ما رواه الواعون في أخبار الطاعون: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR122523J1.jpg | عنوان = ما رواه الواعون في أخبار الطاعون | عنوان‌های دیگر = أخبار الطاعون فیما رواه الواعون ** بذل الماعون في فضل الماعون. تلخیص ** مختصر بذل الماعون ** مکتبة الإمام السیوي في الطب النبوي | پدیدآورندگان | پدی...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر]] (نويسنده) | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر]] (نويسنده) | ||
[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی ]] (نويسنده) | [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی]] (نويسنده) | ||
[[بار، محمد علی]] ( محقق) | [[بار، محمد علی]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ما رواه الواعون في أخبار الطاعون'''، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان علت طاعون و تاریخ وقوع آن در بلاد اسلامی. | '''ما رواه الواعون في أخبار الطاعون'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان علت طاعون و تاریخ وقوع آن در بلاد اسلامی. | ||
سیوطی در این کتاب، پس از مقدمه، از مبدأ طاعون سخن گفته، می‌گوید: «شیخان از اسامة بن زید روایت کرده‌اند که پیامبر(ص) فرمود: «این طاعون، عقوبتی الهی است و مابقی عذابی است که یک قوم را شکنجه می‌کند». در قولی دیگر آمده: «عقوبتی است که خداوند به‌وسیله آن، برخی امت‌ها را هلاک ساخت و بخشی از آن طاعون، در زمین باقی ماند تا احیانا بازگردد». سپس سیوطی به طاعونی اشاره می‌کند که قوم فرعون در مصر دچارش شدند و از اینان، هفتاد هزار نفر به هلاکت رسیدند<ref>ر.ک: زهیربابا، محمد، ص123</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در این کتاب، پس از مقدمه، از مبدأ طاعون سخن گفته، می‌گوید: «شیخان از اسامة بن زید روایت کرده‌اند که پیامبر(ص) فرمود: «این طاعون، عقوبتی الهی است و مابقی عذابی است که یک قوم را شکنجه می‌کند». در قولی دیگر آمده: «عقوبتی است که خداوند به‌وسیله آن، برخی امت‌ها را هلاک ساخت و بخشی از آن طاعون، در زمین باقی ماند تا احیانا بازگردد». سپس سیوطی به طاعونی اشاره می‌کند که قوم فرعون در مصر دچارش شدند و از اینان، هفتاد هزار نفر به هلاکت رسیدند<ref>ر.ک: زهیربابا، محمد، ص123</ref>. | ||
در مورد شناخت طاعون، سیوطی بر حدیثی که طبرانی در «الأوسط» از ابن عمر روایت کرده، تکیه می‌کند که گفته است: «رسول خدا(ص) فرمود: فنای امتم در طعن و طاعون است. گفتیم طعن را دانستیم، اما طاعون چیست؟ فرمود: وخز أعدائكم من الجن؛ یعنی عذابی است از جانب دشمنانتان (جن‌ها)»<ref>ر.ک: همان</ref>. | در مورد شناخت طاعون، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] بر حدیثی که [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] در «الأوسط» از ابن عمر روایت کرده، تکیه می‌کند که گفته است: «رسول خدا(ص) فرمود: فنای امتم در طعن و طاعون است. گفتیم طعن را دانستیم، اما طاعون چیست؟ فرمود: وخز أعدائكم من الجن؛ یعنی عذابی است از جانب دشمنانتان (جن‌ها)»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سیوطی می‌گوید: این احادیث، نظر اطبا، مبنی بر اینکه «طاعون ماده‌ای سمی [است] که ورمی کشنده را در پی دارد و دلیل آن از بین رفتن جوهر هواست» را باطل می‌کند. سیوطی به سرایت طاعون در بلاد اسلامی اشاره کرده و می‌گوید: «اولین طاعون در عمواس (یکی از بلاد شام) در زمان خلافت عمر رخ داد»<ref>ر.ک: همان</ref>. | سیوطی می‌گوید: این احادیث، نظر اطبا، مبنی بر اینکه «طاعون ماده‌ای سمی [است] که ورمی کشنده را در پی دارد و دلیل آن از بین رفتن جوهر هواست» را باطل می‌کند. سیوطی به سرایت طاعون در بلاد اسلامی اشاره کرده و می‌گوید: «اولین طاعون در عمواس (یکی از بلاد شام) در زمان خلافت عمر رخ داد»<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سیوطی در این کتاب، موارد زیادی از وقوع طاعون در کشورهای عربی را برشمرده، در پایان می‌گوید: «طاعون فراگیر در سال 749 روی داد؛ طاعونی که مانند آن در دنیا رخ نداد؛ زیرا شرق و غرب را فراگرفت و داخل مکه مشرفه نیز شد و برخی حیوانات را دچار خود کرد»<ref>ر.ک: همان، ص124</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در این کتاب، موارد زیادی از وقوع طاعون در کشورهای عربی را برشمرده، در پایان می‌گوید: «طاعون فراگیر در سال 749 روی داد؛ طاعونی که مانند آن در دنیا رخ نداد؛ زیرا شرق و غرب را فراگرفت و داخل مکه مشرفه نیز شد و برخی حیوانات را دچار خود کرد»<ref>ر.ک: همان، ص124</ref>. | ||
سیوطی از عدم ورود طاعون به مدینه منوره و مکه مشرفه - چنان‌که در تعدادی روایات آمده - بسیار سخن می‌گوید. سپس ورود آن را به مکه در سال 749ق، یاد می‌کند و می‌گوید: طاعون به دلیل حرمت مکه، به حریم خانه‌های کفار وارد شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] از عدم ورود طاعون به مدینه منوره و مکه مشرفه - چنان‌که در تعدادی روایات آمده - بسیار سخن می‌گوید. سپس ورود آن را به مکه در سال 749ق، یاد می‌کند و می‌گوید: طاعون به دلیل حرمت مکه، به حریم خانه‌های کفار وارد شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
سیوطی در رساله‌اش تأکید کرده است: بهترین وسیله برای درمان طاعون، دعا و درود بر پیامبر(ص) همراه با استفاده از گل‌های بنفشه است<ref>ر.ک: همان</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در رساله‌اش تأکید کرده است: بهترین وسیله برای درمان طاعون، دعا و درود بر پیامبر(ص) همراه با استفاده از گل‌های بنفشه است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
زهیر بابا، محمد، «کتاب‌شناسی موضوعی: تألیفات طبی سیوطی معرفی و نقد»، ترجمه علینقیان، حسین، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش مهر و آبان 1389- شماره | [[:noormags:752833|زهیر بابا، محمد، «کتاب‌شناسی موضوعی: تألیفات طبی سیوطی معرفی و نقد»، ترجمه علینقیان، حسین، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش مهر و آبان 1389- شماره 124]]. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:علوم پزشکی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:پزشکی داخلی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۳۵
| ما رواه الواعون في أخبار الطاعون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده)
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی (نويسنده) بار، محمد علی (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | أخبار الطاعون فیما رواه الواعون ** بذل الماعون في فضل الماعون. تلخیص ** مختصر بذل الماعون ** مکتبة الإمام السیوي في الطب النبوي |
| ناشر | دار القلم |
| مکان نشر | سوریه - دمشق |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | طاعون - متون قدیمی تا قرن 14 - طاعون - احادیث - پزشکی اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 4015ب2الف 179 RC |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ما رواه الواعون في أخبار الطاعون، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، کتابی است در بیان علت طاعون و تاریخ وقوع آن در بلاد اسلامی.
سیوطی در این کتاب، پس از مقدمه، از مبدأ طاعون سخن گفته، می‌گوید: «شیخان از اسامة بن زید روایت کرده‌اند که پیامبر(ص) فرمود: «این طاعون، عقوبتی الهی است و مابقی عذابی است که یک قوم را شکنجه می‌کند». در قولی دیگر آمده: «عقوبتی است که خداوند به‌وسیله آن، برخی امت‌ها را هلاک ساخت و بخشی از آن طاعون، در زمین باقی ماند تا احیانا بازگردد». سپس سیوطی به طاعونی اشاره می‌کند که قوم فرعون در مصر دچارش شدند و از اینان، هفتاد هزار نفر به هلاکت رسیدند[۱].
در مورد شناخت طاعون، سیوطی بر حدیثی که طبرانی در «الأوسط» از ابن عمر روایت کرده، تکیه می‌کند که گفته است: «رسول خدا(ص) فرمود: فنای امتم در طعن و طاعون است. گفتیم طعن را دانستیم، اما طاعون چیست؟ فرمود: وخز أعدائكم من الجن؛ یعنی عذابی است از جانب دشمنانتان (جن‌ها)»[۲].
سیوطی می‌گوید: این احادیث، نظر اطبا، مبنی بر اینکه «طاعون ماده‌ای سمی [است] که ورمی کشنده را در پی دارد و دلیل آن از بین رفتن جوهر هواست» را باطل می‌کند. سیوطی به سرایت طاعون در بلاد اسلامی اشاره کرده و می‌گوید: «اولین طاعون در عمواس (یکی از بلاد شام) در زمان خلافت عمر رخ داد»[۳].
سیوطی در این کتاب، موارد زیادی از وقوع طاعون در کشورهای عربی را برشمرده، در پایان می‌گوید: «طاعون فراگیر در سال 749 روی داد؛ طاعونی که مانند آن در دنیا رخ نداد؛ زیرا شرق و غرب را فراگرفت و داخل مکه مشرفه نیز شد و برخی حیوانات را دچار خود کرد»[۴].
سیوطی از عدم ورود طاعون به مدینه منوره و مکه مشرفه - چنان‌که در تعدادی روایات آمده - بسیار سخن می‌گوید. سپس ورود آن را به مکه در سال 749ق، یاد می‌کند و می‌گوید: طاعون به دلیل حرمت مکه، به حریم خانه‌های کفار وارد شده است[۵].
سیوطی در رساله‌اش تأکید کرده است: بهترین وسیله برای درمان طاعون، دعا و درود بر پیامبر(ص) همراه با استفاده از گل‌های بنفشه است[۶].
پانویس
منابع مقاله