ألفية السيوطي في علم الحديث: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR86053J1.jpg | عنوان = ألفية السيوطي في علم الحديث | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) شاکر، احمد محمد (مصحح) حافظ عراقی، عبد الرحیم بن حسین ( نويسنده) |زبان | ز...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
    [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
    [[شاکر، احمد محمد ]] (مصحح)
    [[شاکر، احمد محمد]] (مصحح)
    [[حافظ عراقی، عبد الرحیم بن حسین]] ( نويسنده)
    [[حافظ عراقی، عبد الرحیم بن حسین]] (نويسنده)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''ألفية السيوطي في علم الحديث'''، نوشته جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر سیوطی شافعی (849-911ق) است. او در این اثر، اصول و قاعده‌های علم حدیث را گرد آورده و به نظم کشیده است. این قاعده‌ها میزانی برای ارزیابی درستی و کژی روایاتند. احمد محمد شاکر، پژوهش کتاب را انجام داده است.
    '''ألفية السيوطي في علم الحديث'''، نوشته [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر سیوطی شافعی]] (849-911ق) است. او در این اثر، اصول و قاعده‌های علم حدیث را گرد آورده و به نظم کشیده است. این قاعده‌ها میزانی برای ارزیابی درستی و کژی روایاتند. [[شاکر، احمد محمد|احمد محمد شاکر]]، پژوهش کتاب را انجام داده است.


    هرچند، این الفیه به الفیه عراقی می‌ماند، از مباحث بیشتر و نظم‌یافته‌تری برخوردار است که به‌گونه‌ای موجز بیان شده‌اند. سیوطی نظم خود را بدیع، روان و دارای بیان شیرین توصیف می‌کند که در فهم خواننده گِره نمی‌اندازد و در آن، درازگویی دیده نمی‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>‏. او می‌گوید: این الفیه را در پنج روز سروده است<ref>ر.ک: همان، ص146</ref>‏.
    هرچند، این الفیه به الفیه عراقی می‌ماند، از مباحث بیشتر و نظم‌یافته‌تری برخوردار است که به‌گونه‌ای موجز بیان شده‌اند. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] نظم خود را بدیع، روان و دارای بیان شیرین توصیف می‌کند که در فهم خواننده گِره نمی‌اندازد و در آن، درازگویی دیده نمی‌شود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>‏. او می‌گوید: این الفیه را در پنج روز سروده است<ref>ر.ک: همان، ص146</ref>‏.


    سیوطی کتابش را با تعریف حدیث آغاز می‌کند و اقسام آن را می‌شناساند. او سپس، مباحث علم حدیث را با روش شناخت راویان مقبول و مردود پی ‌می‌گیرد و با شناخت تاریخ زادروز و مرگشان پایان می‌دهد. او در این میان، مباحث بسیاری را بیان می‌کند. برخی از آن‌ها عبارتند از: مراتب تعدیل و تجریح، تحمّل حدیث و اقسام آن، کتابت حدیث، الفاظ غریب حدیث، شناخت صحابه و تابعین و اتباع آنان، روایت فرزند از پدر و برعکس آن، لقب‌ها، کنیه‌ها، روایت مؤتلف و مختلف، شناخت راویان و...<ref>ر.ک: همان، ص152-149</ref>‏.
    [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] کتابش را با تعریف حدیث آغاز می‌کند و اقسام آن را می‌شناساند. او سپس، مباحث علم حدیث را با روش شناخت راویان مقبول و مردود پی ‌می‌گیرد و با شناخت تاریخ زادروز و مرگشان پایان می‌دهد. او در این میان، مباحث بسیاری را بیان می‌کند. برخی از آن‌ها عبارتند از: مراتب تعدیل و تجریح، تحمّل حدیث و اقسام آن، کتابت حدیث، الفاظ غریب حدیث، شناخت صحابه و تابعین و اتباع آنان، روایت فرزند از پدر و برعکس آن، لقب‌ها، کنیه‌ها، روایت مؤتلف و مختلف، شناخت راویان و...<ref>ر.ک: همان، ص152-149</ref>‏.


    این اثر با عنوان [[ألفية السيوطي في مصطلح الحديث]] و با جایگزینی واژه «مصطلح» به‌جای علم، کتاب‌شناسی شده است. احمد محمد شاکر (محقق) کتاب‌ها و اَعلامی را که در متن آمده‌اند، می‌شناساند<ref>ر.ک: همان، ص142 و 145</ref>‏ و برای تبیین بهتر علم حدیث، برخی عبارت‌های متن را توضیح بیشتری می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص146</ref>‏.
    این اثر با عنوان ألفية السيوطي في مصطلح الحديث و با جایگزینی واژه «مصطلح» به‌جای علم، کتاب‌شناسی شده است. [[شاکر، احمد محمد|احمد محمد شاکر]] (محقق) کتاب‌ها و اَعلامی را که در متن آمده‌اند، می‌شناساند<ref>ر.ک: همان، ص142 و 145</ref>‏ و برای تبیین بهتر علم حدیث، برخی عبارت‌های متن را توضیح بیشتری می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص146</ref>‏.


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:علم الحدیث]]
    [[رده:آثار کلی علم الحدیث]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۶

    ألفية السيوطي في علم الحديث
    ألفية السيوطي في علم الحديث
    پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده)

    شاکر، احمد محمد (مصحح)

    حافظ عراقی، عبد الرحیم بن حسین (نويسنده)
    ناشرالمکتبة العلمیة
    مکان نشر[بی جا]
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /س9الف8 108 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ألفية السيوطي في علم الحديث، نوشته جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابی‌بکر سیوطی شافعی (849-911ق) است. او در این اثر، اصول و قاعده‌های علم حدیث را گرد آورده و به نظم کشیده است. این قاعده‌ها میزانی برای ارزیابی درستی و کژی روایاتند. احمد محمد شاکر، پژوهش کتاب را انجام داده است.

    هرچند، این الفیه به الفیه عراقی می‌ماند، از مباحث بیشتر و نظم‌یافته‌تری برخوردار است که به‌گونه‌ای موجز بیان شده‌اند. سیوطی نظم خود را بدیع، روان و دارای بیان شیرین توصیف می‌کند که در فهم خواننده گِره نمی‌اندازد و در آن، درازگویی دیده نمی‌شود[۱]‏. او می‌گوید: این الفیه را در پنج روز سروده است[۲]‏.

    سیوطی کتابش را با تعریف حدیث آغاز می‌کند و اقسام آن را می‌شناساند. او سپس، مباحث علم حدیث را با روش شناخت راویان مقبول و مردود پی ‌می‌گیرد و با شناخت تاریخ زادروز و مرگشان پایان می‌دهد. او در این میان، مباحث بسیاری را بیان می‌کند. برخی از آن‌ها عبارتند از: مراتب تعدیل و تجریح، تحمّل حدیث و اقسام آن، کتابت حدیث، الفاظ غریب حدیث، شناخت صحابه و تابعین و اتباع آنان، روایت فرزند از پدر و برعکس آن، لقب‌ها، کنیه‌ها، روایت مؤتلف و مختلف، شناخت راویان و...[۳]‏.

    این اثر با عنوان ألفية السيوطي في مصطلح الحديث و با جایگزینی واژه «مصطلح» به‌جای علم، کتاب‌شناسی شده است. احمد محمد شاکر (محقق) کتاب‌ها و اَعلامی را که در متن آمده‌اند، می‌شناساند[۴]‏ و برای تبیین بهتر علم حدیث، برخی عبارت‌های متن را توضیح بیشتری می‌دهد[۵]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص3
    2. ر.ک: همان، ص146
    3. ر.ک: همان، ص152-149
    4. ر.ک: همان، ص142 و 145
    5. ر.ک: همان، ص146

    منابع مقاله

    متن کتاب.


    وابسته‌ها