رویکردهای نوین در حدیثپژوهی شیعه: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[جمعی از نویسندگان]] (نويسنده) | [[جمعی از نویسندگان]] (نويسنده) | ||
[[سلماننژاد، مرتضی ]] (گردآورنده) | [[سلماننژاد، مرتضی]] (گردآورنده) | ||
[[گرامی، محمدهادی]] ( گردآورنده) | [[گرامی، محمدهادی]] (گردآورنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| موضوع =حدیث - مقالهها و خطابهها | | موضوع =حدیث - مقالهها و خطابهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = دانشگاه امام صادق (ع) | | ناشر = دانشگاه امام صادق(ع) | ||
| مکان نشر = ایران - تهران | | مکان نشر = ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1397ش | | سال نشر = 1397ش |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۳۲
رویکردهای نوین در حدیثپژوهی شیعه | |
---|---|
پدیدآوران | جمعی از نویسندگان (نويسنده)
سلماننژاد، مرتضی (گردآورنده) گرامی، محمدهادی (گردآورنده) |
ناشر | دانشگاه امام صادق(ع) |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1397ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-214-629-8 |
موضوع | حدیث - مقالهها و خطابهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 9ر 109 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رویکردهای نوین در حدیثپژوهی شیعه، به اهتمام مرتضی سلماننژاد، سید محمدهادی گرامی و جمعی از نویسندگان تألیف شده است. این اثر، مشتمل بر 16 مقاله تألیف و ترجمه به زبان فارسی است.
مجموعه حاضر در چهار بخش تدوین شده است: بخش اول، بهعنوان «مرور و چشمانداز» و سه فصل دیگر نیز ناظر به سه حوزه کلی در مطالعات حدیثی است. بخش دوم، عمدتاً ناظر به مباحثی است که در حوزه تاریخ حدیث دنبال میشود. بخش سوم، درباره نقد بیرونی و اصالتسنجی حدیث است و بخش چهارم، به نقد درونی روایات و مقوله فقه الحدیث میپردازد[۱].
در بخش اول، در اولین مقاله، درباره «گونههای مطالعات میانرشتهای حدیث» سخن به میان آمده است. در مقاله دوم این بخش نیز «جدیدترین پژوهشهای غربیان در حدیث شیعه» مورد مطالعه قرار گرفته است.
بخش دوم با عنوان «حدیث و تاریخنگاری»، مرتبط با حوزه «تاریخ حدیث» است.
بخش سوم با عنوان «اصالتسنجی و نقد بیرونی»، چهار مقاله را در خود جای داده است. مقاله «کتابت و استقامت؛ انتقال علم دینی در تشیع متقدم»، سومین مقاله این فصل محسوب میشود. نگارنده مقاله، معتقد است برخلاف رأی اکثر محققانی که به تحقیق درباره نقل مکتوب و شفاهی در صدر اسلام میپردازند، رویکرد شیعه امامیه به کتابت، مسئلهای جزیی نیست، بلکه بیشتر مسئلهای است که عمیقاً با فهم منحصربهفرد شیعیان از جامعه و ولایت دینی و نیز برخی مفاهیم رازآمیز از علم گره خورده است.
بخش چهارم با عنوان «فقه الحدیث و نقد درونی»، هشت مقاله را در بر گرفته است. مقاله «تحلیل محتوا بهمثابه رویکردی نوین در فقه الحدیث»، از تحلیل محتوا در فهم و نقد احادیث استفاده میکند. ازاینرو ضمن بیان برخی از کارکردهای استفاده از این روش در حوزه فهم احادیث، به معرفی این روش تحقیق میانرشتهای پرداخته و فرایند بومیسازی این روش را تبیین کرده است. دو مقاله «درآمدی بر نقش انسانشناسی فرهنگی در فهم و ترجمه احادیث» و «انسانشناسی فرهنگی بهمثابه روشی نوین در نقد احادیث»، بهترتیب سعی در معرفی دانش «انسانشناسی/ مردمشناسی» و زمینههای کاربست آن در «فهم و ترجمه» و «نقد احادیث» دارد[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.