تزیین الأرائک في إرسال النبي إلی الملائک: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR57768J1.jpg | عنوان = تزیین الأرائک في إرسال النبي إلی الملائک | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) لحام، سعید محمد (محقق و شارح) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تزيين الأرائك في إرسال النبي إلی الملائك'''، اثر جلالالدین سیوطی (متوفی 911ق)، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون مکلف بودن یا نبودن ملائکه با فرستاده شدن پیامبر(ص) بهسوی آنان، که با شرح و تحقیق سعید محمد | '''تزيين الأرائك في إرسال النبي إلی الملائك'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون مکلف بودن یا نبودن ملائکه با فرستاده شدن پیامبر(ص) بهسوی آنان، که با شرح و تحقیق [[لحام، سعید محمد|سعید محمد لحام]]، منتشر شده است. | ||
مطالب و موضوعات کتاب، حول محور سؤالی پیرامون دایره بعثت پیامبر(ص) و شمول یا عدم شمول آن برای ملائکه و مکلف بودن ایشان، شکل گرفته است. در سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که حافظ زینالدین عراقی معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است، از جمله آنکه پیامبر(ص) فرمود: «و أرسلت إلی الخلق كافة» و خلق یعنی جن، انس و ملائکه و اگر بخواهیم این حدیث را فقط به ثقلین تفسیر کنیم، مخصصی وجود ندارد. همچنین در آیه اول سوره فرقان: «تَبَارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را بهتدریج بر بندهاش نازل کرد، تا برای عالمیان بیمدهنده باشد)، عالم، شامل فرشتگان هم میشود. در آیه 19 سوره انعام: «وَ أُوحِي إِلَي هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» (وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن، شما و هرکس را که خبر این قرآن به او رسد، بترسانم) و مسلما این ابلاغ، به ملائکه هم رسیده است و گفته شده که فرشتگان از عبادت پروردگار خود، کوتاهی نکرده و صریحا، بیان گردیده است که آنها نیز با همین عبادات امت، عبادت میکنند؛ همانند حدیثی از سلمان که فرمود: «إذا كان الرجل في أرض فأقام الصلاة صلی خلفه ملكان؛ فإذا أذن و أقام، صلی خلفه من الملائكة ما لا يری طرفاه یركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يؤمنون علی دعائه»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-4</ref>. | مطالب و موضوعات کتاب، حول محور سؤالی پیرامون دایره بعثت پیامبر(ص) و شمول یا عدم شمول آن برای ملائکه و مکلف بودن ایشان، شکل گرفته است. در سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که [[حافظ زینالدین عراقی]] معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است، از جمله آنکه پیامبر(ص) فرمود: «و أرسلت إلی الخلق كافة» و خلق یعنی جن، انس و ملائکه و اگر بخواهیم این حدیث را فقط به ثقلین تفسیر کنیم، مخصصی وجود ندارد. همچنین در آیه اول سوره فرقان: «تَبَارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را بهتدریج بر بندهاش نازل کرد، تا برای عالمیان بیمدهنده باشد)، عالم، شامل فرشتگان هم میشود. در آیه 19 سوره انعام: «وَ أُوحِي إِلَي هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» (وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن، شما و هرکس را که خبر این قرآن به او رسد، بترسانم) و مسلما این ابلاغ، به ملائکه هم رسیده است و گفته شده که فرشتگان از عبادت پروردگار خود، کوتاهی نکرده و صریحا، بیان گردیده است که آنها نیز با همین عبادات امت، عبادت میکنند؛ همانند حدیثی از سلمان که فرمود: «إذا كان الرجل في أرض فأقام الصلاة صلی خلفه ملكان؛ فإذا أذن و أقام، صلی خلفه من الملائكة ما لا يری طرفاه یركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يؤمنون علی دعائه»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-4</ref>. | ||
سیوطی به این سؤال، دو پاسخ داده است: یکی جدلی و دیگری تحقیقی. جواب جدلی، این است که واژههایی همچون «خلق»، «عالمین» و...، یا عام مخصوصند و یا مراد از آنها خصوص است و مخصص آنها اجماعی است که در این زمینه ادعا گردیده است. در پاسخ به اینکه فرشتگان در عبادت سست نمیشوند، میتوان گفت: ملازمهای میان این مطلب و مدعا که مبعوث شدن پیامبر بر آنهاست، وجود ندارد؛ چراکه عبادت آنها، یا مستقیما از پروردگار گرفته شده و یا بهواسطه ارسال ملکی از جنس خود آنها بهسوی آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | سیوطی به این سؤال، دو پاسخ داده است: یکی جدلی و دیگری تحقیقی. جواب جدلی، این است که واژههایی همچون «خلق»، «عالمین» و...، یا عام مخصوصند و یا مراد از آنها خصوص است و مخصص آنها اجماعی است که در این زمینه ادعا گردیده است. در پاسخ به اینکه فرشتگان در عبادت سست نمیشوند، میتوان گفت: ملازمهای میان این مطلب و مدعا که مبعوث شدن پیامبر بر آنهاست، وجود ندارد؛ چراکه عبادت آنها، یا مستقیما از پروردگار گرفته شده و یا بهواسطه ارسال ملکی از جنس خود آنها بهسوی آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۹
تزيين الأرائك في إرسال النبي إلی الملائك، اثر جلالالدین سیوطی (متوفی 911ق)، رسالهای است کوتاه و مختصر پیرامون مکلف بودن یا نبودن ملائکه با فرستاده شدن پیامبر(ص) بهسوی آنان، که با شرح و تحقیق سعید محمد لحام، منتشر شده است.
| تزیین الأرائک في إرسال النبي إلی الملائک | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) لحام، سعید محمد (محقق و شارح) |
| ناشر | عالم الکتب |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1417ق - 1996م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مطالب و موضوعات کتاب، حول محور سؤالی پیرامون دایره بعثت پیامبر(ص) و شمول یا عدم شمول آن برای ملائکه و مکلف بودن ایشان، شکل گرفته است. در سؤالی که در این رابطه پرسیده شده، به این نکته اشاره شده است که حافظ زینالدین عراقی معتقد است: «آسمان محل تکلیف نیست». اما این امر، دارای اشکالاتی است، از جمله آنکه پیامبر(ص) فرمود: «و أرسلت إلی الخلق كافة» و خلق یعنی جن، انس و ملائکه و اگر بخواهیم این حدیث را فقط به ثقلین تفسیر کنیم، مخصصی وجود ندارد. همچنین در آیه اول سوره فرقان: «تَبَارَك الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَىٰ عَبْدِهِ لِيكونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا» (همیشه سودمند و بابرکت است آنکه فرقان را بهتدریج بر بندهاش نازل کرد، تا برای عالمیان بیمدهنده باشد)، عالم، شامل فرشتگان هم میشود. در آیه 19 سوره انعام: «وَ أُوحِي إِلَي هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ» (وحی شده به من آیات این قرآن تا به آن، شما و هرکس را که خبر این قرآن به او رسد، بترسانم) و مسلما این ابلاغ، به ملائکه هم رسیده است و گفته شده که فرشتگان از عبادت پروردگار خود، کوتاهی نکرده و صریحا، بیان گردیده است که آنها نیز با همین عبادات امت، عبادت میکنند؛ همانند حدیثی از سلمان که فرمود: «إذا كان الرجل في أرض فأقام الصلاة صلی خلفه ملكان؛ فإذا أذن و أقام، صلی خلفه من الملائكة ما لا يری طرفاه یركعون بركوعه و يسجدون بسجوده و يؤمنون علی دعائه»[۱].
سیوطی به این سؤال، دو پاسخ داده است: یکی جدلی و دیگری تحقیقی. جواب جدلی، این است که واژههایی همچون «خلق»، «عالمین» و...، یا عام مخصوصند و یا مراد از آنها خصوص است و مخصص آنها اجماعی است که در این زمینه ادعا گردیده است. در پاسخ به اینکه فرشتگان در عبادت سست نمیشوند، میتوان گفت: ملازمهای میان این مطلب و مدعا که مبعوث شدن پیامبر بر آنهاست، وجود ندارد؛ چراکه عبادت آنها، یا مستقیما از پروردگار گرفته شده و یا بهواسطه ارسال ملکی از جنس خود آنها بهسوی آنهاست[۲].
در پاسخ تحقیقی نیز، به اختلاف علما در بعثت پیامبر(ص) برای فرشتگان و وجود دو قول در این زمینه، اشاره و این دو قول، با قائلان و ادله هرکدام بررسی شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.