فلسفه ایران باستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات شهریور موسوی' به '') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' فلسفه ایران باستان '''، به دست دین‌شاه ایرانی یکی از پارسیان هند، گردآوری و تألیف شده و مشتمل بر جستاری چند در فلسفه ایران باستان با تکیه بر مبانی دینی زرتشتی است. | ''' فلسفه ایران باستان'''، به دست [[ایرانی، دین‌شاه|دین‌شاه ایرانی]] یکی از پارسیان هند، گردآوری و تألیف شده و مشتمل بر جستاری چند در فلسفه ایران باستان با تکیه بر مبانی دینی زرتشتی است. | ||
نویسنده، کتاب را در هفت گفتار مستقل، تفصیل کرده است. بررسی نسبت میان علم و دین، موضوع گفتار نخست را تشکیل می‌دهد. مؤلف در گفتار دوم، کوشیده تا نشان دهد، آموزه‌های زرتشت پیامبر با یافته‌های علوم جدید سازگار است. گفتار سوم به نوشتاری از شاعر هندی [[رابنیدرانات تاگور]] اختصاص دارد که در آن به حقایق اخلاقی و فلسفی آیین زرتشت اشاره شده است. گفتار چهارم، مشتمل بر مطالبی از ایران‌شناس نامی غرب، سموئیل لنگ درباره هماهنگی آیین زرتشت با ترقیات و مقتضیات عصر حاضر و چگونگی ستایش در آیین زرتشت است. | |||
در گفتار پنجم، فلسفه هفت مرحله زندگی روحانی مطابق با هفت امشاسپند از نظر گذرانده شده و در گفتار ششم، حقیقت شش امشاسپند اشه وهیشته، وهومنه، خشتره ئیریه، اسپنته آرمئیتی، هئورتات و امرتات به عنوان صفات اهوره‌مزدا و مراحل معنوی طی طریق بررسی گشته‌اند. | در گفتار پنجم، فلسفه هفت مرحله زندگی روحانی مطابق با هفت امشاسپند از نظر گذرانده شده و در گفتار ششم، حقیقت شش امشاسپند اشه وهیشته، وهومنه، خشتره ئیریه، اسپنته آرمئیتی، هئورتات و امرتات به عنوان صفات اهوره‌مزدا و مراحل معنوی طی طریق بررسی گشته‌اند. | ||
در آخرین گفتار، مرحله وصال و آخرین منزل روحانی و کمال تبیین گردیده که از نظر مؤلف، تنها به راهنمایی ایمان کامل و مدد وحی و الهام امکان‌پذیر می‌باشد. نویسنده بدین‌منظور، به برخی اشعار حافظ و عرفای مسلمان از جمله جامی استناد جسته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص264</ref>. | در آخرین گفتار، مرحله وصال و آخرین منزل روحانی و کمال تبیین گردیده که از نظر مؤلف، تنها به راهنمایی ایمان کامل و مدد وحی و الهام امکان‌پذیر می‌باشد. نویسنده بدین‌منظور، به برخی اشعار [[حافظ، شمس‌الدین محمد|حافظ]] و عرفای مسلمان از جمله [[جامی، عبدالرحمن|جامی]] استناد جسته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص264</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه و روانشناسی]] | ||
[[رده:فلسفه باستان، قرون وسطی، شرق]] | |||
[[رده:فلسفه شرق]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵
| فلسفه ایران باستان | |
|---|---|
| پرونده:NUR فلسفه ایران باستانJ1.jpg | |
| پدیدآوران | ایرانی، دین‌شاه (مؤلف) |
| ناشر | فروهر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1361 |
| چاپ | پنجم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
فلسفه ایران باستان، به دست دین‌شاه ایرانی یکی از پارسیان هند، گردآوری و تألیف شده و مشتمل بر جستاری چند در فلسفه ایران باستان با تکیه بر مبانی دینی زرتشتی است.
نویسنده، کتاب را در هفت گفتار مستقل، تفصیل کرده است. بررسی نسبت میان علم و دین، موضوع گفتار نخست را تشکیل می‌دهد. مؤلف در گفتار دوم، کوشیده تا نشان دهد، آموزه‌های زرتشت پیامبر با یافته‌های علوم جدید سازگار است. گفتار سوم به نوشتاری از شاعر هندی رابنیدرانات تاگور اختصاص دارد که در آن به حقایق اخلاقی و فلسفی آیین زرتشت اشاره شده است. گفتار چهارم، مشتمل بر مطالبی از ایران‌شناس نامی غرب، سموئیل لنگ درباره هماهنگی آیین زرتشت با ترقیات و مقتضیات عصر حاضر و چگونگی ستایش در آیین زرتشت است.
در گفتار پنجم، فلسفه هفت مرحله زندگی روحانی مطابق با هفت امشاسپند از نظر گذرانده شده و در گفتار ششم، حقیقت شش امشاسپند اشه وهیشته، وهومنه، خشتره ئیریه، اسپنته آرمئیتی، هئورتات و امرتات به عنوان صفات اهوره‌مزدا و مراحل معنوی طی طریق بررسی گشته‌اند.
در آخرین گفتار، مرحله وصال و آخرین منزل روحانی و کمال تبیین گردیده که از نظر مؤلف، تنها به راهنمایی ایمان کامل و مدد وحی و الهام امکان‌پذیر می‌باشد. نویسنده بدین‌منظور، به برخی اشعار حافظ و عرفای مسلمان از جمله جامی استناد جسته است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص264
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.