دیالکتیک در گات‌های زرتشت و مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات شهریور موسوی' به '') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
گاهان قدیم‌ترین بخش اوستای کنونی است که سرودهای زرتشت را دربرمی‌گیرد. زبان این بخش، با بخش‌های دیگر اوستا تفاوت زیادی دارد. نویسنده با روش تحلیلی و بررسی دیالکتیک خیر و شر در این بخش و آوردن شواهدی از مثنوی معنوی می‌کوشد تا نگاهی جدید به آن داشته باشد. | گاهان قدیم‌ترین بخش اوستای کنونی است که سرودهای زرتشت را دربرمی‌گیرد. زبان این بخش، با بخش‌های دیگر اوستا تفاوت زیادی دارد. نویسنده با روش تحلیلی و بررسی دیالکتیک خیر و شر در این بخش و آوردن شواهدی از مثنوی معنوی می‌کوشد تا نگاهی جدید به آن داشته باشد. | ||
کتاب از نظر ساختار، ده بخش دارد و در آن، موضوع‌هایی همچون پیام زرتشت، دو مینوی همزاد، زندگی و نازندگی، فریب و خشم، دروغ و راستی و ... از نظر گذرانده شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص274</ref>. | کتاب از نظر ساختار، ده بخش دارد و در آن، موضوع‌هایی همچون پیام زرتشت، دو مینوی همزاد، زندگی و نازندگی، فریب و خشم، دروغ و راستی و... از نظر گذرانده شده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص274</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | ||
[[زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | ||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸
| دیالکتیک در گات‌های زرتشت و مثنوی معنوی | |
|---|---|
| پرونده:NURدیالکتیک در گات‌های زرتشت و مثنوی معنویJ1.jpg | |
| پدیدآوران | وحیدی، حسین (مؤلف) |
| ناشر | روزگار |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386 |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 475و۳۶د۹ |
دیالکتیک در گات‌های زرتشت و مثنوی معنوی، تألیف حسین وحیدی، دیالکتیک (همستاری)خیر و شر را در گاهان و مثنوی معنوی مولانا بررسی می‌کند.
گاهان قدیم‌ترین بخش اوستای کنونی است که سرودهای زرتشت را دربرمی‌گیرد. زبان این بخش، با بخش‌های دیگر اوستا تفاوت زیادی دارد. نویسنده با روش تحلیلی و بررسی دیالکتیک خیر و شر در این بخش و آوردن شواهدی از مثنوی معنوی می‌کوشد تا نگاهی جدید به آن داشته باشد.
کتاب از نظر ساختار، ده بخش دارد و در آن، موضوع‌هایی همچون پیام زرتشت، دو مینوی همزاد، زندگی و نازندگی، فریب و خشم، دروغ و راستی و... از نظر گذرانده شده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص274
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.