طنز و طنازی در مثنوی (عرفان طنزی): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/ف2ط9 / 5301 PIR | | کد کنگره =/ف2ط9 / 5301 PIR | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - لطيفه، هجو و طنز | ||
طنز | طنز فارسی - قرن 7ق. | ||
شعر | شعر فارسی - قرن 7ق. - تاريخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات فضیلت علم | | ناشر =انتشارات فضیلت علم | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''طنز و طنّازی در مثنوی، عرفان طنزی''' اثر قادر | '''طنز و طنّازی در مثنوی، عرفان طنزی''' اثر [[فاضلی، قادر|قادر فاضلی]]؛ این کتاب، شامل ۶۲ حکایت و تمثیل طنزآلود [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است که همراه با پیامهای اخلاقی و تربیتی آنها بیان شده است. | ||
روش کار مؤلف به این ترتیب است که ابتدا مضمون و محتوای کامل هر حکایت طنز را در ذیل عنوانی، به نثری ساده و روان بازنویسی کرده و بعد خود ابیات را در ادامه ذکر نموده است. سرانجام در مرحلۀ سوم با عنوان نکتهها، نتایج وآموزهای اخلاقی و تربیتی هر حکایت را فهرستوار و با استفاده از آیات و روایات و منابع دیگر شرح و بررسی کرده است. | روش کار مؤلف به این ترتیب است که ابتدا مضمون و محتوای کامل هر حکایت طنز را در ذیل عنوانی، به نثری ساده و روان بازنویسی کرده و بعد خود ابیات را در ادامه ذکر نموده است. سرانجام در مرحلۀ سوم با عنوان نکتهها، نتایج وآموزهای اخلاقی و تربیتی هر حکایت را فهرستوار و با استفاده از آیات و روایات و منابع دیگر شرح و بررسی کرده است. | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱
طنز و طنّازی در مثنوی، عرفان طنزی | |
---|---|
پدیدآوران | فاضلی، قادر (نویسنده) |
ناشر | انتشارات فضیلت علم |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1387 |
چاپ | اول |
شابک | 978-964-7393-32-4 |
موضوع | مولوی، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - لطيفه، هجو و طنز
طنز فارسی - قرن 7ق. شعر فارسی - قرن 7ق. - تاريخ و نقد |
زبان | فارسی |
کد کنگره | /ف2ط9 / 5301 PIR |
طنز و طنّازی در مثنوی، عرفان طنزی اثر قادر فاضلی؛ این کتاب، شامل ۶۲ حکایت و تمثیل طنزآلود مثنوی است که همراه با پیامهای اخلاقی و تربیتی آنها بیان شده است.
روش کار مؤلف به این ترتیب است که ابتدا مضمون و محتوای کامل هر حکایت طنز را در ذیل عنوانی، به نثری ساده و روان بازنویسی کرده و بعد خود ابیات را در ادامه ذکر نموده است. سرانجام در مرحلۀ سوم با عنوان نکتهها، نتایج وآموزهای اخلاقی و تربیتی هر حکایت را فهرستوار و با استفاده از آیات و روایات و منابع دیگر شرح و بررسی کرده است.
برخی از حکایاتی که مایۀ طنز دارد و در این اثر گردآوری شده، عبارت است از: شاگرد احول؛ خالکوبی قزوینی؛ قیاس بیاساس؛ خر برفت و خر برفت؛ زندانی مفلس؛ دوستی خاله خرسه؛ دیوانه و جالینوس؛ حج بایزید؛ خوب گرفتیم بد درآمد؛ مست و محتسب؛ ردّ پا یا خود پا؛ دزدان طلا جو؛ آفات پیری؛ فیلسوف و عرب بادیهنشین؛ موش و شتر... .
در پایان فهرست آیات. احادیث و اعلام درج است. [۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص231
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.