آنچه گفتم جملگی احوال توست: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =آنچه گفتم جملگی احوال توست | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = کتابی، احمد (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی | مکان نشر =تهران | سال نش...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NURآنچه گفتم جملگی احوال توستJ1.jpg | ||
| عنوان =آنچه گفتم جملگی احوال توست | | عنوان =آنچه گفتم جملگی احوال توست | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[کتابی، احمد]] (نویسنده) | [[کتابی، احمد]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR ۵۳۰۷/ر۹ک۲ ۱۳۸۹ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| مکان نشر =تهران | | مکان نشر =تهران | ||
| سال نشر =1389 | | سال نشر =1389 | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =اول | | چاپ =اول | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آنچه گفتم جملگی احوال توست''' نوشته احمد | '''آنچه گفتم جملگی احوال توست''' نوشته [[کتابی، احمد|احمد کتابی]]، این کتاب، درآمدی است بر بررسی مفاهیم روانشناسی در آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]] و شامل یک مقدمه دو بخش می‌شود: در بخش نخست، با عنوان «برخی مفاهیم روانشناختی در آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]» انعکاس یازده موضوع جدید روانشناسی در آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، به ویژه در تمثیلات نمادین مثنوی او، ردیابی و بررسی شده است. این یازده موضوع عبارت است از: فرافکنی؛ توجیه(یا دلیل تراشی)؛ ضمیر ناخودآگاه؛ اجزای متشکّله روان: نهاد و خود و فراخود؛ کشاکش بین اجزای شخصیت انسان؛ والایش (تصعید)؛ روانکاوی؛ خودفریبی؛ تعبیر رویا؛ انحرافات جنسی. | ||
<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، | |||
روش کار به این ترتیب است که نخست با مراجعه به متون موثّق روانشناسی و روانپزشکی تعریف یا توضیحی اجمالی از موضوع‌ها و مفاهیم مورد بررسی ارائه کرده، سپس به استناد شواهد مستخرج از آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، از طریق تطبیق و مقایسه، به بررسی وجوه تشابه اشتراک (و احیاناً وجوه افتراق) آنها پرداخت است. | |||
در بخش دوم، با عنوان مفاهیم «نفسِ امّاره»، «نفسِ لوّامه» و نفس مطمئنه در آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]، که از مفهوم‌های بسیار مشهور و رایج در حوزه‌های اخلاق، عرفان و معرفت النّفس اسلامی است، با مفاهیم «نهاد»، «فراخود» در روانشناسی جدید مورد مقایسه و تطبیق قرار گرفته و سپس به ردیابی آنها در آثار [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] پرداخته شده است. در تبیین و تشریح مفهوم نفس امّاره با استفاده از [[مثنوی معنوی|مثنوی]]، چهارده مورد از تمثیل‌ها و تشبیه‌های مربوط به نفس، مورد بررسی قرار گرفته و همچنین نُه نمونه از ترفندها و خصایص نفس امّاره با مثال‌هایی از مثنوی و دیوان کبیر به ترتیب بیان شده است. در بیان مفهوم نفس لوّامه، تنها چند بیت از حکایت ایاز و سعایت دشمنانش بررسی شده است و نیز در بیان مفهوم نفس مطمئنّه نیز تنها چند بیت از [[مثنوی معنوی|مثنوی]] و دیوان کبیر ذکر شده است. | |||
این دو بخش، پیش از این به صورت دو مقاله مستقل به مناسبت سال [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] (۲۰۰۷ م./1386ش.) در دو ویژه‌نامۀ فرهنگ (شمارۀ پیاپی ۶۳ -۶۴) و آیینۀ میراث (شماره پیاپی ۳۸)، چاپ و منتشر شده و اکنون با بسط بیشتر و الحاق حواشی و ضمایم جدید و ویرایش نو، عرضه شده است. فهرست منابع و مآخذ و نمایه اشخاص، موضوعات، کتاب‌ها و مقالات در پایان کتاب درج است.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص183-184</ref> | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(مهر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۰
| آنچه گفتم جملگی احوال توست | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کتابی، احمد (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | اول |
| کد کنگره | PIR ۵۳۰۷/ر۹ک۲ ۱۳۸۹ |
آنچه گفتم جملگی احوال توست نوشته احمد کتابی، این کتاب، درآمدی است بر بررسی مفاهیم روانشناسی در آثار مولوی و شامل یک مقدمه دو بخش می‌شود: در بخش نخست، با عنوان «برخی مفاهیم روانشناختی در آثار مولانا» انعکاس یازده موضوع جدید روانشناسی در آثار مولانا، به ویژه در تمثیلات نمادین مثنوی او، ردیابی و بررسی شده است. این یازده موضوع عبارت است از: فرافکنی؛ توجیه(یا دلیل تراشی)؛ ضمیر ناخودآگاه؛ اجزای متشکّله روان: نهاد و خود و فراخود؛ کشاکش بین اجزای شخصیت انسان؛ والایش (تصعید)؛ روانکاوی؛ خودفریبی؛ تعبیر رویا؛ انحرافات جنسی.
روش کار به این ترتیب است که نخست با مراجعه به متون موثّق روانشناسی و روانپزشکی تعریف یا توضیحی اجمالی از موضوع‌ها و مفاهیم مورد بررسی ارائه کرده، سپس به استناد شواهد مستخرج از آثار مولانا، از طریق تطبیق و مقایسه، به بررسی وجوه تشابه اشتراک (و احیاناً وجوه افتراق) آنها پرداخت است.
در بخش دوم، با عنوان مفاهیم «نفسِ امّاره»، «نفسِ لوّامه» و نفس مطمئنه در آثار مولوی، که از مفهوم‌های بسیار مشهور و رایج در حوزه‌های اخلاق، عرفان و معرفت النّفس اسلامی است، با مفاهیم «نهاد»، «فراخود» در روانشناسی جدید مورد مقایسه و تطبیق قرار گرفته و سپس به ردیابی آنها در آثار مولانا پرداخته شده است. در تبیین و تشریح مفهوم نفس امّاره با استفاده از مثنوی، چهارده مورد از تمثیل‌ها و تشبیه‌های مربوط به نفس، مورد بررسی قرار گرفته و همچنین نُه نمونه از ترفندها و خصایص نفس امّاره با مثال‌هایی از مثنوی و دیوان کبیر به ترتیب بیان شده است. در بیان مفهوم نفس لوّامه، تنها چند بیت از حکایت ایاز و سعایت دشمنانش بررسی شده است و نیز در بیان مفهوم نفس مطمئنّه نیز تنها چند بیت از مثنوی و دیوان کبیر ذکر شده است.
این دو بخش، پیش از این به صورت دو مقاله مستقل به مناسبت سال مولانا (۲۰۰۷ م./1386ش.) در دو ویژه‌نامۀ فرهنگ (شمارۀ پیاپی ۶۳ -۶۴) و آیینۀ میراث (شماره پیاپی ۳۸)، چاپ و منتشر شده و اکنون با بسط بیشتر و الحاق حواشی و ضمایم جدید و ویرایش نو، عرضه شده است. فهرست منابع و مآخذ و نمایه اشخاص، موضوعات، کتاب‌ها و مقالات در پایان کتاب درج است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص183-184
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.