سفری بر آسمان کن: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می گوید' به ' می‌گوید') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۱/ش۸۶/س۷ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- دعا,نقد و تفسیر مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,منا‌جا‌ت در ادبیات,دعا در ادبیات,تا‌ریخ و نقد شعر فارسی -- قرن ۷ق. | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =انتشارات دوستان با همکاری مؤسسه فرهنگی سروش مولانا | | ناشر =انتشارات دوستان با همکاری مؤسسه فرهنگی سروش مولانا | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سفری بر آسمان کُن''' تألیف ایرج شهبازی و محسن | '''سفری بر آسمان کُن''' تألیف [[شهبازی، ایرج|ایرج شهبازی]] و [[شعبانی، محسن|محسن شعبازی]]، این کتاب، در شش بخش، مجموعة کامل نیایش‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] در [[مثنوی معنوی]] است که به صورت دو زبانه (فارسی و انگلیسی) و برای خوانندگان با دانش متعارف دینی و ادبی گردآوری و لغات و اصطلاحات دشوار آن به صورت ساده، معنی شده است. عنوان کتاب را از این غزل [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] گرفته است که می‌گوید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''تو مسافری روان کن سفری برآسمان کن''|2=''تو بجنب پاره پاره که خدا دهد رهایی''}} | {{ب|''تو مسافری روان کن سفری برآسمان کن''|2=''تو بجنب پاره پاره که خدا دهد رهایی''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
بخش نخست، به پیش گفتاری دربارۀ نیایش اختصاص یافته است که در آن به اختصار در مورد ضرورت نیایش در زندگی انسان، سخنان مولوی در مورد نیایش، معرفی برخی خواسته‌های مولوی در نیایش‌های خود و معرفی این کتاب سخن گفته است. | بخش نخست، به پیش گفتاری دربارۀ نیایش اختصاص یافته است که در آن به اختصار در مورد ضرورت نیایش در زندگی انسان، سخنان [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در مورد نیایش، معرفی برخی خواسته‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در نیایش‌های خود و معرفی این کتاب سخن گفته است. | ||
نگارنده دربارۀ جامعیت این تحقیق | نگارنده دربارۀ جامعیت این تحقیق می‌گوید: در این کتاب مجموعه نیایش‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] از طریق استقصای تام گردآوری شده است؛ یعنی با اطمینان نسبی می‌توان گفت که همۀ دعاهای [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در [[مثنوی معنوی|مثنوی]] را می‌توان در این مجموعه یافت. | ||
در بخش دوم، متن شعری نیایش‌های مولوی در طرف راست صفحه و ترجمۀ انگلیسی آن‌ها در سمت چپ صفحه، پیش روی خواننده قرار می‌گیرد. ترجمۀ انگلیسی شعرها برگرفته از ترجمۀ نیکلسون است که به نظر نگارنده، همچنان دقیق‌ترین و بهترین ترجمۀ انگلیسی مثنوی است. | در بخش دوم، متن شعری نیایش‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] در طرف راست صفحه و ترجمۀ انگلیسی آن‌ها در سمت چپ صفحه، پیش روی خواننده قرار می‌گیرد. ترجمۀ انگلیسی شعرها برگرفته از ترجمۀ نیکلسون است که به نظر نگارنده، همچنان دقیق‌ترین و بهترین ترجمۀ انگلیسی [[مثنوی معنوی|مثنوی]] است. | ||
نیایش‌ها در شصت قسمت با شماره تنظیم شده و پیش از هر یک از | نیایش‌ها در شصت قسمت با شماره تنظیم شده و پیش از هر یک از آن‌ها، بخشی بسیار کوتاه به عنوان مقدمه قرار دارد که در آن به اختصار تمام محل آن نیایش در بافت مثنوی معرفی می‌شود، تا خواننده بتواند با سیاق سخن آشنایی پیدا کند و در ضمن خطوط اصلی آن نیایش را پی بگیرد. | ||
بخش سوم، به بازنویسی شعرها به نثر روان امروزی و با چینش بسیار عالی پرداخته است. هدف این بخش آن است تا کسانی که با شعر، آشنایی زیادی ندارند از طریق نثر آسان آن به مطلوب خود دست یابند. | بخش سوم، به بازنویسی شعرها به نثر روان امروزی و با چینش بسیار عالی پرداخته است. هدف این بخش آن است تا کسانی که با شعر، آشنایی زیادی ندارند از طریق نثر آسان آن به مطلوب خود دست یابند. | ||
بخش چهارم، به تعلیقاتی کوتاه در مورد برخی از ابیات نیایش‌ها اختصاص دارد. در این بخش با استفاده از شروح | بخش چهارم، به تعلیقاتی کوتاه در مورد برخی از ابیات نیایش‌ها اختصاص دارد. در این بخش با استفاده از شروح [[مثنوی معنوی|مثنوی]] به اختصار در مورد آیات قرآنی، احادیث، نکات تاریخی و عرفانی بحث شده است. | ||
در بخش پنجم، فرهنگ واژه‌ها و تعبیرات نیایش‌ها قرار دارد. واژه‌ها و عبارات این بخش به ترتیب الفبایی است؛ تا خواننده در هر بخش از متن نیایش‌ها با مراجعه به فرهنگ لغات به آسانی معنای واژه یا عبارت مورد نظر خود را پیدا کند. در شرح و معنی لغات از شرح مثنوی شریف فروزانفر و شهیدی و فرهنگ معین استفاده نموده است. | در بخش پنجم، فرهنگ واژه‌ها و تعبیرات نیایش‌ها قرار دارد. واژه‌ها و عبارات این بخش به ترتیب الفبایی است؛ تا خواننده در هر بخش از متن نیایش‌ها با مراجعه به فرهنگ لغات به آسانی معنای واژه یا عبارت مورد نظر خود را پیدا کند. در شرح و معنی لغات از [[شرح مثنوی شریف (فروزانفر)|شرح مثنوی شریف فروزانفر]] و [[شرح مثنوی (شهیدی)|شهیدی]] و فرهنگ معین استفاده نموده است. | ||
سرانجام در بخش ششم کتاب، نمایه‌ای موضوعی قرار دارد. در این نمایه بن‌مایه‌ها و موضوع‌های نیایش‌ها به دقت و با تفصیل تمام تفکیک شده و در پایان، چهارده اثر به عنوان منابع تحقیق فهرست شده است. | سرانجام در بخش ششم کتاب، نمایه‌ای موضوعی قرار دارد. در این نمایه بن‌مایه‌ها و موضوع‌های نیایش‌ها به دقت و با تفصیل تمام تفکیک شده و در پایان، چهارده اثر به عنوان منابع تحقیق فهرست شده است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص225-226</ref> | ||
<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص225-226</ref> | |||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۰
| سفری بر آسمان کُن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شهبازی، ایرج (نویسنده) شعبانی، محسن (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات دوستان با همکاری مؤسسه فرهنگی سروش مولانا |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1391 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی -- دعا,نقد و تفسیر مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۲ق. مثنوی,منا‌جا‌ت در ادبیات,دعا در ادبیات,تا‌ریخ و نقد شعر فارسی -- قرن ۷ق. |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۱/ش۸۶/س۷ |
سفری بر آسمان کُن تألیف ایرج شهبازی و محسن شعبازی، این کتاب، در شش بخش، مجموعة کامل نیایش‌های مولانا در مثنوی معنوی است که به صورت دو زبانه (فارسی و انگلیسی) و برای خوانندگان با دانش متعارف دینی و ادبی گردآوری و لغات و اصطلاحات دشوار آن به صورت ساده، معنی شده است. عنوان کتاب را از این غزل مولانا گرفته است که می‌گوید:
| تو مسافری روان کن سفری برآسمان کن | تو بجنب پاره پاره که خدا دهد رهایی |
بخش نخست، به پیش گفتاری دربارۀ نیایش اختصاص یافته است که در آن به اختصار در مورد ضرورت نیایش در زندگی انسان، سخنان مولوی در مورد نیایش، معرفی برخی خواسته‌های مولوی در نیایش‌های خود و معرفی این کتاب سخن گفته است.
نگارنده دربارۀ جامعیت این تحقیق می‌گوید: در این کتاب مجموعه نیایش‌های مولوی از طریق استقصای تام گردآوری شده است؛ یعنی با اطمینان نسبی می‌توان گفت که همۀ دعاهای مولوی در مثنوی را می‌توان در این مجموعه یافت.
در بخش دوم، متن شعری نیایش‌های مولوی در طرف راست صفحه و ترجمۀ انگلیسی آن‌ها در سمت چپ صفحه، پیش روی خواننده قرار می‌گیرد. ترجمۀ انگلیسی شعرها برگرفته از ترجمۀ نیکلسون است که به نظر نگارنده، همچنان دقیق‌ترین و بهترین ترجمۀ انگلیسی مثنوی است.
نیایش‌ها در شصت قسمت با شماره تنظیم شده و پیش از هر یک از آن‌ها، بخشی بسیار کوتاه به عنوان مقدمه قرار دارد که در آن به اختصار تمام محل آن نیایش در بافت مثنوی معرفی می‌شود، تا خواننده بتواند با سیاق سخن آشنایی پیدا کند و در ضمن خطوط اصلی آن نیایش را پی بگیرد.
بخش سوم، به بازنویسی شعرها به نثر روان امروزی و با چینش بسیار عالی پرداخته است. هدف این بخش آن است تا کسانی که با شعر، آشنایی زیادی ندارند از طریق نثر آسان آن به مطلوب خود دست یابند.
بخش چهارم، به تعلیقاتی کوتاه در مورد برخی از ابیات نیایش‌ها اختصاص دارد. در این بخش با استفاده از شروح مثنوی به اختصار در مورد آیات قرآنی، احادیث، نکات تاریخی و عرفانی بحث شده است.
در بخش پنجم، فرهنگ واژه‌ها و تعبیرات نیایش‌ها قرار دارد. واژه‌ها و عبارات این بخش به ترتیب الفبایی است؛ تا خواننده در هر بخش از متن نیایش‌ها با مراجعه به فرهنگ لغات به آسانی معنای واژه یا عبارت مورد نظر خود را پیدا کند. در شرح و معنی لغات از شرح مثنوی شریف فروزانفر و شهیدی و فرهنگ معین استفاده نموده است.
سرانجام در بخش ششم کتاب، نمایه‌ای موضوعی قرار دارد. در این نمایه بن‌مایه‌ها و موضوع‌های نیایش‌ها به دقت و با تفصیل تمام تفکیک شده و در پایان، چهارده اثر به عنوان منابع تحقیق فهرست شده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص225-226
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.