الألفاظ: أقدم معجم في المعاني: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق]] (نويسنده)
    [[ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق]] (نويسنده)
    [[قبا‌ده‌، فخرالدین‌]] (محقق)
    [[قباوه، فخرالدین]] (محقق)
    |زبان
    |زبان
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[مختصر تهذيب الألفاظ]]
    [[الإبدال (ابن سکيت)]]
    [[اصلاح المنطق]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
     
    [[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محمد خردمند]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۲

    الألفاظ
    الألفاظ: أقدم معجم في المعاني
    پدیدآورانابن سکیت، یعقوب بن اسحاق (نويسنده) قباوه، فخرالدین (محقق)
    عنوان‌های دیگرأقدم معجم في المعاني
    ناشرمکتبة لبنان ناشرون
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1998م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف۲الف۸ 2048 PJA
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    كتاب الألفاظ؛ أقدم معجم في المعاني، نوشته ادیب، لغت‌شناس، شاعر، قرآن‌پژوه شیعه، از یاران امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و نویسنده إصلاح المنطق، یعقوب بن اسحاق بن سکیت (186-244ق)، از قدیمی‌ترین فرهنگ‌نامه‌های واژه‌شناسی عمومی است که معانی واژگان گوناگون زبان عربی را به عربی توضیح می‌دهد و بر جداسازی معنای واژگان مترادف تأکید دارد. محقق کتاب، فخرالدین قباوه (متولد 1933م)، یادآور شده است که شاگردان ابن سکیت، این اثر را از او آموخته و بر وی خوانده و از همو روایت کرده‌اند و در نتیجه، این کتاب، فقط نوشته نشده، بلکه نقل شفاهی و مُسنَد (سنددار) نیز شده است[۱]‏.

    هدف و روش

    فخرالدین قباوه، با اشاره به پیشینه تحقیق و اینکه قبل از او، کشیش لویس شیخو، گزیده مختصری از این کتاب را به‌عنوان مختصر تهذيب الألفاظ با اقتباس از تهذيب الألفاظ نوشته خطیب تبریزی و با استمداد از نسخه‌ای خطی از «كتاب الألفاظ» و با حذف برخی از ابواب و عبارات و اشعار منتشر کرد، با این ادعا که مطالب حذف‌شده باعث اخلال در ادبیات است، افزوده است:

    • تحقیق مذکور، چهره‌ای ناقص از کتاب ابن سکیت به نمایش گذاشت؛ زیرا پژوهش علمی نشده بود و تحریف و تصحیف و حذف نابه‌جای بسیاری در آن مشاهده شد.
    • متن تصحیح‌شده و کاملی از کتاب در دست نبود و به همین جهت به جستجو در کتابخانه‌ها پرداختم و نسخه‌های خطی آن را یافتم و در این راه رنج بسیار بردم و اکنون از نتیجه تلاشم راضی و شادم.
    • نسخه‌های خطی مورد اعتماد در این تصحیح، 4 عدد است و نسخه کتابخانه جامع القرویین (فاس - مغرب) را اصل قرار دادم و بر اساس آن و با مقابله با سایر نسخ و نسخه چاپ‌شده به تصحیح پرداختم.
    • در این کتاب مشاهده خواهید کرد که بسیاری از حواشی (تفسیر، تصحیح و اشاره به اختلاف روایات که امثال «ابوالحسن بن کیسان» و «ابوالعباس ثعلب» و «ابوجعفر غالبی» افزوده‌اند) داخل در متن شده است! این موارد را تفکیک نکردم؛ چون جزو متن و مربوط به سیاق عبارات شده است. در پایان موارد مذکور، غالبا عباراتی مانند «رجعنا إلی الكتاب» (به اصل کتاب بازگردیم) آمده که این مطلب را آشکار می‌کند[۲]‏.

    ساختار و محتوا

    مطالب این اثر، بر اساس نظم الفبایی تنظیم نشده، بلکه چینش موضوعی دارد و در 146 باب سامان یافته است. اولین، «باب الغِنی و الخِصب» است[۳]‏ و آخرین، «باب الطيالسة و الأكسية و الملاحف»[۴]‏ و در پایان، «باب ما تكلمت به العرب من الكلام المهموز مع غيره مما ليس بمهموز» آمده است که فقط در برخی نسخه‌ها موجود است[۵]‏.

    نمونه مباحث

    باب اسامی قمر و صفاتش: اولین باری که ماه دیده می‌شود، «هلال» است؛ یعنی دیدنی؛ چه «يُهَلُّ»، یعنی دیده می‌شود. پس ماه را تا یکی، دو سه شب، «هلال» گویند و بعد از آن، «قمر» نامیده شود و بعدش تا شب سیزدهم، «جونه» است و شب چهارهم، «بدر» نامیده می‌شود...[۶]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق کتاب، صفحه ‌ه
    2. ر.ک: همان، صفحه ج - ل
    3. ر.ک: متن کتاب، ص6
    4. ر.ک: همان، ص497
    5. ر.ک: همان، ص499
    6. ر.ک: همان، ص287

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها