سهام الإصابة في الدعوات المستجابة: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۴
سهام الإصابة في الدعوات المستجابة | |
---|---|
پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) سید، مجدی فتحی (محقق) |
ناشر | مکتبة الصحابة |
مکان نشر | مصر - طنطا |
سال نشر | 1407ق - 1987م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سهام الإصابة في الدعوات المستجابة، اثر جلالالدین سیوطی (متوفی 911ق)، رسالهای است کوچک و مختصر در بیان اهمیت دعا و آداب آن که با تحقیق ابومریم مجدی فتحی سید، منتشر شده است.
کتاب با مقدمهای نسبتا مفصل از محقق آغاز شده است. در این مقدمه، ابتدا با توجه به آیات، روایات و سخنان بزرگان، در هفت بخش زیر، به بیان آداب دعا پرداخته شده و پیرامون هریک، توضیحات مختصری ارائه گردیده است:
- جزم در دعا و اعتماد به خداوند در حصول اجابت؛
- اصرار در دعا؛
- خاضعانه و ملایم بودن صدا در هنگام دعا؛
- درخواست از خداوند بهواسطه اسماء حسنی و صفات والای او؛
- درخواست بهواسطه اعمال صالح؛
- فرستادن صلوات بر پیامبر(ص)؛
- اجتناب از حرامخواری و بالا بردن دستها و استقبال قبله[۱].
در ادامه، ضمن برشمردن آداب دعا از کلام امام بیهقی و بررسی آن از لحاظ ارکان، اوقات، احوال و جایگاه[۲]، به شرح حال سیوطی پرداخته شده[۳] و سپس، به اهمیت کتاب[۴] و اقدامات تحقیقی صورتگرفته در آن، اشاره شده است[۵].
سیوطی مطالب خویش را در یک مقدمه، چهار فصل و خاتمه، سامان داده است. فصل نخست، به اموری اختصاص یافته که مربوط به شخص دعاکننده میباشد و در این رابطه، با استفاده از ادعیه و روایات، به معرفی افرادی پرداخته شده است که در روایات، وعده داده شده که دعای ایشان، رد نمیشود. این افراد عبارتند از: مظلوم، مسافر، دعای والدین در حق اولاد، روزهدار در هنگام افطار، امام عادل، ذاکر خداوند، مجاهد و رزمنده، حاجی، دعای در حالت گشایش و فرج[۶].
در فصل دوم، به بهترین اوقات و زمانیهایی که دعا به اجابت نزدیک میباشد، اشاره شده است. برخی از این اوقات عبارتند از: هنگام اذان، فاصله میان اذان و اقامه، در دل شب، در روز جمعه، در روز عرفه، در هنگام سجده، زمانی که انسان حال دعا داشته باشد[۷].
در فصل سوم، مکانهایی که دعا در آنها سفارش شده، معرفی گردیده است، مانند: بین رکن و مقام[۸].
در آخرین فصل، روایاتی نقل شده است که دربردارنده نکاتی هستند که پیرامون دعا و اذکار آن، وارد شده است[۹].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.