الحطة في الصحاح الستة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR68456J1.jpg | عنوان = الحطة في الصحاح الستة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = صدیق‌حسن‌خان، محمدصدیق (نويسنده) حلبی، علی بن حسن (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = ص4ح6 106/6 BP | موضوع = |ناشر | ناشر =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الحطة في ذكر الصحاح الستة'''، اثری از ابوالطیب صدیق حسن خان قنوجی (1248-1307ق)، پیرامون صحاح شش‌گانه و پاره‌ای از مباحث مربوط به حدیث است که با تحقیق علی حسن حلبی به چاپ رسیده است. برخی، از این کتاب با عنوان «الخطة في ذكر الصحاح الستة» نام برده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-10</ref>. | '''الحطة في ذكر الصحاح الستة'''، اثری از [[قنوجی بخاری، سید صدیق بن حسن‌خان|ابوالطیب صدیق حسن خان قنوجی]] (1248-1307ق)، پیرامون صحاح شش‌گانه و پاره‌ای از مباحث مربوط به حدیث است که با تحقیق علی حسن حلبی به چاپ رسیده است. برخی، از این کتاب با عنوان «الخطة في ذكر الصحاح الستة» نام برده‌اند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9-10</ref>. | ||
نوشتار حاضر، مشتمل بر مباحثی در خصوص کتب صحاح شش‌گانه اهل سنت، یعنی: | نوشتار حاضر، مشتمل بر مباحثی در خصوص کتب صحاح شش‌گانه اهل سنت، یعنی: [[صحيح البخاري|بخاری]]، [[صحيح مسلم|مسلم]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|ترمذی]]، [[سنن أبي‌داود|ابوداود]]، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|نسایی]] و [[سنن ابن ماجة|ابن ماجه]]، به‌اضافه [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد بن حنبل]] و [[موطأ الإمام مالك|موطأ مالک بن انس]] و برخی مباحث دیگر در علوم الحدیث است<ref>ر.ک: رفاعی، عبدالجبار، ج11، ص149</ref>. | ||
نویسنده، کتاب خود را با تکیه بر مصادر متنوع حدیث، تاریخ و تراجم و غیره به نگارش درآورده است. بیشترین منابعی که نویسنده از آنها استفاد کرده و به آنها اشاره نموده، حدود یازده اثر است؛ از قبیل: كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون نوشته حاجی خلیفه، وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان ابن خلکان، بستان المحدثين و همچنین العجالة النافعة نوشته محدث | نویسنده، کتاب خود را با تکیه بر مصادر متنوع حدیث، تاریخ و تراجم و غیره به نگارش درآورده است. بیشترین منابعی که نویسنده از آنها استفاد کرده و به آنها اشاره نموده، حدود یازده اثر است؛ از قبیل: [[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون]] نوشته [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]]، [[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان]] [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]]، [[بستان المحدثين]] و همچنین [[العجالة النافعة]] نوشته [[شاه‌ولی‌الله، احمد بن عبدالرحیم|محدث دهلوی]]، حجة الله البالغة [[شاه‌ولی‌الله، احمد بن عبدالرحیم|ولی‌الله دهلوی]]، [[تهذيب الأسماء و اللغات]] [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] و...<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص21-25</ref>. | ||
کتاب در دو مقدمه و پنج باب ترتیب یافته است. دو مقدمه مهم کتاب به فضیلت علم و علما به شکل عام و فضیلت علم حدیث و محدثین به شکل خاص اختصاص یافته است. در باب اول، به مسائل مهمی پیرامون حدیث از قبیل گردآوری و تألیف حدیث، انواع کتب حدیث و... پرداخته شده است. در باب دوم، از علوم منشعب از علم حدیث و مرتبط با آن سخن به میان آمده و نخست به معرفی علم حدیث، سپس ذکر ناسخ و منسوخ آن، جرح و تعدیل، حدیث غریب و... اشاره شده است. در باب سوم، مطالبی در مورد طبقات حدیث، احادیثی که در احکام به آنها استدلال شده، تدریس حدیث و صفات محدث و... ذکر شده است. باب چهارم که مشتمل بر مباحث اصلی کتاب است، به ذکر کتاب‌های شش‌گانه حدیث و فضایل، شروح، حواشی و استدراکات آنها پرداخته شده و به اهمیت این کتاب‌ها و ستایش آنها توسط علما، اشاره شده است. علاوه بر این نویسنده، مطالبی پیرامون موطأ مالک در این باب افزوده و سخن خود را با مطالبی درباره مسند احمد بن حنبل و آنچه به آن مرتبط است پایان داده است. وی باب پنجم را به ائمه شش‌گانه حدیث، سیره، فضایل و آنچه درباره آنها گفته شده، اختصاص داده و کتاب را با ذکر زندگی‌نامه خود به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref>. | کتاب در دو مقدمه و پنج باب ترتیب یافته است. دو مقدمه مهم کتاب به فضیلت علم و علما به شکل عام و فضیلت علم حدیث و محدثین به شکل خاص اختصاص یافته است. در باب اول، به مسائل مهمی پیرامون حدیث از قبیل گردآوری و تألیف حدیث، انواع کتب حدیث و... پرداخته شده است. در باب دوم، از علوم منشعب از علم حدیث و مرتبط با آن سخن به میان آمده و نخست به معرفی علم حدیث، سپس ذکر ناسخ و منسوخ آن، جرح و تعدیل، حدیث غریب و... اشاره شده است. در باب سوم، مطالبی در مورد طبقات حدیث، احادیثی که در احکام به آنها استدلال شده، تدریس حدیث و صفات محدث و... ذکر شده است. باب چهارم که مشتمل بر مباحث اصلی کتاب است، به ذکر کتاب‌های شش‌گانه حدیث و فضایل، شروح، حواشی و استدراکات آنها پرداخته شده و به اهمیت این کتاب‌ها و ستایش آنها توسط علما، اشاره شده است. علاوه بر این نویسنده، مطالبی پیرامون موطأ مالک در این باب افزوده و سخن خود را با مطالبی درباره مسند احمد بن حنبل و آنچه به آن مرتبط است پایان داده است. وی باب پنجم را به ائمه شش‌گانه حدیث، سیره، فضایل و آنچه درباره آنها گفته شده، اختصاص داده و کتاب را با ذکر زندگی‌نامه خود به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:حدیث]] | |||
[[رده:فهرست‌ها، کشف الحدیث‌ها، واژه‌نامه‌ها، غریب لغات الحدیث، سازمان‌ها، انجمن‌ها، دارالحدیث‌ها، کنگره‌ها]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1402 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۵۴
| الحطة في الصحاح الستة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صدیق‌حسن‌خان، محمدصدیق (نويسنده) حلبی، علی بن حسن (محقق) |
| ناشر | دار الجيل ** دار عمار |
| مکان نشر | عمان ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ص4ح6 106/6 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الحطة في ذكر الصحاح الستة، اثری از ابوالطیب صدیق حسن خان قنوجی (1248-1307ق)، پیرامون صحاح شش‌گانه و پاره‌ای از مباحث مربوط به حدیث است که با تحقیق علی حسن حلبی به چاپ رسیده است. برخی، از این کتاب با عنوان «الخطة في ذكر الصحاح الستة» نام برده‌اند[۱].
نوشتار حاضر، مشتمل بر مباحثی در خصوص کتب صحاح شش‌گانه اهل سنت، یعنی: بخاری، مسلم، ترمذی، ابوداود، نسایی و ابن ماجه، به‌اضافه مسند احمد بن حنبل و موطأ مالک بن انس و برخی مباحث دیگر در علوم الحدیث است[۲].
نویسنده، کتاب خود را با تکیه بر مصادر متنوع حدیث، تاریخ و تراجم و غیره به نگارش درآورده است. بیشترین منابعی که نویسنده از آنها استفاد کرده و به آنها اشاره نموده، حدود یازده اثر است؛ از قبیل: كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون نوشته حاجی خلیفه، وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان ابن خلکان، بستان المحدثين و همچنین العجالة النافعة نوشته محدث دهلوی، حجة الله البالغة ولی‌الله دهلوی، تهذيب الأسماء و اللغات نووی و...[۳].
کتاب در دو مقدمه و پنج باب ترتیب یافته است. دو مقدمه مهم کتاب به فضیلت علم و علما به شکل عام و فضیلت علم حدیث و محدثین به شکل خاص اختصاص یافته است. در باب اول، به مسائل مهمی پیرامون حدیث از قبیل گردآوری و تألیف حدیث، انواع کتب حدیث و... پرداخته شده است. در باب دوم، از علوم منشعب از علم حدیث و مرتبط با آن سخن به میان آمده و نخست به معرفی علم حدیث، سپس ذکر ناسخ و منسوخ آن، جرح و تعدیل، حدیث غریب و... اشاره شده است. در باب سوم، مطالبی در مورد طبقات حدیث، احادیثی که در احکام به آنها استدلال شده، تدریس حدیث و صفات محدث و... ذکر شده است. باب چهارم که مشتمل بر مباحث اصلی کتاب است، به ذکر کتاب‌های شش‌گانه حدیث و فضایل، شروح، حواشی و استدراکات آنها پرداخته شده و به اهمیت این کتاب‌ها و ستایش آنها توسط علما، اشاره شده است. علاوه بر این نویسنده، مطالبی پیرامون موطأ مالک در این باب افزوده و سخن خود را با مطالبی درباره مسند احمد بن حنبل و آنچه به آن مرتبط است پایان داده است. وی باب پنجم را به ائمه شش‌گانه حدیث، سیره، فضایل و آنچه درباره آنها گفته شده، اختصاص داده و کتاب را با ذکر زندگی‌نامه خود به پایان رسانده است[۴].
نویسنده در این اثر به‌مانند شیوه نوشته‌هایی که در اصطلاح حدیث تدوین شده، به مباحث معروف در این‌باره از قبیل تعریف حدیث، اقسام و احکام آن نپرداخته است؛ به‌گونه‌ای که این کتاب تکرار مطالب کتاب‌های یادشده نبوده، بلکه می‌توان آن را تکمیل‌کننده آنها دانست و در حقیقت این امر از ویژگی‌های کتاب است[۵].
محقق، علاوه بر تحقیق متن و تعلیق بر برخی از مطالب آن، به استخراج و مستندسازی احادیث و همچنین توضیح برخی مطالب و بیان آنچه نویسنده در آن به‌اشتباه افتاده، در پاورقی پرداخته است[۶].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- رفاعى، عبدالجبار، «معجم ما كتب عن الرسول و أهل‌البیت صلوات الله عليهم»، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، 1371ش، چاپ اول.