الأمر و النهي على معنى الشافعي: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR105681J1.jpg | عنوان = الأمر و النهي على معنى الشافعي | عنوانهای دیگر = فتاوی للإمام المزني | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مزنی، اسماعیل بن یحیی (نويسنده) درویش، انور هشام (مصحح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | مو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۱۶۴/۵/م۴الف۸ | ||
| موضوع =امر و نهی (اصول فقه) - اصول فقه شافعی -- قرن ۳ق. - اصول فقه اهلسنت -- قرن ۳ق. | | موضوع =امر و نهی (اصول فقه) - اصول فقه شافعی -- قرن ۳ق. - اصول فقه اهلسنت -- قرن ۳ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأمر و النهي على معنى الشافعي'''، تألیف اصولی و فقیه شافعی قرن سوم قمری، [[ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی مُزَنی]] (175- 264ق)، رسالهای مختصر و تخصصی در باب دانش اصول فقه است که دیدگاه [[ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعى]] معروف به [[امام شافعی]] (150- 204ق) را درباره دلالت امر و نهی توضیح میدهد. پژوهشگر معاصر، [[انور هشام درویش]]، این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند، نوشته و در پایان، چند فتوی از فتاوای فقهی مزنی را نیز ضمیمه کرده است. | '''الأمر و النهي على معنى الشافعي'''، تألیف اصولی و فقیه شافعی قرن سوم قمری، [[مزنی، اسماعیل بن یحیی|ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی مُزَنی]] (175- 264ق)، رسالهای مختصر و تخصصی در باب دانش اصول فقه است که دیدگاه [[ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعى]] معروف به [[امام شافعی]] (150- 204ق) را درباره دلالت امر و نهی توضیح میدهد. پژوهشگر معاصر، [[انور هشام درویش]]، این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند، نوشته و در پایان، چند فتوی از فتاوای فقهی مزنی را نیز ضمیمه کرده است. | ||
==ارتباط با آثار دیگر== | ==ارتباط با آثار دیگر== | ||
بنا بر نظر [[انور هشام درویش]]، کتاب حاضر یکی از مسائل کتاب دیگر [[ابوابراهیم مزنی]] به نام [[المسائل المعتبرة]] است. <ref> مقدمه محقق، ص52</ref> محقق کتاب، بعد از مقایسهای اجمالی بین روش نویسنده و روش شافعی به این نتیجه رسیده است که کتاب [[مزنی]] همانند حاشیهای بر برخی از مسائل اصولی در کتاب [[الامّ]] نوشته [[امام شافعی]] با افزودن بیان و توضیح مسأله و ذکر مثال است.<ref> مقدمه محقق، ص68</ref> | بنا بر نظر [[درویش، انور هشام|انور هشام درویش]]، کتاب حاضر یکی از مسائل کتاب دیگر [[مزنی، اسماعیل بن یحیی|ابوابراهیم مزنی]] به نام [[المسائل المعتبرة]] است. <ref> مقدمه محقق، ص52</ref> محقق کتاب، بعد از مقایسهای اجمالی بین روش نویسنده و روش شافعی به این نتیجه رسیده است که کتاب [[مزنی]] همانند حاشیهای بر برخی از مسائل اصولی در کتاب [[الامّ]] نوشته [[امام شافعی]] با افزودن بیان و توضیح مسأله و ذکر مثال است.<ref> مقدمه محقق، ص68</ref> | ||
==هدف و روش== | ==هدف و روش== | ||
* کسی از نویسنده پرسید: حاصل جمله امر و نهی در نظر شافعی چیست؟ [[مزنی]] پاسخ داد: مذهب شافعی در نظر من این است که امر و نهی از جانب خدای متعال، بر عموم، ظاهر و حتم (وجوب) دلالت دارد؛ مگر آنکه دلیلی در سیاق خبر و غیر آن بیاید که خصوص، باطن یا ارشاد یا اباحه یا دلالت را نشان دهد؛ پس قبول دلیل لازم است.<ref> متن کتاب، ص71</ref> | * کسی از نویسنده پرسید: حاصل جمله امر و نهی در نظر شافعی چیست؟ [[مزنی، اسماعیل بن یحیی|مزنی]] پاسخ داد: مذهب شافعی در نظر من این است که امر و نهی از جانب خدای متعال، بر عموم، ظاهر و حتم (وجوب) دلالت دارد؛ مگر آنکه دلیلی در سیاق خبر و غیر آن بیاید که خصوص، باطن یا ارشاد یا اباحه یا دلالت را نشان دهد؛ پس قبول دلیل لازم است.<ref> متن کتاب، ص71</ref> | ||
* [[انور هشام درویش]]، هرچند تأکید کرده است که [[مزنی]] در مذهب شافعی، مقلد نبود، بلکه مجتهد مطلق بود و [[امام شافعی]] وی را به سوی اجتهاد راهنمایی کرد و گفت: تو نیز ملکه قیاس داری؛<ref> مقدمه محقق، ص49 </ref> ولی افزوده است که او از [[امام شافعی]] در روش انتقاد تأثیر پذیرفته و با مثالهایی این ویژگی را توضیح داده است. <ref> ر.ک: مقدمه محقق، ص65- 68</ref> | * [[درویش، انور هشام|انور هشام درویش]]، هرچند تأکید کرده است که [[مزنی، اسماعیل بن یحیی|مزنی]] در مذهب شافعی، مقلد نبود، بلکه مجتهد مطلق بود و [[امام شافعی]] وی را به سوی اجتهاد راهنمایی کرد و گفت: تو نیز ملکه قیاس داری؛<ref> مقدمه محقق، ص49 </ref> ولی افزوده است که او از [[امام شافعی]] در روش انتقاد تأثیر پذیرفته و با مثالهایی این ویژگی را توضیح داده است. <ref> ر.ک: مقدمه محقق، ص65- 68</ref> | ||
==ساختار و محتوا== | ==ساختار و محتوا== | ||
این اثر، از مقدمه | این اثر، از مقدمه ودو بخش اصلی به ترتیب ذیل تشکیل شده است: | ||
* مقدمه (ویژگی، زبان و راوی نسخه خطی، روش تحقیق، شرححال امام مزنی، امر و نهی و اصولین متقدم و ارتباط امام شافعی و امام مزنی). | * مقدمه (ویژگی، زبان و راوی نسخه خطی، روش تحقیق، شرححال امام مزنی، امر و نهی و اصولین متقدم و ارتباط امام شافعی و امام مزنی). | ||
# «الأمر و النهي على معنى الشافعي»: در این رساله، پاسخ مزنی به پرسش از دیدگاه شافعی در مسأله امر و نهی با تفصیل (امر و نهی در قرآن، سنت و...) بیان شده است. | # «الأمر و النهي على معنى الشافعي»: در این رساله، پاسخ مزنی به پرسش از دیدگاه شافعی در مسأله امر و نهی با تفصیل (امر و نهی در قرآن، سنت و...) بیان شده است. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
* ... گفتار پیامبر(ص): «سَمِّ اللهَ و کُل ممّا یلیک» (نام خدا را بیاور (بسم الله بگو) و از آنچه نزدیک تو در سفره است، بخور.)، معنایش ادب نیکو و رفتار زیبا در معاشرت و همغذایی است.<ref> متن کتاب، ص84</ref> | *... گفتار پیامبر(ص): «سَمِّ اللهَ و کُل ممّا یلیک» (نام خدا را بیاور (بسم الله بگو) و از آنچه نزدیک تو در سفره است، بخور.)، معنایش ادب نیکو و رفتار زیبا در معاشرت و همغذایی است.<ref> متن کتاب، ص84</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (مباحث خاص)]] | |||
[[رده: مباحث الفاظ]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۱۹
الأمر و النهي على معنى الشافعي، تألیف اصولی و فقیه شافعی قرن سوم قمری، ابوابراهیم اسماعیل بن یحیی مُزَنی (175- 264ق)، رسالهای مختصر و تخصصی در باب دانش اصول فقه است که دیدگاه ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعى معروف به امام شافعی (150- 204ق) را درباره دلالت امر و نهی توضیح میدهد. پژوهشگر معاصر، انور هشام درویش، این اثر را تصحیح کرده و برای آن مقدمهای سودمند، نوشته و در پایان، چند فتوی از فتاوای فقهی مزنی را نیز ضمیمه کرده است.
| الأمر و النهي على معنى الشافعي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مزنی، اسماعیل بن یحیی (نويسنده) درویش، انور هشام (مصحح) |
| عنوانهای دیگر | فتاوی للإمام المزني |
| سال نشر | 2013م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | امر و نهی (اصول فقه) - اصول فقه شافعی -- قرن ۳ق. - اصول فقه اهلسنت -- قرن ۳ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP۱۶۴/۵/م۴الف۸ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ارتباط با آثار دیگر
بنا بر نظر انور هشام درویش، کتاب حاضر یکی از مسائل کتاب دیگر ابوابراهیم مزنی به نام المسائل المعتبرة است. [۱] محقق کتاب، بعد از مقایسهای اجمالی بین روش نویسنده و روش شافعی به این نتیجه رسیده است که کتاب مزنی همانند حاشیهای بر برخی از مسائل اصولی در کتاب الامّ نوشته امام شافعی با افزودن بیان و توضیح مسأله و ذکر مثال است.[۲]
هدف و روش
- کسی از نویسنده پرسید: حاصل جمله امر و نهی در نظر شافعی چیست؟ مزنی پاسخ داد: مذهب شافعی در نظر من این است که امر و نهی از جانب خدای متعال، بر عموم، ظاهر و حتم (وجوب) دلالت دارد؛ مگر آنکه دلیلی در سیاق خبر و غیر آن بیاید که خصوص، باطن یا ارشاد یا اباحه یا دلالت را نشان دهد؛ پس قبول دلیل لازم است.[۳]
- انور هشام درویش، هرچند تأکید کرده است که مزنی در مذهب شافعی، مقلد نبود، بلکه مجتهد مطلق بود و امام شافعی وی را به سوی اجتهاد راهنمایی کرد و گفت: تو نیز ملکه قیاس داری؛[۴] ولی افزوده است که او از امام شافعی در روش انتقاد تأثیر پذیرفته و با مثالهایی این ویژگی را توضیح داده است. [۵]
ساختار و محتوا
این اثر، از مقدمه ودو بخش اصلی به ترتیب ذیل تشکیل شده است:
- مقدمه (ویژگی، زبان و راوی نسخه خطی، روش تحقیق، شرححال امام مزنی، امر و نهی و اصولین متقدم و ارتباط امام شافعی و امام مزنی).
- «الأمر و النهي على معنى الشافعي»: در این رساله، پاسخ مزنی به پرسش از دیدگاه شافعی در مسأله امر و نهی با تفصیل (امر و نهی در قرآن، سنت و...) بیان شده است.
- «فتاوی الإمام المزني» (فتاوای مزنی درباره 9 مسأله فقهی از جمله بیع، طلاق و ظهار).
نمونه مباحث
- ... گفتار پیامبر(ص): «سَمِّ اللهَ و کُل ممّا یلیک» (نام خدا را بیاور (بسم الله بگو) و از آنچه نزدیک تو در سفره است، بخور.)، معنایش ادب نیکو و رفتار زیبا در معاشرت و همغذایی است.[۶]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.