گنجینه مغان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' '''،' به ''''،') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی' به 'رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ مولتون، جیمزهوپ]] (مؤلف)، [[قادری، تیمور]] (مترجم) | [[مولتون، جیمزهوپ]] (مؤلف)، [[قادری، تیمور]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BL 1570/م۸گ۹ | ||
| موضوع = | | موضوع = زردشتی,پارسیان | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مهتاب | | ناشر = مهتاب | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' گنجینه مغان'''، نوشته جیمزهوپ مولتون شرق‌شناس و ایران‌شناس برجسته انگلیسی است که در آن به بحث و بررسی درباره آیین زرتشت پرداخته است. تیمور قادری کتاب را به فارسی برگردانده است. | ''' گنجینه مغان'''، نوشته [[مولتون، جیمزهوپ|جیمزهوپ مولتون]] شرق‌شناس و ایران‌شناس برجسته انگلیسی است که در آن به بحث و بررسی درباره آیین زرتشت پرداخته است. [[قادری، تیمور|تیمور قادری]] کتاب را به فارسی برگردانده است. | ||
نویسنده در اثر خود، آموزه‌های زرتشت، دوران پس از آن و اوستای متأخر را به عنوان سه موضوع اصلی، مورد توجه قرار داده است. وی کتاب را به شیوه تحلیلی و در یازده فصل به نگارش درآورده است. فصل نخست، دربردارنده نگاه کلی درباره آیین زرتشت می‌باشد و نویسنده در آن، از اوستا و زبان اوستایی و مهم‌ترین بخش اوستا (گاهان) و اوستای متأخر سخن به میان آورده و بر آن است که طبیعت پرسش پس از مرگ زرتشت، در اوستای متأخر، از تغییرهای مغان بوده است | نویسنده در اثر خود، آموزه‌های زرتشت، دوران پس از آن و اوستای متأخر را به عنوان سه موضوع اصلی، مورد توجه قرار داده است. وی کتاب را به شیوه تحلیلی و در یازده فصل به نگارش درآورده است. فصل نخست، دربردارنده نگاه کلی درباره آیین زرتشت می‌باشد و نویسنده در آن، از اوستا و زبان اوستایی و مهم‌ترین بخش اوستا (گاهان) و اوستای متأخر سخن به میان آورده و بر آن است که طبیعت پرسش پس از مرگ زرتشت، در اوستای متأخر، از تغییرهای مغان بوده است. | ||
در پنجمین فصل، با انتساب اوستای متأخر به مغان، آموزه‌های آن‌ها با گاهان سنجیده شده است. بررسی جامعه مغان (موبدان) و وظایف آن‌ها و همچنین تحقیقی در اصطلاح‌های آیین‌های دینی پارسیان هند، محتوای فصل‌های نهم و دهم را تشکیل می‌دهد. آخرین فصل کتاب، به تحلیلی درباره پارسایی ایرانیان اختصاص دارد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص259</ref>. | در این فصل، مهم‌ترین آموزه زرتشت در گاهان، یعنی پیروی از اشه و دوری از دروج و باورهای مرتبط با آن، شرح و بسط داده شده است. | ||
نویسنده در فصل سوم، تحولاتی را که پس از زرتشت در دین او به‌ویژه به واسطه مغان به‌وجود آمده، بررسی می‌کند. | |||
در چهارمین فصل، نشان داده شده که چگونه مغان، عقاید دیگر اقوام را با باورهای زرتشتی آمیختند و سبب التقاط در این آیین شدند. | |||
در پنجمین فصل، با انتساب اوستای متأخر به مغان، آموزه‌های آن‌ها با گاهان سنجیده شده است. | |||
بررسی جامعه مغان (موبدان) و وظایف آن‌ها و همچنین تحقیقی در اصطلاح‌های آیین‌های دینی پارسیان هند، محتوای فصل‌های نهم و دهم را تشکیل می‌دهد. آخرین فصل کتاب، به تحلیلی درباره پارسایی ایرانیان اختصاص دارد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص259</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۹
| گنجینه مغان | |
|---|---|
| پرونده:NURگنجینه مغانJ1.jpg | |
| پدیدآوران | مولتون، جیمزهوپ (مؤلف)، قادری، تیمور (مترجم) |
| ناشر | مهتاب |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1388 |
| چاپ | یکم |
| موضوع | زردشتی,پارسیان |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL 1570/م۸گ۹ |
گنجینه مغان، نوشته جیمزهوپ مولتون شرق‌شناس و ایران‌شناس برجسته انگلیسی است که در آن به بحث و بررسی درباره آیین زرتشت پرداخته است. تیمور قادری کتاب را به فارسی برگردانده است.
نویسنده در اثر خود، آموزه‌های زرتشت، دوران پس از آن و اوستای متأخر را به عنوان سه موضوع اصلی، مورد توجه قرار داده است. وی کتاب را به شیوه تحلیلی و در یازده فصل به نگارش درآورده است. فصل نخست، دربردارنده نگاه کلی درباره آیین زرتشت می‌باشد و نویسنده در آن، از اوستا و زبان اوستایی و مهم‌ترین بخش اوستا (گاهان) و اوستای متأخر سخن به میان آورده و بر آن است که طبیعت پرسش پس از مرگ زرتشت، در اوستای متأخر، از تغییرهای مغان بوده است.
در این فصل، مهم‌ترین آموزه زرتشت در گاهان، یعنی پیروی از اشه و دوری از دروج و باورهای مرتبط با آن، شرح و بسط داده شده است.
نویسنده در فصل سوم، تحولاتی را که پس از زرتشت در دین او به‌ویژه به واسطه مغان به‌وجود آمده، بررسی می‌کند.
در چهارمین فصل، نشان داده شده که چگونه مغان، عقاید دیگر اقوام را با باورهای زرتشتی آمیختند و سبب التقاط در این آیین شدند.
در پنجمین فصل، با انتساب اوستای متأخر به مغان، آموزه‌های آن‌ها با گاهان سنجیده شده است.
بررسی جامعه مغان (موبدان) و وظایف آن‌ها و همچنین تحقیقی در اصطلاح‌های آیین‌های دینی پارسیان هند، محتوای فصل‌های نهم و دهم را تشکیل می‌دهد. آخرین فصل کتاب، به تحلیلی درباره پارسایی ایرانیان اختصاص دارد[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص259
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.