است؛ 2. گل رعنا، به شعر فارسی ـ هندوستانی که در مرادآباد چاپ سنگی شده است؛ 3. بدیع الصرف، در دستور زبان، که آن را برای آموزش محمد عبدالحفیظ، نوۀ محمد حفیظ‌الله خان بهادر یار جنگ نگاشت. این کتاب شامل مقدمه، 11 باب و خاتمه است. مقدمه در تعریف صرف و موضوع و اشتقاق و اسم‌های صفات، و باب‌های یازده‌گانه در اقسام فعل و اشتقاق آن است[۱]
پانویس
- ↑ طاهره اسماعیل‌زاده، ج 16، ص156
منابع مقاله
اسماعیل‌زاده، طاهره، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378