قرآن در مثنوی (جلد 1) : مدخل: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان = قرآن در مثنوی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = میرزا محمد، علیرضا (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی | مکان نشر =تهران | سال نشر =1386...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NURقرآن در مثنوی،مدخلJ1.jpg | ||
| عنوان = قرآن در مثنوی | | عنوان = قرآن در مثنوی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۱/م۸۸/ق۴ | ||
| موضوع = | | موضوع = مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- معلوما‌ت -- قرآن,مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- قرآن,قرن ۷ ق شعر فارسی,قرآن در ادبیات فارسی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی | | ناشر = پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''قرآن در مثنوی''' تألیف علیرضا میرزا | '''قرآن در مثنوی''' تألیف [[میرزا محمد، علیرضا|علیرضا میرزا محمد]]؛ این کتاب، به عنوان مدخل مقدمه‌ای است برای یک پژوهش بزرگ و در حال انجام، با عنوان «قرآن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]». در اين اثر جزئیات و ویژگی‌های آن پژوهش را به تفصیل شرح و توضیح داده است. در این تحقیق که انواع و اشکال مختلف تأثیرات قرآن بر [[مثنوی معنوی|مثنوی]] مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ تاکنون دو جلد آن- جلد اول به عنوان مقدمه و جلد دوم، شامل بررسی آیات دفتر اول [[مثنوی معنوی|مثنوی]]- تدوین و منتشر شده است. | ||
کتاب حاضر شامل مقدمه و سه بخش است. | کتاب حاضر شامل مقدمه و سه بخش است. | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
در مقدمه غرض و روش پژوهش، پیشینه، منابع و مآخذ آن را بیان می‌کند. | در مقدمه غرض و روش پژوهش، پیشینه، منابع و مآخذ آن را بیان می‌کند. | ||
در بخش نخست، در بیست صفحه، با عنوان شناخت مثنوی و مولوی، نکته‌های بسیار زیبا و ادیبانه‌ای را به صورت کلمات قصار در وصف و معرفی مثنوی و مولانا بیان کرده است. | در بخش نخست، در بیست صفحه، با عنوان شناخت [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، نکته‌های بسیار زیبا و ادیبانه‌ای را به صورت کلمات قصار در وصف و معرفی [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] بیان کرده است. | ||
در بخش دوم، در مقاله‌ای با عنوان انعکاس قرآن در شعر فارسی از آغاز تا روزگار | در بخش دوم، در مقاله‌ای با عنوان انعکاس قرآن در شعر فارسی از آغاز تا روزگار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، این موضوع را به تفصیل مورد تحقیق و بررسی قرار داده و نشان می‌دهد که انعکاس آیات قرآن، در اولین شعرهای فارسی کاملاً مشهود است و در دورۀ غزنویان اين امر قوّت می‌گیرد و سپس در عصر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] توسط ایشان به اوج خود می‌رسد. | ||
در بخش سوم که متن اصلی کتاب محسوب می‌شود، سبک و اسلوب مولوی در اقتباس از قرآن را مورد پژوهش قرار داده و نتایج آن را در بخش‌های مختلف و به تربیب ذیل گزارش کرده است: نگارنده می‌نویسد واژۀ مقدس قرآن، چهل بار و مترادفات آن به کرّات در مثنوی آمده‌است و به عنوان مثال، برای هر مورد، یک آیه و بیتی را که آیه در آن انعکاس یافته؛ ذکر می‌کند؛ در ادامه، انعکاس نام سوره‌ها در مثنوی و نام آیه و حروف مقطّعه و مفردات لغات قرآن و الفاظ جمع و افعال قرآن، مانند کرّمنا و اعطینا و مانند اینها را و همچنین مصطلحات ویژۀ قرآنی و اعلام به کار رفته در قرآن را که در مثنوی بازتاب یافته، بررسی کرده و از هر یک نمونه‌هایی را استخراج و فهرست وار ذکر می‌کند. آنگاه، ترکیبات اضافی و ترکیبات وصفی قرآن در مثنوی را نیز با ذکر نمونه‌هایی توضیح می‌دهد. | در بخش سوم که متن اصلی کتاب محسوب می‌شود، سبک و اسلوب [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در اقتباس از قرآن را مورد پژوهش قرار داده و نتایج آن را در بخش‌های مختلف و به تربیب ذیل گزارش کرده است: نگارنده می‌نویسد واژۀ مقدس قرآن، چهل بار و مترادفات آن به کرّات در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] آمده‌است و به عنوان مثال، برای هر مورد، یک آیه و بیتی را که آیه در آن انعکاس یافته؛ ذکر می‌کند؛ در ادامه، انعکاس نام سوره‌ها در مثنوی و نام آیه و حروف مقطّعه و مفردات لغات قرآن و الفاظ جمع و افعال قرآن، مانند کرّمنا و اعطینا و مانند اینها را و همچنین مصطلحات ویژۀ قرآنی و اعلام به کار رفته در قرآن را که در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] بازتاب یافته، بررسی کرده و از هر یک نمونه‌هایی را استخراج و فهرست وار ذکر می‌کند. آنگاه، ترکیبات اضافی و ترکیبات وصفی قرآن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را نیز با ذکر نمونه‌هایی توضیح می‌دهد. | ||
ترکیبات خود ساختۀ برگرفته از قرآن، کنایات خود ساختۀ برگرفته از قرآن و تعبیرات برگرفته از قرآن و برگردانیده به فارسی و مانند اینها را به طور مبسوط تحقیق نموده و هر یک را با مثال‌هایی از قرآن و مثنوی بیان می‌کند. شرح تمثیلات قرآن در مثنوی و امثال سائره در قرآن و جملات کوتاه قرآن که در مثنوی انعکاس یافته از موارد دیگر این پژوهش است. از تضمین آیۀ کامل در مثنوی، تضمین بخشی از آیه و یا عبارات قرآنی موزون در مثنوی نیز نمونه‌هایی را ذکر می‌کند. اقتباس لفظی از آیه یا بخشی از آن در | ترکیبات خود ساختۀ برگرفته از قرآن، کنایات خود ساختۀ برگرفته از قرآن و تعبیرات برگرفته از قرآن و برگردانیده به فارسی و مانند اینها را به طور مبسوط تحقیق نموده و هر یک را با مثال‌هایی از قرآن و [[مثنوی معنوی|مثنوی]] بیان می‌کند. شرح تمثیلات قرآن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و امثال سائره در قرآن و جملات کوتاه قرآن که در مثنوی انعکاس یافته از موارد دیگر این پژوهش است. از تضمین آیۀ کامل در مثنوی، تضمین بخشی از آیه و یا عبارات قرآنی موزون در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] نیز نمونه‌هایی را ذکر می‌کند. اقتباس لفظی از آیه یا بخشی از آن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، اقتباس از چند آیه در یک یا دو بیت، اقتباس از دو آیه در یک بیت، اقتباس از یک آیه در چند بیت و اقتباس از آیات یک سوره، از ابعاد و مباحث دیگر این تحقیق است که از هرکدام نمونه‌ای را به عنوان شاهد آورده است. اشاره‌های مثنوی به مضمون آیات و ترجمه‌های مثنوی از آیات، و آیات پُرکاربرد در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] از مطالب پایانی اين تحقیق می‌باشد. | ||
قابل ذکر است که مقصود نگارنده از بیان گزارش این مطالب، این است که بازتاب قرآن در مثنوی بسیارگسترده و عمیق است و به همین گستردگی توسط وی مورد بررسی قرارگرفته و نتایج آن به تفصیل در مجلدات بعدی این کتاب چاپ و عرضه خواهد شد. درآخر کتاب، علاوه بر فهرست منابع، فهرست راهنما، مانند فهرست آیات، احادیث | قابل ذکر است که مقصود نگارنده از بیان گزارش این مطالب، این است که بازتاب قرآن در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] بسیارگسترده و عمیق است و به همین گستردگی توسط وی مورد بررسی قرارگرفته و نتایج آن به تفصیل در مجلدات بعدی این کتاب چاپ و عرضه خواهد شد. درآخر کتاب، علاوه بر فهرست منابع، فهرست راهنما، مانند فهرست آیات، احادیث اشعار، اعلام، اشخاص، اماکن، جماعات، اقوام، آثار و اصطلاحات درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص356-357</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[قرآن در مثنوی (جلد2)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۰
| قرآن در مثنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرزا محمد، علیرضا (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1386 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. -- معلوما‌ت -- قرآن,مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- قرآن,قرن ۷ ق شعر فارسی,قرآن در ادبیات فارسی |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۱/م۸۸/ق۴ |
قرآن در مثنوی تألیف علیرضا میرزا محمد؛ این کتاب، به عنوان مدخل مقدمه‌ای است برای یک پژوهش بزرگ و در حال انجام، با عنوان «قرآن در مثنوی». در اين اثر جزئیات و ویژگی‌های آن پژوهش را به تفصیل شرح و توضیح داده است. در این تحقیق که انواع و اشکال مختلف تأثیرات قرآن بر مثنوی مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ تاکنون دو جلد آن- جلد اول به عنوان مقدمه و جلد دوم، شامل بررسی آیات دفتر اول مثنوی- تدوین و منتشر شده است.
کتاب حاضر شامل مقدمه و سه بخش است.
در مقدمه غرض و روش پژوهش، پیشینه، منابع و مآخذ آن را بیان می‌کند.
در بخش نخست، در بیست صفحه، با عنوان شناخت مثنوی و مولوی، نکته‌های بسیار زیبا و ادیبانه‌ای را به صورت کلمات قصار در وصف و معرفی مثنوی و مولانا بیان کرده است.
در بخش دوم، در مقاله‌ای با عنوان انعکاس قرآن در شعر فارسی از آغاز تا روزگار مولانا، این موضوع را به تفصیل مورد تحقیق و بررسی قرار داده و نشان می‌دهد که انعکاس آیات قرآن، در اولین شعرهای فارسی کاملاً مشهود است و در دورۀ غزنویان اين امر قوّت می‌گیرد و سپس در عصر مولانا توسط ایشان به اوج خود می‌رسد.
در بخش سوم که متن اصلی کتاب محسوب می‌شود، سبک و اسلوب مولوی در اقتباس از قرآن را مورد پژوهش قرار داده و نتایج آن را در بخش‌های مختلف و به تربیب ذیل گزارش کرده است: نگارنده می‌نویسد واژۀ مقدس قرآن، چهل بار و مترادفات آن به کرّات در مثنوی آمده‌است و به عنوان مثال، برای هر مورد، یک آیه و بیتی را که آیه در آن انعکاس یافته؛ ذکر می‌کند؛ در ادامه، انعکاس نام سوره‌ها در مثنوی و نام آیه و حروف مقطّعه و مفردات لغات قرآن و الفاظ جمع و افعال قرآن، مانند کرّمنا و اعطینا و مانند اینها را و همچنین مصطلحات ویژۀ قرآنی و اعلام به کار رفته در قرآن را که در مثنوی بازتاب یافته، بررسی کرده و از هر یک نمونه‌هایی را استخراج و فهرست وار ذکر می‌کند. آنگاه، ترکیبات اضافی و ترکیبات وصفی قرآن در مثنوی را نیز با ذکر نمونه‌هایی توضیح می‌دهد.
ترکیبات خود ساختۀ برگرفته از قرآن، کنایات خود ساختۀ برگرفته از قرآن و تعبیرات برگرفته از قرآن و برگردانیده به فارسی و مانند اینها را به طور مبسوط تحقیق نموده و هر یک را با مثال‌هایی از قرآن و مثنوی بیان می‌کند. شرح تمثیلات قرآن در مثنوی و امثال سائره در قرآن و جملات کوتاه قرآن که در مثنوی انعکاس یافته از موارد دیگر این پژوهش است. از تضمین آیۀ کامل در مثنوی، تضمین بخشی از آیه و یا عبارات قرآنی موزون در مثنوی نیز نمونه‌هایی را ذکر می‌کند. اقتباس لفظی از آیه یا بخشی از آن در مثنوی، اقتباس از چند آیه در یک یا دو بیت، اقتباس از دو آیه در یک بیت، اقتباس از یک آیه در چند بیت و اقتباس از آیات یک سوره، از ابعاد و مباحث دیگر این تحقیق است که از هرکدام نمونه‌ای را به عنوان شاهد آورده است. اشاره‌های مثنوی به مضمون آیات و ترجمه‌های مثنوی از آیات، و آیات پُرکاربرد در مثنوی از مطالب پایانی اين تحقیق می‌باشد.
قابل ذکر است که مقصود نگارنده از بیان گزارش این مطالب، این است که بازتاب قرآن در مثنوی بسیارگسترده و عمیق است و به همین گستردگی توسط وی مورد بررسی قرارگرفته و نتایج آن به تفصیل در مجلدات بعدی این کتاب چاپ و عرضه خواهد شد. درآخر کتاب، علاوه بر فهرست منابع، فهرست راهنما، مانند فهرست آیات، احادیث اشعار، اعلام، اشخاص، اماکن، جماعات، اقوام، آثار و اصطلاحات درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص356-357
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.