جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی' به 'رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = BL1590.M9K5 | ||
| موضوع =عرفان -- ایران -- قبل از اسلام - ایران - دین و اساطیر | | موضوع =عرفان -- ایران -- قبل از اسلام - ایران - دین و اساطیر | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان '''، تألیف زین‌الدین | ''' جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان'''، تألیف [[کیا‌ئی نژاد، زین‌الدین|زین‌الدین کیائی‌نژاد]]، جستاری در زمینه مفاهیم عرفانی در اندیشه متون دینی زرتشتی و فرقه‌های مرتبط با آن به شمار می‌آید. | ||
نویسنده، این مهم را با رویکرد تحلیلی و با استناد به منابع مهم دین زرتشتی و آثار ایرانی – اسلامی انجام داده است. اثر مشتمل بر دو گفتار اصلی است: گفتار نخست، دربردارنده کلیاتی درباره معنای واژه عرفانی در زبان‌های گوناگون و اصطلاح‌های مرتبط با آن است. مؤلف در ادامه، چگونگی مبانی عرفانی ایران باستان را از نظر می‌گذراند و سپس با تدقیق در متون زرتشتی، | نویسنده، این مهم را با رویکرد تحلیلی و با استناد به منابع مهم دین زرتشتی و آثار ایرانی – اسلامی انجام داده است. اثر مشتمل بر دو گفتار اصلی است: گفتار نخست، دربردارنده کلیاتی درباره معنای واژه عرفانی در زبان‌های گوناگون و اصطلاح‌های مرتبط با آن است. مؤلف در ادامه، چگونگی مبانی عرفانی ایران باستان را از نظر می‌گذراند و سپس با تدقیق در متون زرتشتی، بهویژه گاهان، یشتها و خرده اوستا، مضامین عرفانی برخی از آن‌ها را نمایان می‌سازد. در ادامه همین گفتار، از سیروسلوک زرتشتی، دین مانی و جنبه‌های عرفانی آن، و همچنین توجه به عرفان به عنوان یگانه راه وحدت ادیان از نظر متکلمان مختلف، سخن به میان می‌آید. | ||
گفتار دوم، جست‌وجویی در احوال برخی شخصیت‌های ایران باستان و دین زرتشتی برای یافتن احوال متصوفانه است. از این‌رو، مؤلف، شخصیت‌هایی چون ایرج، کیخسرو، لهراسب، رامین (معشوق ویس)، تفسیر اردشیر بابکان، ارداویراف، برزویه طبیب، بزرگ‌مهر حکیم، و خسرو پرویز را بررسی می‌کند. سخنان مؤلف در مورد آن‌ها بیشتر ناظر به آثار فارسی است که کم‌وبیش به این شخصیت‌ها پرداخته‌اند<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 271-272</ref>. | گفتار دوم، جست‌وجویی در احوال برخی شخصیت‌های ایران باستان و دین زرتشتی برای یافتن احوال متصوفانه است. از این‌رو، مؤلف، شخصیت‌هایی چون ایرج، کیخسرو، لهراسب، رامین (معشوق ویس)، تفسیر اردشیر بابکان، ارداویراف، برزویه طبیب، بزرگ‌مهر حکیم، و خسرو پرویز را بررسی می‌کند. سخنان مؤلف در مورد آن‌ها بیشتر ناظر به آثار فارسی است که کم‌وبیش به این شخصیت‌ها پرداخته‌اند<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 271-272</ref>. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده: تاریخ و اصول ادیان]] | |||
[[رده:ادیان آسیای شرقی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۶
| جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کیا‌ئی نژاد، زین‌الدین (نويسنده) |
| سال نشر | 1377ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | عرفان -- ایران -- قبل از اسلام - ایران - دین و اساطیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL1590.M9K5 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان، تألیف زین‌الدین کیائی‌نژاد، جستاری در زمینه مفاهیم عرفانی در اندیشه متون دینی زرتشتی و فرقه‌های مرتبط با آن به شمار می‌آید.
نویسنده، این مهم را با رویکرد تحلیلی و با استناد به منابع مهم دین زرتشتی و آثار ایرانی – اسلامی انجام داده است. اثر مشتمل بر دو گفتار اصلی است: گفتار نخست، دربردارنده کلیاتی درباره معنای واژه عرفانی در زبان‌های گوناگون و اصطلاح‌های مرتبط با آن است. مؤلف در ادامه، چگونگی مبانی عرفانی ایران باستان را از نظر می‌گذراند و سپس با تدقیق در متون زرتشتی، بهویژه گاهان، یشتها و خرده اوستا، مضامین عرفانی برخی از آن‌ها را نمایان می‌سازد. در ادامه همین گفتار، از سیروسلوک زرتشتی، دین مانی و جنبه‌های عرفانی آن، و همچنین توجه به عرفان به عنوان یگانه راه وحدت ادیان از نظر متکلمان مختلف، سخن به میان می‌آید.
گفتار دوم، جست‌وجویی در احوال برخی شخصیت‌های ایران باستان و دین زرتشتی برای یافتن احوال متصوفانه است. از این‌رو، مؤلف، شخصیت‌هایی چون ایرج، کیخسرو، لهراسب، رامین (معشوق ویس)، تفسیر اردشیر بابکان، ارداویراف، برزویه طبیب، بزرگ‌مهر حکیم، و خسرو پرویز را بررسی می‌کند. سخنان مؤلف در مورد آن‌ها بیشتر ناظر به آثار فارسی است که کم‌وبیش به این شخصیت‌ها پرداخته‌اند[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 271-272
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.