کلیات دوازده جلدی صامت

کلیات دوازده جلدی صامت، اثر محمدباقر صامت بروجردی (1260-1331ق)، یکی از شاعران مذهبی و مدیحه‌سرایان قرن سیزدهم و چهاردهم ایران، مجموعه‌ای است از مناقب، مدایح، مصائب و مراثی اهل‌بیت(ع) به‌انضمام روایات و حکایات و نصایح.

کلیات دوازده جلدی صامت
پدیدآوران	صامت بروجردی، محمدباقر (نويسنده)
عنوان‌های دیگر	در مناقب و مدایح و مصائب و مراثی ائمه معصومین سلام‌الله‌علیهم اجمعین بانضمام روایات و حکایات و نصایح
ناشر	برادران علمی
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	13سده
چاپ	1
شابک	‎-
موضوع	شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	/‎‏د‎‏9 7729 ‏‎‏PIR‎‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

در این کتاب، نخست اشعاری درباره مدح امیرالمؤمنین و فضایل آن امام و همچنین مراثی ایشان ذکر شده و سپس اشعاری در مورد مصایب امام حسین(ع) و واقعه کربلا به‌صورت نوحه و مرثیه ذکر گردیده که زبان حال زینب(س)، کودکان امام حسین، زبان حال شیعیان و شرح احوال و کیفیت شهادت حضرت عباس(ع)، امام حسین(ع)، علی ‎اصغر(ع)، علی ‎اکبر(ع)، قاسم بن الحسن(ع)، مسلم بن عقیل و فرزندانش، حالات امام سجاد(ع) و زینب(س)، داستان اسیری خاندان امام حسین(ع) و توصیف عطش فرزندان امام حسین(ع) و رنج‎ها و غم‎های آنان در این نوحه‎‌‌ها و مراثی منعکس گردیده است.

پیرامون سبک شعرى صامت، باید به این نکته اشاره نمود که وی داراى طبعى رسا و توانا بوده و رویکرد جدى او به مقوله‌هایى که در شعر آیینى مطرح است، آثار منظوم او را منزلتى خاص بخشیده است و مراثى و مناقب او از دیرباز مورد عنایت شیفتگان و ستایشگران اهل‌بیت(ع) بوده است. وى از شیوه کلامى سبک عراقى در سرودن آثارش سود جسته است.

منظومه‌هاى آیینى صامت، خصوصا مراثى عاشورایى او در سده اخیر بازتاب چشمگیرى در محافل دینى و هیئت‌هاى مذهبى داشته و ستایشگران اهل‌بیت(ع) با قرائت آثار ماتمى او، نام و یادش را زنده نگاه داشته‌اند. او را باید از پیش‌گامان شعر آیینى در یک‌صد ساله اخیر دانست.

اثر حاضر بارها به چاپ رسیده و حاوى انواع قالب‌هاى شعرى در موضوعات آیینى است. غزلیات او نیز حال و هواى خاص به خود دارد. براى نمونه منتخبى از آثار ماتمى او را مرور مى‌کنیم:

روز ایجاد که حق خلقت دنیا می‌کرد		در پس پرده علی بود و تماشا می‌کرد
بلکه از آینه «كنت نبيا» چو نبی		سیر در آب و گل آدم و حوا می‌کرد
بود سرمنزل آدم به شبستان عدم		که دوتا قد رسا در بر یکتا می‌کرد
کاش در یاری فرزند غریبش ز نجف		یک زمانی به صف کرب‌وبلا جا می‌کرد

منابع مقاله

مجاهدی، محمدعلی، «کاروان شعر عاشورا»، قم، زمزم هدایت، ص1386.