الحدائق في علم الحديث و الزهدیات: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابنج' به 'ابن ج') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی' به 'ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی]] (نويسنده) | ||
[[سبکی، مصطفی]] (محقق) | [[سبکی، مصطفی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۷
الحدائق في علم الحديث و الزهدیات | |
---|---|
پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده) سبکی، مصطفی (محقق) |
عنوانهای دیگر | کتاب الحدائق في علم الحديث و الزهدیات |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1408ق - 1988م |
چاپ | 1 |
موضوع | احادیث اهل سنت - قرن 6ق. |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | BP 123/الف۲ح۴ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
كتاب الحدائق في علم الحديث و الزهديات، نوشته ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (510-597ق)، فقیه حنبلی، محدث، مورخ و متکلم است. این کتاب، توسط مصطفی سبکی تحقیق شده است.
نوشتار حاضر، مشتمل بر شصتوچهار کتاب در حدیث است[۱] که در آن احادیث مرتبط با آداب، فضائل، ترغیب و بهترین و ظریفترین اخبار زاهدان و کلمات حکلما و غیره گردآوری شده است. نویسنده تلاش کرده تا از میان روایات منقول، صحیحترین آنها را برگزیند. وی به جهت اختصار کلام از ذکر برخی از اسناد احادیث پرهیز کرده است [۲].
نویسنده در این اثر بیش از هر چیز بر مصادری مانند مسند احمد بن حنبل، صحیح بخاری، صحیح مسلم، سنن ترمذی و کتاب زهد احمد بن حنبل تکیه کرده است[۳].
ساختار اثر بر اساس شصتوچهار کتاب بههمراه ابواب مختلف در ذیل هریک از آنها تنظیم شده است. نویسنده در طبقهبندی احادیث هر کتاب در ابواب مشخص، مقصود و مراد اصلی آنها را مد نظر قرار داده است؛ بااینوجود در مواردی برخی از احادیث به دلیل محتوا و قابلیت آنها در بابهای مختلف ذکر شدهاند. دامنه احادیث ذکرشده در این اثر از آغاز خلقت تا جهان آخرت را شامل شده است[۴].
این اثر از اهمیت ویژهای برخوردار است؛ به همین جهت مورد مراجعه و استناد برخی از نویسندگان پس از مؤلف قرار گرفته است[۵].
محقق علاوه بر استخراج و مسندسازی روایات و آدرسدهی آیات، در مواردی تعلیقاتی را در راستای توضیح برخی مطالب و روایات کتاب ذکر کرده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.