زبدة اللبن: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR70192J1.jpg | عنوان = زبدة اللبن | عنوان‌های دیگر = فوائد لغوية و حديثية و طبية | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) ابراهیم، مرزوق علی (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ش9س9 141/5 BP...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۹: خط ۳۹:
==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* «الغَيل»: شیرِ زن حامله را در زبان عربی، «غیل» و «مَغل» و «مَغَل» گویند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص70</ref>.
* «الغَيل»: شیرِ زن حامله را در زبان عربی، «غیل» و «مَغل» و «مَغَل» گویند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص70</ref>.
* [[ابونعیم]] در [[الطب النبوي]] با سند از ابن عباس نقل کرده است که او گفت: «كان أحبُّ الشراب إلی رسول‌الله(ص) اللبنَ»؛ یعنی: دوست‌داشتنی‌ترین نوشیدنی در نظر پیامبر(ص)، شیر بود<ref>ر.ک: همان، ص71 و 77</ref>.
* [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم]] در الطب النبوي با سند از ابن عباس نقل کرده است که او گفت: «كان أحبُّ الشراب إلی رسول‌الله(ص) اللبنَ»؛ یعنی: دوست‌داشتنی‌ترین نوشیدنی در نظر پیامبر(ص)، شیر بود<ref>ر.ک: همان، ص71 و 77</ref>.
* [[ابن قیم]] در کتاب [[زاد المعاد في هدی خير العباد]] گفته است: شیر بدون افزودنی، سودمندترین نوشیدنی برای بدن است و خاصیت غذادهی و خون‌سازی دارد و مناسب با فطرت اصلی انسان و عادت دوران کودکی است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>.
* [[ابن قیم جوزیه، محمد بن ابی‌بکر|ابن قیم]] در کتاب [[زاد المعاد في هدی خير العباد]] گفته است: شیر بدون افزودنی، سودمندترین نوشیدنی برای بدن است و خاصیت غذادهی و خون‌سازی دارد و مناسب با فطرت اصلی انسان و عادت دوران کودکی است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>.
* «و كان(ص) يشرب اللبن خالصا تارة و مشوباً بالماء أُخری»؛ یعنی: پیامبر(ص) گاهی شیر را بدون افزودنی و گاه مخلوط با آب می‌نوشید<ref>ر.ک: همان، ص83</ref>.
* «و كان(ص) يشرب اللبن خالصا تارة و مشوباً بالماء أُخری»؛ یعنی: پیامبر(ص) گاهی شیر را بدون افزودنی و گاه مخلوط با آب می‌نوشید<ref>ر.ک: همان، ص83</ref>.


خط ۵۳: خط ۵۳:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:حدیث]]
[[رده: متون احادیث]]
[[رده:اجراء، منتخبات موضوعی]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط محمد خردمند]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۶

زبدة اللبن؛ فوائد لغويّة و حديثيّة و طبيّة، نوشته ادیب، محدّث، مورّخ، مفسّر، فقیه و نویسنده فعال شافعی قرن نهم و دهم قمری، جلال‌الدین عبدالرحمن سیوطی (849-911ق)، مجموعه نکته‌هایی واژه‌شناختی، روایی و پزشکی با محوریت شیر و لبنیات و ارزشمندی آن است. عنوان کتاب (زبدة اللبن)، به معنای «سرشیر، خامه و کره‌ای که از شیر گرفته شود»، افزون بر بیان موضوع، به برگزیدگی مطالب و خلاصه‌نویسی نیز اشاره می‌کند.

زبدة اللبن
زبدة اللبن
پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) ابراهیم، مرزوق علی (محقق)
عنوان‌های دیگرفوائد لغوية و حديثية و طبية
ناشردار الفضيلة
مکان نشرمصر - قاهره
سال نشر13سده
چاپ1
شابک977-142-218-9
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
ش9س9 141/5 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف و روش

  • جلال‌الدین سیوطی در مقدمه‌ای بس مختصر و ناکافی نوشته است: این اثر، به نام «زبدة اللبن» و شامل فوایدی لغوی، حدیثی و طبّی است[۱].
  • محقق کتاب، مرزوق علی ابراهیم، با اشاره به این نکته که دانش پزشکی امروز می‌گوید: شیر، غذایی کامل است و همه عناصر مورد نیاز بدن را تأمین می‌کند و نیاز آن را به آب نیز برطرف می‌سازد، افزوده است: آنچه طبّ نوین معاصر می‌گوید، چیزی جز شرح و تفسیر روایات نبوی(ص) در این زمینه نیست و سیوطی این کتاب را با بحثی طبی به پایان می‌رساند و بر آثار ابن قیم جوزیه و دیگران اعتماد می‌کند و در ضمن سخنانش ارزش شیر را بیان می‌کند که این ماده غذایی، سودمندترین نوشیدنی برای بدن انسان است...[۲].

ساختار و محتوا

این کتاب به‌ترتیب از 3 بخش ذیل تشکیل شده است:

  1. فایده‌های لغوی درباره لبن (اسامی شیر غلیظ و...).
  2. روایاتی درباره ارزش و فواید لبن.
  3. فواید پزشکی لبن.

نمونه مباحث

  • «الغَيل»: شیرِ زن حامله را در زبان عربی، «غیل» و «مَغل» و «مَغَل» گویند[۳].
  • ابونعیم در الطب النبوي با سند از ابن عباس نقل کرده است که او گفت: «كان أحبُّ الشراب إلی رسول‌الله(ص) اللبنَ»؛ یعنی: دوست‌داشتنی‌ترین نوشیدنی در نظر پیامبر(ص)، شیر بود[۴].
  • ابن قیم در کتاب زاد المعاد في هدی خير العباد گفته است: شیر بدون افزودنی، سودمندترین نوشیدنی برای بدن است و خاصیت غذادهی و خون‌سازی دارد و مناسب با فطرت اصلی انسان و عادت دوران کودکی است[۵].
  • «و كان(ص) يشرب اللبن خالصا تارة و مشوباً بالماء أُخری»؛ یعنی: پیامبر(ص) گاهی شیر را بدون افزودنی و گاه مخلوط با آب می‌نوشید[۶].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص49
  2. ر.ک: مقدمه محقق، ص24-25
  3. ر.ک: متن کتاب، ص70
  4. ر.ک: همان، ص71 و 77
  5. ر.ک: همان، ص81
  6. ر.ک: همان، ص83

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها