طنز در مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NURطنز در مثنوی معنویJ1.jpg | ||
| عنوان =طنز در مثنوی معنوی | | عنوان =طنز در مثنوی معنوی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۵۳۰۱/ع۸ط۹ | ||
| موضوع = | | موضوع =لطیفه، هجو و طنز مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,نقد و تفسیر مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,قرن ۷ ق طنز فارسی,قرن ۷ ق - تا‌ریخ و نقد شعر فارسی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =شرکت کتاب‌های جیبی | | ناشر =شرکت کتاب‌های جیبی | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''طنز در مثنوی معنوی''' اثر محمدعلی | '''طنز در مثنوی معنوی''' اثر [[علومی، محمدعلی|محمدعلی علومی]]، به بررسی طنز و فکاهیات در دفتر اول تا ششم "[[مثنوی معنوی]]"، سروده‌ی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] اختصاص یافته است و در سه جلد منتشر شده است. | ||
==طنز در مثنوی معنوی (جلد اول)== | ==طنز در مثنوی معنوی (جلد اول)== | ||
این کتاب؛ در قطع جیبی؛ شامل یک پیش درآمد و داستان‌های طنزآلود دفتر اول و دوم مثنوی است. در پیش در آمد دیدگاه تعدادی از نظریه‌پردازان را در باب چگونگی و چرایی ایجاد طنز بیان می‌کند و به این نکته اشاره دارد که با توجه به چون و چند ایجاد طنز، مولانا در | این کتاب؛ در قطع جیبی؛ شامل یک پیش درآمد و داستان‌های طنزآلود دفتر اول و دوم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است. در پیش در آمد دیدگاه تعدادی از نظریه‌پردازان را در باب چگونگی و چرایی ایجاد طنز بیان می‌کند و به این نکته اشاره دارد که با توجه به چون و چند ایجاد طنز، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، داستان سرایی طنزپرداز است. نگارنده برای درک طنز داستان‌های [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، تفاوت‌های معنا و مفهوم داستان را در گذشته و حال به ایجاز شرح می‌دهد. | ||
در بخش داستان‌ها، سیزده حکایت طنز آمیز و دوازده داستان فکاهی (فرق طنز و فکاهی در جلد سوم این مجموعه آمده‌است) را از دفتر اول و دوم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] گردآوری کرده است و در قسمت حکایات، غالبا، ابتدا آن‌ها را شرح نموده و سپس شیوه‌های داستان پردازی و لایه‌های پنهانی داستان را توضیح می‌دهد. | |||
منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است. | منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است. | ||
==طنز در مثنوی معنوی (جلد دوم)== | ==طنز در مثنوی معنوی (جلد دوم)== | ||
این کتاب، شامل مقدمه و طنزهای دفتر سوم و چهارم | این کتاب، شامل مقدمه و طنزهای دفتر سوم و چهارم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است. | ||
در مقدمه با هدف درک طنزهای [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، بخش‌هایی از آرا و اندیشه‌های بزرگان و نظریه پردازان ایرانی و خارجی را ذکر نموده است. داستان‌های طنز و فکاهی در دو بخش جداگانه تدوین شده و مؤلف غالبا داستان‌های طنزآمیز را شرح کرده و شیوه‌های طنز پردازی و داستان پردازی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] و لایه‌های پنهانی داستان را نیز بررسی و توضیح داده است. | |||
منابع و مآخذ در پایان کتاب آمده است. | |||
==طنز در مثنوی معنوی (جلد سوم)== | ==طنز در مثنوی معنوی (جلد سوم)== | ||
این کتاب، شامل مقدمه‌ای کوتاه و طنزهای دفتر پنجم و ششم مثنوی است. در مقدمه، تفاوت داستان فکاهی و طنز و ساختار آن به اختصار بیان شده است. داستان‌های طنزآلود و فکاهیات در دو بخش جداگانه تنظیم و مانند دو دفتر قبلی، تنها داستان‌های آن شرح داده شده و شیوه‌های طنزپردازی مولانا مورد بررسی قرار گرفته است. | این کتاب، شامل مقدمه‌ای کوتاه و طنزهای دفتر پنجم و ششم [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است. در مقدمه، تفاوت داستان فکاهی و طنز و ساختار آن به اختصار بیان شده است. داستان‌های طنزآلود و فکاهیات در دو بخش جداگانه تنظیم و مانند دو دفتر قبلی، تنها داستان‌های آن شرح داده شده و شیوه‌های طنزپردازی [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] مورد بررسی قرار گرفته است. | ||
منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص230-231</ref> | منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص230-231</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۳۹
| طنز در مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علومی، محمدعلی (نویسنده) |
| ناشر | شرکت کتاب‌های جیبی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1386 |
| چاپ | اول |
| موضوع | لطیفه، هجو و طنز مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,نقد و تفسیر مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,قرن ۷ ق طنز فارسی,قرن ۷ ق - تا‌ریخ و نقد شعر فارسی |
| تعداد جلد | 3ج |
| کد کنگره | PIR ۵۳۰۱/ع۸ط۹ |
طنز در مثنوی معنوی اثر محمدعلی علومی، به بررسی طنز و فکاهیات در دفتر اول تا ششم "مثنوی معنوی"، سروده‌ی مولانا اختصاص یافته است و در سه جلد منتشر شده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد اول)
این کتاب؛ در قطع جیبی؛ شامل یک پیش درآمد و داستان‌های طنزآلود دفتر اول و دوم مثنوی است. در پیش در آمد دیدگاه تعدادی از نظریه‌پردازان را در باب چگونگی و چرایی ایجاد طنز بیان می‌کند و به این نکته اشاره دارد که با توجه به چون و چند ایجاد طنز، مولانا در مثنوی، داستان سرایی طنزپرداز است. نگارنده برای درک طنز داستان‌های مثنوی، تفاوت‌های معنا و مفهوم داستان را در گذشته و حال به ایجاز شرح می‌دهد.
در بخش داستان‌ها، سیزده حکایت طنز آمیز و دوازده داستان فکاهی (فرق طنز و فکاهی در جلد سوم این مجموعه آمده‌است) را از دفتر اول و دوم مثنوی گردآوری کرده است و در قسمت حکایات، غالبا، ابتدا آن‌ها را شرح نموده و سپس شیوه‌های داستان پردازی و لایه‌های پنهانی داستان را توضیح می‌دهد.
منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد دوم)
این کتاب، شامل مقدمه و طنزهای دفتر سوم و چهارم مثنوی است.
در مقدمه با هدف درک طنزهای مولانا، بخش‌هایی از آرا و اندیشه‌های بزرگان و نظریه پردازان ایرانی و خارجی را ذکر نموده است. داستان‌های طنز و فکاهی در دو بخش جداگانه تدوین شده و مؤلف غالبا داستان‌های طنزآمیز را شرح کرده و شیوه‌های طنز پردازی و داستان پردازی مولانا و لایه‌های پنهانی داستان را نیز بررسی و توضیح داده است.
منابع و مآخذ در پایان کتاب آمده است.
طنز در مثنوی معنوی (جلد سوم)
این کتاب، شامل مقدمه‌ای کوتاه و طنزهای دفتر پنجم و ششم مثنوی است. در مقدمه، تفاوت داستان فکاهی و طنز و ساختار آن به اختصار بیان شده است. داستان‌های طنزآلود و فکاهیات در دو بخش جداگانه تنظیم و مانند دو دفتر قبلی، تنها داستان‌های آن شرح داده شده و شیوه‌های طنزپردازی مولانا مورد بررسی قرار گرفته است.
منابع و مآخذ در پایان کتاب درج شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص230-231
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.