صاحب جواهر، عبدالعزیز: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'صاحب جواهر (ابهام زدایی)' به 'صاحب جواهر (ابهام‌زدایی)') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|صاحب جواهر ( | {{کاربردهای دیگر|صاحب جواهر (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''عبدالعزیز صاحب جواهر''' (1269-1364ش)، از اعضای خاندان جواهری و از نوادگان [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن نجفی]] مشهور به [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] که آثار متعددی در زمینه فقه، تاریخ و تراجم از خود به‌جای گذاشته است. | '''عبدالعزیز صاحب جواهر''' (1269-1364ش)، از اعضای خاندان جواهری و از نوادگان [[صاحب جواهر، محمدحسن|محمدحسن نجفی]] مشهور به [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] که آثار متعددی در زمینه فقه، تاریخ و تراجم از خود به‌جای گذاشته است. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۱۹
| نام | صاحب‌جواهر، عبدالعزیز |
|---|---|
| نامهای دیگر | عبدالعزیز جواهری |
| نام پدر | عبدالحسین |
| متولد | 1308ق/1269ش |
| محل تولد | نجف |
| رحلت | 1364ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | آثار الشيعة الإمامية
جواهر الآثار في ترجمه مثنوی مولانا خداوندگار محمد جلال‌الدين البلخي الرومى شعرا دایرةالمعارف الإسلامية ایران و همگی معارف شیعه امامیه اثناعشریه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10686AUTHORCODE |
عبدالعزیز صاحب جواهر (1269-1364ش)، از اعضای خاندان جواهری و از نوادگان محمدحسن نجفی مشهور به صاحب جواهر که آثار متعددی در زمینه فقه، تاریخ و تراجم از خود به‌جای گذاشته است.
ولادت
عبدالعزیز بن عبدالحسین بن عبدالعلی بن محمد حسن نجفی (صاحب جواهر) آل صاحب جواهر در 1308ق/1269ش، در نجف به دنیا آمد.
تحصیلات
دروس مقدماتی را نزد پدرش خواند و فقه و اصول را از علمای نجف فراگرفت و به تحقیق و تألیف پرداخت، سپس در ایران سکونت گزید. وی به دانش‌های گوناگون وقوف داشت و شعر نیز می‌سرود.
مشاغل
عبدالعزیز در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد.
وفات
او بیش از شصت سال ساکن تهران بود و در 1364ش، در این شهر درگذشت.
آثار
- شرحِ كفاية الأصول، در سه جلد؛
- ترجمه مقدمه ابن خلدون به فارسی؛
- کتابخانه‌های ایران از ماقبل از اسلام تا عصر حاضر (تهران 1311ش)؛
- آثار الشيعة الإمامية، در بیست جلد؛
- جواهر الآثار، در شش جلد به عربی، که ترجمه منظوم مثنوی مولوی است؛
- تاریخ طهران و ری، در دو جلد؛
- دائرةالمعارف الشيعة الإمامية الاثْني‌عَشَرية، که در آن به اَعلام، خاندان‌ها، کتاب‌ها و نیز مسائلی که امامیه با فرقه‌های دیگر در آن اختلاف نظر دارند، پرداخته است؛
- فهرست نسخ خطی کتابخانه معارف؛
- دیوان شعر.
همچنین مقالات بسیاری از عبدالعزیز در نشریات مصر و بیروت به چاپ رسیده است[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج11، ص317-318
منابع مقاله
کثیری بیدهندی، خدیجه، دانشنامه جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1386ش.