گفتاری درباره دینکرد: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR105819J1.jpg | عنوان = گفتاری درباره دینکرد | عنوانهای دیگر = مشتمل بر شرح بخشهای دینکرد، تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مشکور، محمدجواد (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | مو...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = PIR 2065/د۸۲،/م۵ | ||
| موضوع =دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد | | موضوع =دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' گفتاری درباره دینکرد'''، نوشته [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشکور]]، مقدمهای است بر کتاب عظیمی با عنوان دینکرد، که از مفصلترین کتابهای پهلوی به شمار میرود. | |||
از آنجای که دینکرد بهوسیله نویسنده به فارسی برگردانده شده، قاقد مقدمهای درباره معرفی این اثر و ادبیات اوستایی بود، ازاینرو، این گفتار را که مشتمل بر تشریح مباحث دینکرد و خلاصه مطالب بخشهای آن و معرفی مؤلفهای کتاب مزبور میباشد، در مجلدی جداگانه منتشر ساخته است. | |||
مؤلف کتاب را با روش توصیفی و با استناد به گفتههای خاورشناسان، نویسندگان و مورخان اسلامی و متون زرتشتی نگاشته است. مطالب آغازین، به معرفی نسخههای خطی دینکرد، نویسندگانش و معرفی بخشهای نهگانه آن اختصاص دارد. در ادامه، تاریخ تدوین اوستا و تفسیر اصلی (زند) و پازند آن در دورههای گوناگون از ابتدا تا یورش عربها به ایران از نظر گذرانده شده است. | |||
معرفی اوستای قدیمی که شامل سه بخش اصلی و 21 نسک بود و همچنین متون و رسالههایی که از اوستا به پهلوی ترجمه شدهاند، بخش دیگر از مطالب کتاب را تشکیل میدهد. نویسنده در ادامه، به بحث درباره اوستای موجود و معرفی محتوای بخشهای پنجگانه آن پرداخته است. در پایان مباحثی چون نسخ خطی اوستا، بحث درباره واژه مجوس و جایگاه آن در متون مقدس ادیان سامی، توجه خاورشناسان به اوستا و خط و زبان اوستایی مورد توجه قرار گرفته است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص178</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۶: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده: | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۱
گفتاری درباره دینکرد، نوشته محمدجواد مشکور، مقدمهای است بر کتاب عظیمی با عنوان دینکرد، که از مفصلترین کتابهای پهلوی به شمار میرود.
| گفتاری درباره دینکرد | |
|---|---|
| پدیدآوران | مشکور، محمدجواد (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | مشتمل بر شرح بخشهای دینکرد، تاریخ اوستا و ادبیات دینی پهلوی |
| سال نشر | 1325ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | دینکرد - نقد و تفسیر - ادبیات اوستایی - تاریخ و نقد - ادبیات پهلوی - تاریخ و نقد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 2065/د۸۲،/م۵ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
از آنجای که دینکرد بهوسیله نویسنده به فارسی برگردانده شده، قاقد مقدمهای درباره معرفی این اثر و ادبیات اوستایی بود، ازاینرو، این گفتار را که مشتمل بر تشریح مباحث دینکرد و خلاصه مطالب بخشهای آن و معرفی مؤلفهای کتاب مزبور میباشد، در مجلدی جداگانه منتشر ساخته است.
مؤلف کتاب را با روش توصیفی و با استناد به گفتههای خاورشناسان، نویسندگان و مورخان اسلامی و متون زرتشتی نگاشته است. مطالب آغازین، به معرفی نسخههای خطی دینکرد، نویسندگانش و معرفی بخشهای نهگانه آن اختصاص دارد. در ادامه، تاریخ تدوین اوستا و تفسیر اصلی (زند) و پازند آن در دورههای گوناگون از ابتدا تا یورش عربها به ایران از نظر گذرانده شده است.
معرفی اوستای قدیمی که شامل سه بخش اصلی و 21 نسک بود و همچنین متون و رسالههایی که از اوستا به پهلوی ترجمه شدهاند، بخش دیگر از مطالب کتاب را تشکیل میدهد. نویسنده در ادامه، به بحث درباره اوستای موجود و معرفی محتوای بخشهای پنجگانه آن پرداخته است. در پایان مباحثی چون نسخ خطی اوستا، بحث درباره واژه مجوس و جایگاه آن در متون مقدس ادیان سامی، توجه خاورشناسان به اوستا و خط و زبان اوستایی مورد توجه قرار گرفته است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص178
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.