وسيلة الدارين في انصار الحسين(ع): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' اهل بیت' به ' اهلبیت') |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR74712J1.jpg | | تصویر =NUR74712J1.jpg | ||
| عنوان =وسيلة الدارين في انصار الحسين (ع) | | عنوان =وسيلة الدارين في انصار الحسين(ع) | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =BP۴۱/۵/م۸،و۵ | | کد کنگره =BP۴۱/۵/م۸،و۵ | ||
| موضوع = واقعه کربلا، ۶۱ق.,حسین بن علی (ع)، امام سوم، ۴-۶۱ق. - اصحاب | | موضوع = واقعه کربلا، ۶۱ق.,حسین بن علی(ع)، امام سوم، ۴-۶۱ق. - اصحاب | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مؤسسة الاعلمی للمطبوعات | | ناشر =مؤسسة الاعلمی للمطبوعات | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''وسیلة الدارین فی انصار الحسین(ع)''' تألیف سید ابراهیم موسوی | '''وسیلة الدارین فی انصار الحسین(ع)''' تألیف [[موسوی زنجانی، سید ابراهیم|سید ابراهیم موسوی زنجانی]]، مقدمه [[آل بحرالعلوم، سید محمدصادق|سید محمدصادق آل بحرالعلوم]]؛ کتابى است توصیفى دربارۀ قیام امام حسین(ع) و بیان کنندۀ «نظر رایج» شیعه در بارۀ آن حضرت و تاریخ پایان تألیف آن جمادىالاوّل ١٣٩٢ است. از عنوان کتاب چنین بر مىآید که موضوع آن به اصحاب امام حسین(ع) اختصاص دارد؛ امّا چنین نیست و تنها بخشى از کتاب در این باره است. مضافاً اینکه عنوان نهاده شده بر کتاب مطابق با عنوانی نیست که نویسنده در آغاز و پایان کتاب به قلم آورده است. زیرا نویسنده در آغاز کتاب مىگوید: «اسمیت هذا الکتاب وسیلة الدارین فی شهادة ابی عبدالله الحسین، و اهلبیته و اصحابه». (ص١٢). و در پایان کتاب میگوید: «تم کتاب وسیلة الدارین فى مقتل الحسین المظلوم علیهالسلام و اهلبیته و اصحابه». (ص434). | ||
مطالب کتاب در دوازده مقصد گنجانده شده است. مقصد اوّل دربارۀ امام حسین(ع)، مقصد دوم دربارۀ کربلا، مقصد سوم دربارۀ کفر قاتلان امام حسین(ع)، مقصد چهارم در فضیلت اصحاب امام حسین(ع) و مقصد پنجم و ششم در شرح حال آنان است. مقصد هفتم در شهادت اهلبیت(ع) آن حضرت و مقصد هشتم در شهادت فرزندان اوست. مقصد نهم به شهادت آن حضرت اختصاص دارد و در مقصد دهم تا | مطالب کتاب در دوازده مقصد گنجانده شده است. مقصد اوّل دربارۀ امام حسین(ع)، مقصد دوم دربارۀ کربلا، مقصد سوم دربارۀ کفر قاتلان امام حسین(ع)، مقصد چهارم در فضیلت اصحاب امام حسین(ع) و مقصد پنجم و ششم در شرح حال آنان است. مقصد هفتم در شهادت اهلبیت(ع) آن حضرت و مقصد هشتم در شهادت فرزندان اوست. مقصد نهم به شهادت آن حضرت اختصاص دارد و در مقصد دهم تا دوازدهم از روانه کردن اسیران به کوفه و شام و مدینه و رخدادهای در این مسیر و ماجرای سرهای شهیدان سخن رفته است. | ||
نویسنده در آغاز گفته است که در این کتاب شرح حال دویست و سى و پنج تن از اصحاب شهید امام حسین(ع) را آورده است. وى از بسیارى از کسانى که در منابع قدیم و جدید به عنوان شهید نام برده شده، یاد کرده و شرح حالشان را آورده است. او چندان عهدهدار صحّت و سقم منقولات نشده و چه بسا از افرادی یاد کرده که شهید نشدند و یا وجود خارجی نداشتند. در برخی از موارد با استناد به یک منبع، که آن هم کهن نیست، از فردی به عنوان شهید یاد شده است. | نویسنده در آغاز گفته است که در این کتاب شرح حال دویست و سى و پنج تن از اصحاب شهید امام حسین(ع) را آورده است. وى از بسیارى از کسانى که در منابع قدیم و جدید به عنوان شهید نام برده شده، یاد کرده و شرح حالشان را آورده است. او چندان عهدهدار صحّت و سقم منقولات نشده و چه بسا از افرادی یاد کرده که شهید نشدند و یا وجود خارجی نداشتند. در برخی از موارد با استناد به یک منبع، که آن هم کهن نیست، از فردی به عنوان شهید یاد شده است. | ||
در منابع کتاب، کتابهایى چون | در منابع کتاب، کتابهایى چون [[إبصار العين في أنصار الحسين عليهالسلام (طبع جدید)|ابصار العین]] از [[سماوی، محمد|سماوى]]، [[ذخيرة الدارين فيما يتعلق بمصائب الحسين عليهالسلام و أصحابه|ذخیرة الدّارین]] از [[حسینی حائری شیرازی، عبدالمجید بن محمدرضا|حسینى حائرى شیرازى]] و [[فرسان الهیجاء در شرح حالات اصحاب حضرت سیدالشهداء علیهالسلام|فرسان الهیجاء]] از [[محلاتی، ذبیحالله|محلّاتى]]، که هر سه در شرح حال اصحاب امام حسین(ع) است، ملاحظه مىشود.<ref> اسفندیاری، محمد، ص190-191</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۶
وسیلة الدارین فی انصار الحسین(ع) تألیف سید ابراهیم موسوی زنجانی، مقدمه سید محمدصادق آل بحرالعلوم؛ کتابى است توصیفى دربارۀ قیام امام حسین(ع) و بیان کنندۀ «نظر رایج» شیعه در بارۀ آن حضرت و تاریخ پایان تألیف آن جمادىالاوّل ١٣٩٢ است. از عنوان کتاب چنین بر مىآید که موضوع آن به اصحاب امام حسین(ع) اختصاص دارد؛ امّا چنین نیست و تنها بخشى از کتاب در این باره است. مضافاً اینکه عنوان نهاده شده بر کتاب مطابق با عنوانی نیست که نویسنده در آغاز و پایان کتاب به قلم آورده است. زیرا نویسنده در آغاز کتاب مىگوید: «اسمیت هذا الکتاب وسیلة الدارین فی شهادة ابی عبدالله الحسین، و اهلبیته و اصحابه». (ص١٢). و در پایان کتاب میگوید: «تم کتاب وسیلة الدارین فى مقتل الحسین المظلوم علیهالسلام و اهلبیته و اصحابه». (ص434).
وسيلة الدارين في انصار الحسين(ع) | |
---|---|
پدیدآوران | موسوی زنجانی، سید ابراهیم (نویسنده) آل بحرالعلوم، سید محمدصادق (مقدمه) |
ناشر | مؤسسة الاعلمی للمطبوعات |
مکان نشر | بیروت |
سال نشر | 1402 |
چاپ | دوم |
موضوع | واقعه کربلا، ۶۱ق.,حسین بن علی(ع)، امام سوم، ۴-۶۱ق. - اصحاب |
کد کنگره | BP۴۱/۵/م۸،و۵ |
مطالب کتاب در دوازده مقصد گنجانده شده است. مقصد اوّل دربارۀ امام حسین(ع)، مقصد دوم دربارۀ کربلا، مقصد سوم دربارۀ کفر قاتلان امام حسین(ع)، مقصد چهارم در فضیلت اصحاب امام حسین(ع) و مقصد پنجم و ششم در شرح حال آنان است. مقصد هفتم در شهادت اهلبیت(ع) آن حضرت و مقصد هشتم در شهادت فرزندان اوست. مقصد نهم به شهادت آن حضرت اختصاص دارد و در مقصد دهم تا دوازدهم از روانه کردن اسیران به کوفه و شام و مدینه و رخدادهای در این مسیر و ماجرای سرهای شهیدان سخن رفته است.
نویسنده در آغاز گفته است که در این کتاب شرح حال دویست و سى و پنج تن از اصحاب شهید امام حسین(ع) را آورده است. وى از بسیارى از کسانى که در منابع قدیم و جدید به عنوان شهید نام برده شده، یاد کرده و شرح حالشان را آورده است. او چندان عهدهدار صحّت و سقم منقولات نشده و چه بسا از افرادی یاد کرده که شهید نشدند و یا وجود خارجی نداشتند. در برخی از موارد با استناد به یک منبع، که آن هم کهن نیست، از فردی به عنوان شهید یاد شده است.
در منابع کتاب، کتابهایى چون ابصار العین از سماوى، ذخیرة الدّارین از حسینى حائرى شیرازى و فرسان الهیجاء از محلّاتى، که هر سه در شرح حال اصحاب امام حسین(ع) است، ملاحظه مىشود.[۱]
پانویس
- ↑ اسفندیاری، محمد، ص190-191
منابع مقاله
اسفندیاری، محمد؛ کتابشناسی تاریخی امام حسین(ع) به ضمیمه امام حسین(ع) در الذریعه، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، زمستان 1380